رکورد شکنی شیشه شکسته‌ها

با پایان اردیبهشت ماه، نمایشگاه نقاشی‌های رامین شهوق هنرمند جوان و فرزند هنرمند فقید رامیز شهوق نیز در گالری مژده پایان یافت. این نمایشگاه که به مدت ده روز آثار شهوق را پیش‌روی علاقه‌مندان قرار داده بود، با فروش همه آثار این هنرمند به کار خود پایان داد.
کد خبر: ۵۶۵۹۴۱
رکورد شکنی شیشه شکسته‌ها

در نمایشگاه شهوق 13 تابلو از او در کنار دو اثر از پدرش زنده یاد رامیز شهوق روی دیوارهای گالری مژده رفته بود. این در حالی بود که قیمت تابلوها از 500 هزار تومان شروع می‌شد و تابلوهایی با قیمت پنج میلیون تومان نیز در میان آثار دیده می‌شد.

در جریان برپایی نمایشگاه نقاشی‌های رامین شهوق برخی هنرمندان و حتی سفرای کشورهای دیگر در تهران نیز از نمایشگاهش بازدید کردند که از بین آن‌ها می‌توان به حسن شکاری نویسنده، مسعود دشتبان نقاش، منوچهر نیازی نقاش، بهمن آزموده نقاش و سفیران کشورهای ژاپن، اتریش، ترکیه و مدیر اتاق بازرگانی اسپانیا اشاره کرد.

این نمایشگاه، آثار رامین شهوق در فاصله سال‌های 1389 تا 1390 را دربرمی گرفت. شهوق در خلق این آثار با بازگشت به تکنیک خاص پدرش و افزودن برخی روش‌‌های امروزی تلاش کرده بود نقاشی‌های انتزاعی که بافت‌های اکسپرسیونیستی دارند را روی بوم ارائه دهد.

او با بهره مندی از شیشه خرده‌ها و رنگ‌هایی که لایه لایه در کوره پخته شده و عمل آمده است نوعی خاص از نقاشی آبستره را خلق کرده بود. این روشی بود که پدرش نیز چهار دهه پیش آن را به کار می‌برد.

«شهوق‌»ها رامیز و چنگیز، هنرمندان فقید صاحب سبکی در خانواده نقاشی ایران‌ هستند که رامیز در سال 1358 و برادرش چنگیز در سال 1375 در گذشتند. درباره موفقیت و شهرت رامیز همین بس که او در سال 1353 در نمایشگاهی که به مناسبت المپیک آسیایی تهران برگزار شد، در کنار نقاشان بزرگی مانند سهراب سپهری و حسین زنده رودی در زمره برگزیدگان قرار گرفت.

با این حال نقاشی‌های رامین شهوق در مقایسه با آثار پدرش براق است. او پس از اتمام کار برای آن که شکل کلی رنگ‌هایی که روی چوب کار شده است تغییر نکند لایه‌ای از پلی ‌استر روی آنها می‌کشید.

رامین شهوق در مورد نمایشگاهش گفت: رنگ‌هایی که در کوره به عمل می‌آید و شیشه‌هایی که خرد می‌شود و استفاده از ضایعات خشن، زبر و زمخت نوعی نقاشی تلفیقی و انتزاعی را به وجود می‌آورد و بیانگر واقعیتی است که همه در آن مشارکت دارند و از آن می‌گریزند. ندیده و نشنیده‌اش می‌انگارند.

شیشه نماد شفافیت و همانند دریایی آرام و صاف است که نارسایی‌های اجتماعی و مشکلات بسان سنگی به سوی آن پرتاب شده است و بناچار بازده آن چیزی به جز دگرگونی و در هم شکستگی رنگ و فرم نمی‌تواند باشد. گویی مشت حوادث آنها را خرد کرده است.

او در ادامه گفت: پدرم در 33 سالگی از دنیا رفت و هنگامی که در اوج هنرشان بودند دیگر نتوانستند به فعالیت هنری خود ادامه دهند، من در این آثار سعی کردم تکنیک خاص پدرم در ارائه اثر هنری را ادامه دهم و احساس می‌کنم استفاده از شیشه در این نقاشی‌های آبستره (انتزاعی) انتخاب مناسب و جالبی است.

شهوق همچنین درباره نمایش دو تابلو از پدر در این نمایشگاه که غیرفروشی بود، گفت: در این نمایشگاه تصمیم گرفتم دو اثر از بین ده آثار پدرم را که در اختیار من است،‌ روی دیوار گالری بگذارم، این دو اثر مربوط به سال 1353 است و از آثار آبستره‌ای به شمار می‌رود که پدرم با شیشه‌هایی شکسته شده آن‌ها را کار کرده است.

شهوق در توضیح شباهت زیاد آثارش به نقاشی‌های پدر گفت: درست است که من در سال‌های کودکی پدرم را از دست دادم اما 36 سال است که با آثار پدر بزرگ شده‌ام و با دوستان و آشنایان پدرم در مورد چگونگی تکنیک آثارش صحبت کرده‌ام. آنها متریال‌های (مواد) مختلف را به من معرفی کردند و من در این 13 اثر به نوعی آزمون و خطا کردم و آنها را در این نمایشگاه ارائه دادم.

مژده طباطبایی مدیر گالری مژده هم در مورد نمایشگاه رامین شهوق گفت: در روز افتتاحیه استقبال بی نظیری از این نمایشگاه شد و جمعیت زیادی از بازدیدکنندگان برای دیدن آثار او به نمایشگاه آمدند. این نمایشگاه بازدیدکنندگان متعدد خارجی هم داشت که از این نمایشگاه خرید کردند. فکر می‌کنم این موضوع نشان‌دهنده هنر بین‌المللی رامین شهوق است. او در اولین نمایشگاهی که برگزار کرد با آثاری که در این نمایشگاه ارائه داد توانست با یک غیر هموطن هم ارتباط برقرار کند، این موضوع گویای این نکته است که زبان هنر، زبانی بین‌المللی است.

او افزود: این یکی از معدود نمایشگاه‌هایی است که در آن همه آثار فروش می‌رود. من فکر می‌کنم با توجه به استقبال مخاطبان از این نمایشگاه آینده روشنی پیش روی رامین شهوق است و او می‌تواند در آینده از این همه نزدیکی به هنر پدرش جدا شود و به مسیرهای تازه‌ای در هنر راه یابد و در زمینه‌های دیگری خودش را معرفی کند.

حسن شکاری نویسنده و هنرمند و یکی از کسانی که از این نمایشگاه دیدن کرد نیز در یادداشتی نوشت: برگزاری گالری معنایی دارد در سیر تکوین هنر یک جامعه و هنرمند؛ دوره‌ای از جوشش خلاقانه ذهن یک هنرمند را به تماشا می‌گذارد و ثبت می‌کند. مرحله‌ای از زندگی هنری هنرمند را و در نتیجه دوره بالندگی هنر در جامعه را. هنر نقاشی و هنرهایی که از حاشیه هنر نقاشی رنگ و جان می‌گیرد، روح زمانه و یک عصر را تجلی می‌دهند؛ در قاب‌های بزرگ و کوچکی که آثار یک هنرمند را دربرمی‌گیرد و این فرصت فراهم آمد برای هنرمند جوانی به نام رامین شهوق فرزند هنرمند فقید رامیز شهوق، تا تعریفی دوباره بیابد از آنچه طی سالیان کار هنری دنبال کرد، و شاید فرصتی برای ارائه آنچه در مکتب خانه پدر آموخته بود. از نگاه من بیننده آثار، این وجه کار، شاید مهم‌ترین بود که یافتم و خوشنودم که در این روزگاران آشفته که نسل نو پای هنرمند در جامعه، انگار یکسر رویگردان شده‌اند از آنچه پیش از این خلق و آفریده شده است، چنین آثاری را مشاهده کردم.

شکاری در ادامه یادداشت اختصاصی خود برای این نمایشگاه نوشته است: رامین شهوق، فروتنانه، مسیر پدر را دنبال کرده و قدردان آنچه که پدر به او آموخته، بوده است و بی‌گمان در این مسیر دشوار، سختی‌ها خواهد داشت که امیدوارم همچنین فروتنانه و مومنانه آنچه را که در مکتب پدر آموخته به تماشا بگذارد و دل در گرو عشق به آفرینش سپارد، که راه طولانی است و مسیر دشوار و تشنگی‌های بسیار پیش روی.

سجاد روشنی‌ -‌ گروه فرهنگ و هنر

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها