در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
قرار بود منافقین با فرا رسیدن سال جدید میلادی از عراق خارج شوند هم مردم ایران و هم مردم عراق منتظر این موضوع بودند، اما این امر با فشارهای خارجی امکانپذیر نشد. در حال حاضر آخرین وضعیت منافقین در عراق چیست؟
نه! فشارهای خارجی در کار نبود. طبق توافق و تصمیم قطعی دولت عراق قرار بر این بود که این افراد 31/12/2011 از عراق اخراج شوند، ولی به خاطر تماس دبیرکل سازمان ملل و درخواست و خواهش اکید ایشان از نخستوزیر عراق مقرر شد خروج این افراد به مدت 6 ماه به تاخیر بیفتد و از ابتدای ماه 11 سال 2011 یعنی از نوامبر، این شش ماه شروع شده و تا آخر آوریل 2012 ادامه دارد.
این شش ماه فرصت به 2 شرط به آنها داده شده اول اینکه بخشی از این افراد همین حالا از عراق خارج شوند و بیرون بروند و مابقی آنها نیز به پادگان دیگری به غیر از محل فعلی خودشان منتقل شوند. یعنی کلا منطقه (پادگان اشرف) تخلیه شود و این تعدادی که در عراق میمانند، تا آخر ماه آوریل باید از عراق بیرون بروند. درباره این موضوع فشار خارجی در کار نبود و یک توافق جدیدی بود که با سازمان ملل انجام شد.
بنا به گفته دولت ایران 100 نفر از این افراد جزو افرادی هستند که باید محاکمه شوند، آیا شما این عده از افراد را به ایران تحویل میدهید؟
ما درباره این موضوع هم به توافق رسیدیم. راه طبیعی این قضیه این است که ایران میتواند از این افراد بهدلیل اینکه مرتکب جنایاتی شدهاند، به پلیس بینالمللی (اینترپل) شکایت کند و خواستار استرداد آنها شود و با هماهنگی اینترپل، ما این افراد را از طریق سازمان صلیب سرخ تحویل ایران میدهیم. راه طبیعی این قضیه این است. باید این پروسه طی شود و این افراد تحویل ایران داده شوند.
مشخصات پادگان دیگری که منافقین به آن منتقل میشوند، چیست؟ این پادگان کجا قرار دارد؟
البته تا الان محلی که این افراد باید بروند، مشخص نشده است. احتمال میدهم هر کجا که هست، در نزدیکی بغداد قرار داشته باشد و قطعا از مرز با ایران دور خواهد بود. دلیل اینکه ما آنها را از پادگان اشرف خارج میکنیم، این است که مکانی که این گروه در آن قرار دارند، زمینهایی است که به مردم تعلق داشته و در زمان صدام توسط وی به زور از مردم گرفته شده است. این زمینها، زمینهای کشاورزی و زراعتی مردم بود و حالا مردم زمینهای خودشان را میخواهند و طبیعی است که ما این افراد (منافقین) را از آنجا تخلیه کنیم تا بتوانیم زمینهای مردم را به آنها پس دهیم و منافقین را به جایی منتقل کنیم که از مرز دور باشند.
انشاءالله که این تاریخ خروج آنها از عراق قطعی است و تغییر نخواهد کرد؟ آیا این احتمال وجود دارد که باز هم این تاریخ تمدید شود؟
به هر حال قبلا یک تاریخی تعیین شده بود و آقای دبیرکل هم وارد قضیه شدند و درخواست تمدید مهلت کردند و تاریخ جدیدی تعیین شد که امیدواریم این تاریخ، تاریخ نهایی باشد که دیگر تمدید نشود. با این حال برای هرزمانی صحبتی وجود دارد و باید ببینیم هر اتفاقی در زمان خودش چطور روی میدهد، اما تصور من این است که این تاریخ نهایی است. شواهد و قراین و خواست 2 ملت همسایه و دولتهای ایران و عراق بر این مبناست که این تاریخ نهایی باشد.
آخرین وضعیت بحران سیاسی جدید بین دولتمردان عراقی چیست؟ و به نظر شما آیا ایران میتواند نقشی درحل این بحران داشته باشد؟
به هر حال در چنین جوی از آزادیبیان و رسانه و تظاهرات آزاد و تمام جنبهها، به نظر میرسد بروز چنین مشکلاتی، امری طبیعی باشد و طبیعی است که این مشکلات از سوی خود عراقیها حل و فصل شود. دولت و احزاب حاضر در عراق باید مشکلات داخلی خودشان را خود حل کنند و راه درست این است.
نظر شما درباره برخی از اتهاماتی که درباره دخالت ایران در این موضوع به ایران زده میشد، چیست؟
این صحبتها درباره دخالت ایران قبلا بوده و حالا دیگر چنین صحبتی وجود ندارد. من معتقدم ایران نقش بزرگی در بسیاری از زمینهها و مسائل عراق بازی میکند و این نقش را از پیش داشته و همچنان دارد. بهخاطر اینکه ایران کشوری است که با ما همسایه است و ما با ایران روابط بسیار خوبی داریم کما این که یادداشت تفاهمهای بسیار خوبی بین دو طرف به امضا رسیده است و کلا میتوانم بگویم ایران در کمک به دولت عراق و در جهت روند سیاسی جدید عراق، نقش بسیار مثبتی داشته و دارد.
خروج نیروهای آمریکایی از عراق با ناآرامیهایی تازه و مشکوک همراه بود، طوری که با موج جدید انفجارها در عراق مواجه شدیم. تحلیل شما از این وضعیت چیست؟
این نیروها میخواستند قبل از خروج نیروهای آمریکایی، حضور خودشان را در عراق به اثبات برسانند و براساس دادههایی که از سوی نیروهای مسلح و امنیتی عراق به دست آوردند نمیخواستند نیروهای آمریکایی از عراق خارج شوند، چرا که حضور نیروهای آمریکایی بهانه خوبی برای آنها جهت انجام عملیات تروریستی علیه ملت عراق بود.در واقع هدف اصلی، ملت عراق بود و نوک پیکان عملیات به سوی مردم نشانه رفته بود نه نیروهای خارجی. این گروههای تروریستی قبل از خروج نیروهای آمریکایی گروهها و افراد خود را جمع کردند تا بتوانند با عملیاتی، مانع خروج نیروهای آمریکایی از عراق شوند، اما بحمدالله آنها مفتضح شدند و نیروهای مسلح و امنیتی و اطلاعاتی عراق توانستند نقشههای آنها را نقش بر آب کنند و نشان بدهند در واقع هدف اساسی آنها ملت عراق است. نیروهای امنیتی و اطلاعاتی عراق با اطلاعاتی که به دست آوردند توانستند جلوی عملیات بزرگتر و مخربتر را بگیرند بخصوص شاهد این امر در مراسم اربعین بودیم. طبق آمارهای موجود در این مراسم 16 میلیون زائر شرکت کردند که قسمت اعظم آنها با پای پیاده به زیارت رفتند. در هر جا مراسمی با چنین حجم و گستردگی، وسعت جغرافیایی و تعداد افراد برگزار میشود میتوان احتمال هر گونه اتفاقی را داد، اما نیروهای مسلح و اطلاعاتی ما توانستند با کار منظم و هماهنگی که انجام دادند جلوی انجام عملیات بزرگتر از آنچه اتفاق افتاد را بگیرند و بحمدالله این مراسم بخوبی برگزار شد.
عراق بارها خواسته تا میانجی ایران و آمریکا در حوزهها و مسائل مختلف بشود. گذشته از این موضوع در حال حاضر عراق چگونه روابط خود را با ایران و آمریکا تنظیم میکند؟
از آنجا که ما معتقدیم بهترین راه برای رسیدن به نتیجه، گفتوگوی بدون پیش شرط است به محض این که فرصت مناسبی به لحاظ زمان یا شرایط سیاسی حاکم بر منطقه پیدا کنیم با استفاده از روابط خوبی که با ایران و آمریکا داریم قطعا دو طرف را برای دور جدید گفتوگوها دعوت میکنیم.
ما تردید نداریم اگر این گفتوگوها صورت بگیرد قطعا به نفع ملتهای منطقه و جهان خواهد بود، اما درخصوص روابط خودمان با 2 کشور ایران و آمریکا باید بگویم سیاست خارجی ما براساس روابط مشترک پابرجاست. ایران دولت همسایه مهمی است که ما باید روابط خوبی با این کشور داشته باشیم و ما هم در این راه گام برمیداریم، چرا که در بالاترین سطوح رهبران سیاسی 2 کشور ایران و عراق این اراده وجود دارد که روابط در مسیر خوبی قرار داشته باشد و ما 2 کشور روابط متمایزی نسبت به دیگر کشورها داشته باشیم. میدانید ما طولانیترین مرز مشترک با ایران را داریم. مشترکات بسیاری در زمینههای مختلف میان ما و ایران وجود دارد و تمامی این موارد ضرورت روابط خوب میان ما و تهران را مشخص میکند. از سوی دیگر با آمریکا که به ما در سرنگونی رژیم صدام کمک کرد هم روابط خوبی داریم. ما یادداشت تفاهم استراتژیک را با آمریکا به امضاء رساندیم که براساس آن همکاریهای فنی، اقتصادی، کشاورزی و دیگر زمینهها را به عنوان 2 دولت همسان و همطراز داشته باشیم.
روابط ما با آمریکا براساس دولت در برابر دولت رقم میخورد؛ همسان، همطراز و همسطح. دیگر زمان همکاریهای نظامی و حضور نیرو و پادگان و از این قبیل مسائل به پایان رسیده و مرحله همکاریهای عمرانی و فنی و اقتصادی و دیگر جنبههای همکاریهای 2 کشور براساس منافع مشترک فرا رسیده است که باید دید آنها با وجود گفتهها در عمل چقدر جدی خواهند بود.
اخیرا بار دیگر شایعه و گمانهزنیهایی درباره حمله نظامی به ایران از سوی برخی کشورها به گوش میرسد. به فرض که چنین شود، در این صورت واکنش دولت عراق چه خواهد بود؟
از آنجا که ایران کشور قدرتمندی است و کشوری نیست که به آسانی بتوان به آن حمله کرد من این امر را بعید میدانم. در صورت بروز چنین حملهای منطقه از جمله کشور عراق و جهان شاهد بروز بحرانها و مشکلات بسیاری خواهد بود. تصور شخصی من این است حملهای که درباره آن صحبت میشود خیلی بعید است و رخ نخواهد داد.
بجز نگرانی آمریکا درباره بسته شدن تنگه هرمز، در نامهای که باراک اوباما برای رهبر معظم انقلاب اسلامی فرستاده بود و این نامه توسط جلال طالبانی، رئیسجمهور عراق به ایران ارائه شد موضوع ایجاد یک خط ارتباطی میان ایران و آمریکا نیز در نامه مطرح شد. آیا شما اطلاعات بیشتری درباره این نامه دارید؟
من جزئیاتی را در این باره در اختیار ندارم، اما در کل میتوان گفت عراق به خاطر اعتقاد راسخی که به شیوه گفتوگو دارد میتواند نقش یک میانجی را بازی کند کما این که قبلا هم چنین نقشی را ایفا کرده است.
به نظر شما منظور از این خط ارتباطی چیست؟
تصور من این است که اگر قرار است یک کانال مستقیمی برقرار شود امکان ارتباط مستقیم 2 کشور به خاطر شرایط موجود یک مقدار سخت است. تصورم این است که این کانال طرف سومی را نیاز دارد. کسانی که روابط خوبی با 2 کشور دارند میتوانند در این زمینه گزینههای خوبی باشند از جمله عراق که روابط خوبی با 2 کشور دارد و در حال حاضر عراق برای ایفای چنین نقشی آمادگی لازم را دارد، البته ترکیه هم میتواند گزینه خوبی باشد.
نظر عراق درخصوص بحث تحریم نفت ایران چیست؟ برخی کشورهای عربی مدعی شدهاند با تحریم نفت ایران، کمبود آن را جبران خواهند کرد. در این باره چه عقیدهای دارید؟
از آنجا که ملت عراق قبلا شاهد چنین محاصرههایی بوده و از آثار سوء آن رنج برده ما معتقدیم ایجاد فشار علیه ایران با این روش اقدام نادرستی است که بیشتر ملت را هدف قرار خواهد داد. زیاندیده اصلی این محاصرهها بیشتر ملتها هستند تا دولتها و حکومتها.
همچنین معتقدیم کشورهای عربی که برای جایگزینی نفت ایران اعلام آمادگی کرده اند اقدام نادرستی کردهاند. آنها با این اقدام ملت ایران را دچار رنج و مشکل میکنند. این کشورها باید در کنار اقدامات صلحآمیز قرار بگیرند و رفتارهای مسالمتآمیز میان کشورها را تقویت کنند.
شما چند سال است که در ایران حضور دارید؟ به نظر شما تحریمها چه تاثیری بر ایران و ملت ما داشته است؟
من 7 سال و چند ماه است که در ایران هستم. تصورم این است که شاید ملت ایران بتوانند این تحریمها را تحمل کنند، اما در عمل کار بسیار سختی است.
ما در عراق چنین مسالهای را دیده بودیم و معتقد هستیم کلا چنین تحریمهایی اقدامی نادرست است. حالا هر جایی که قرار است اتفاق بیفتد. چه ایران، چه سوریه، چه کشوری دیگر معتقدیم تحریمها برخلاف حقوق بشر و حق آزادی ملتها و رفاه آنهاست. البته ایران هم تاکنون با تحریمها با درایت مقابله کرده و در این زمینه صاحب تجربه است.
برخی کشورهای عربی در منطقه نسبت به برنامه هستهای ایران واکنش نشان دادند. دولت عراق راجع به برنامه صلحآمیز هستهای ایران چه نظری دارد؟
مساله استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای مساله مهمی برای همه کشورهاست. ایران به نوبه خودش اعلام کرده در راستای اهداف صلحآمیز از انرژی اتمی استفاده میکند و در عین حال سازمان بینالمللی انرژی اتمی این اظهارات ایران را تایید کرده است. بنابراین طبیعی است هم ایران و هم دیگر کشورهایی که مایل به استفاده از انرژی هستهای هستند، استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای را طالب باشند. این مساله جنبه سیاسی دارد و پیچیدگی اساسی قضیه در جنبه سیاسی آن و نه جنبه فنی آن نهفته است.
ایران جزو کشورهایی است که اسرائیل را به رسمیت نمیشناسد و با اشغالگری فلسطین مخالف است. چنین تفکری اثرات خودش را در جنبه سیاسی این مساله دارد. روشن است که حامیان اسرائیل در قبال ایران بهانهگیری میکنند.
بحث دریافت غرامت ایران از عراق چه شد؟ آیا عراق حاضر است غرامت جنگ را به ایران بپردازد؟
مجیدالشیخ: تاریخ خروج منافقین از عراق نهایی است. شواهد و قراین چنین نشان میدهد. خواست 2 ملت همسایه و دولتهای ایران و عراق بر این مبناست که این تاریخ نهایی باشد
میدانید این مساله در زمان رژیم سابق عراق زمان صدام مطرح بود؛ رژیمی که علیه جمهوری اسلامی ایران جنگ ظالمانهای به راه انداخت کما این که علیه خود ملت عراق هم مرتکب جنایات بسیاری شد. در حال حاضر ما در عراق شاهد صدها هزار شهید که به دست رژیم صدام به شهادت رسیدهاند هستیم و هنوز اثرات جنایات صدام در عراق هست. همه زیرساختهای عراق در جنگ تخریب شدهاند و خود کشور عراق شاید نسبت به دیگران بیشترین زیاندیده رژیم صدام بوده باشد.
ایران و عراق بعد از رژیم صدام با وضعیت جدید سیاسی در عراق مانند 2 برادر روابط بسیار خوبی دارند. در بالاترین سطوح و بسیاری از زمینهها این روابط جاری است و در برابر روابط برادرانه، بسیاری از مسائل کنار گذاشته میشود و بهآن پرداخته نمیشود. روابط 2 کشور 180 درجه تغییر کرده است و من در اینجا یک سوال دارم.
به نظر شما بودن روابط میان برادران و یک خانواده مهمتر است یا این که روابط در پایینترین سطوح قرار داشته باشد و هر روز ما شاهد مشکلی بین دو طرف باشیم؟ شاید 2 برادر از همدیگر طلب داشته باشند و یک طرف هم حاضر شود بدهی خود را بپردازد، اما هر روز مشکلی، جنگی و دعوایی راه بیفتد و 2 طرف همواره با هم جنگ و ستیز داشته باشند.
به هر حال من معتقدم بودن روابط و کنار گذاشته شدن این مسائل خیلی بهتر است و در سایه همین روابط بسیاری از مسائل بتدریج حل میشود همان طور که تاکنون در این شرایط که روابط خوبی داریم بسیاری از مسائل رفع شده یا در راه حل شدن است.
به عنوان مثال میتوانم به مساله مرزهای مشترک و ترسیم مجدد مرزهای زمینی اشاره کنم که تقریبا 85 درصد این پروسه تمام شده و ترسیم مجدد مرزهای آبی نیز در حال انجام است. همچنین میزان مبادلات میان 2 کشور تقریبا به 7 میلیارد دلار رسیده است که امیدواریم این میزان بالاتر برود و در سایه روابط خوب همه مسائل قابل حل خواهد بود.
اما ما در ایران یک مثل داریم که میگوییم حساب حساب است کاکا برادر. با تمام این مسائل موضوع پرداخت غرامت تمام نمیشود.
تصور من شخصا این است که این ضربالمثل در مورد یک خانواده اشتباه است. شما حساب کنید 2 برادر در یک خانواده هستند. آیا آنها بهتر است با هم رابطه داشته باشند ولو این که به یکدیگر بدهکار باشند یا این که هر روز با هم در جدال باشند و با یکدیگر بر سر پول درگیری داشته باشند؟ به نظر من بهتر است میان آنها رابطه باشد. هر آدم عاقلی به این نتیجه میرسد. در میان دولتها هم وضع به همین گونه است. در دولتهایی که روابط آنها براساس منافع مشترک برقرار است اصل حفظ، دوام و استمرار رابطه است و در سایه سطح خوب این روابط بقیه مسائل قابل حل است.
عراق که به کویت غرامت میدهد این روابط برادرانه را با این کشور ندارد؟
قضیه کویت فرق میکند. پرداخت غرامت به کویت براساس قطعنامه سازمان ملل بود و عراق مجبور است پایبند تصمیم سازمان ملل باشد، اما در این زمینه هم مشکلاتی هست. قرار است نخستوزیر دیداری از کویت داشته باشد و ممکن است 2 کشور در این زمینه به تفاهماتی برسند.
چه تفاهماتی؟
خروج عراق از بند 7 قطعنامه سازمان ملل و تفاهم در این قضیه همچنین برقراری روابط اقتصادی و تفاهم درباره حل و فصل بسیاری از مسائل معلق بین 2 کشور که هنوز بهنتیجه نرسیدهاند. دولت کویت هم از این موضوع استقبال کرده است و ابراز آمادگی کرده که پرونده این مسائل را بازکند و گفتوگوهایی در این زمینه داشته باشیم.
شما به قطعنامه سازمان ملل اشاره کردید. سازمان ملل هم عراق را در جنگ با ایران به عنوان متجاوز معرفی کرد و متجاوز هم باید غرامت بپردازد. به نظر شما این طور نیست؟
در مورد کویت به صورت خیلی شفاف در قطعنامه سازمان ملل گفته شده باید غرامت پرداخت شود. نحوه غرامت و میزان آن با همه جزئیات آمده است، اما در مورد ایران و عراق چنین موضوعی مطرح نشده و فقط گفته شده عراق متجاوز است و مساله غرامت و... به صورت شفاف و واضح مطرح نشده است. به نظر میرسد چنین مسالهای بین دو کشور مطرح نشود بهتر است، چراکه هر دو کشور از رژیمی رهایی یافتند که موجب زیان و ضرر و آزار هر دوی آنها بود.
نظر عراق در مورد بحران به وجود آمده در سوریه چیست؟
عراق موضع خود در مورد سوریه را به صورت خیلی شفاف و روشن هم با جامعه عرب و هم با سازمان ملل و با همه طرفهای درگیر قضیه بیان کرد و ابایی از بیان نظرات خود نداشته و ندارد. ما معتقدیم اصلاحات باید در سوریه صورت بگیرد، ولی این اصلاحات نباید با این روشی که در جریان است و میخواهد دولت سوریه را سرنگون کند صورت پذیرد. ما معتقدیم دو طرف باید به میز مذاکره بازگردند و گفتوگو کنند، چراکه زبان سلاح و زور نمیتواند مثمرثمر باشد.
در مورد عین حال مخالف هرگونه دخالت خارجی و عملیات نظامی خارجی در این کشور هستیم. همچنین عقیده داریم محاصره اقتصادی دولت سوریه بیشتر به ضرر و زیان «ملت» سوریه است تا «دولت» این کشور، و چنین محاصرهای امری ظالمانه و نادرست است. در طول این پروسه میان معارضین و دولت در روند اصلاح امور سوریه زبان «گفتوگو» باید حاکم باشد، ما نظر خود را واضح و روشن به همه طرفها بیان کرده ایم.عراق به نوبه خود یک وساطت و میانجیگری در این زمینه هم با دوست سوریه و هم با معارضین و مخالفین داشته است و گفتوگوهایی از سوی دولت عراق با دو طرف صورت گرفت و قرار است این مساله ادامه داشته باشد تا به نتیجه برسد.
ایران، عراق و سوریه تفاهمنامهای را امضا کردند که گاز ایران از طریق خط لوله به این دو کشور صادر شود و ایران نیز بتواند از این طریق به اروپا گاز صادر کند. این خط لوله در چه شرایطی قرار گرفته است؟
ما همچنان به این تفاهمنامه پایبند هستیم. صدور گاز از ایران به عراق و سوریه و از آنجا به خارج (اروپا) کاردرستی است و ما در این رابطه قدمهایی برداشتهایم. در سفر وزیر نفت عراق به ایران در این خصوص و برای عملی کردن توافقات صورت گرفته گفتوگوهایی انجام گرفت و برای اجرای مسائل عملی و توافقات اعلام آمادگی شد.
آقای سفیر! عراق چه شرایطی را برای حضور امنتر زوار ایرانی در این کشور در نظر گرفته است؟
دولت عراق وظیفه خود میداند که از همه زائران چه عراقی، چه ایرانی و چه زائران دیگر کشورها حمایت کند و امنیت آنها را تامین و شرایط را برای آنها مهیا سازد تا زائران بتوانند به زیارت خود بپردازند. ما روزانه شاهد ورود 3500 زائر ایرانی از طریق سازمان حج و زیارت و 500زائر به شکل متفرقه به عتبات عالیات هستیم. زائرانی که از طریق سازمان حج و زیارت اعزام میشوند، از لحظه ورود به مرز عراق تا لحظه بازگشت به مرز ایران، کاملا تحت حفاظت هستند و محافظانی دارند که امنیت آنها را تامین میکنند و این در کنار دیگر اقدامات امنیتی و حفاظتی نیروهای نظامی و امنیتی عراق است که بهصورت کلی برای تامین امنیت در عراق و امنیت زائران صورت میگیرد. بحمدالله ما تاکنون اقدامات خوبی در این زمینه انجام دادهایم و تامین امنیت زائران برای ما اهمیت ویژهای دارد.
مجوز ایجاد مدارس ایرانی در کربلا و نجف صادر شده است. در چه شهرهای دیگری این مدارس افتتاح میشود و وضعیت این مدارس در حال حاضر چگونه است؟
ما مشکلی در این زمینه نمیبینیم. همینطور که در عراق قرار است مدارس ایرانی افتتاح شود، در تهران و قم هم قرار است مدارس عراقی تاسیس شود. من همین مساله را میگویم که تفاهمات بین دو کشور میتوانند باعث حل مشکلات شوند.
چنین تفاهمات خوبی بتدریج جلو میرود و میزان نزدیکی بین 2 کشور و ملت را افزایش میدهد. افتتاح مدارس جدید در مناطق دیگر هم از نظر ما مشکلی ندارد. اگر ایرانیها در مناطق دیگر مثلا در شمال عراق آن اندازه هستند که نیاز به تاسیس مدارس ایرانی داشته باشند، این مساله از نظر ما هیچ اشکالی ندارد. همچنین در بصره یا هر کجای عراق این امر میتواند اتفاق بیفتد. معلمانی از ایران یا عراق در این مدارس میتوانند به تدریس بپردازند.
در مجموع به نظر شما ظرفیتهای بالقوه و بالفعلی که در روابط میان ایران و عراق مغفول ماندهاند، کدام است؟
چند مساله است که به نظر میرسد به آنها پرداخته نشده است. یکی این که ما پرونده اسرای بین 2 کشور را باید هرچه زودتر ببندیم؛ در حالی که ما چنین روابط خوبی داریم؛ درست نیست که این پروندهها همچنان باز باشد. مساله دیگر مساله مینهایی است که در مرز مشترک 2 کشور قرار دارند، اکثر این مینها داخل مرز عراق قرار دارند و طبق آمارها، 25میلیون مین هنوز در خاک عراق فعال است که البته توسط رژیم صدام کار گذاشته شده است. این مینها باید خنثی شوند و مشکلات مربوط به آنها حل شود. همچنین مساله گرد و خاکهای موسمی و توفان شن و بادهای گرد و خاکی به همکاری جدی بین 2 کشور نیاز دارد تا این مشکل حل شود. در عین حال مساله رودخانههای مشترک مرزی 2 کشور و مساله حوضههای آبرفتی آنها مطرح است. بنا به گفته برخی منابع، سرمنشاء آب این رودخانهها از طرف ایران قطع شده است.
یعنی ایران بیش از نیاز خود مانع از ورود آب این رودخانهها به عراق شده است؟
به گفته برخی منابع، ایران مانع ورود آب به این رودخانهها شده است، شاید هم این رودخانهها موسمی است و به خاطر بارش اندک باران، جریان آن قطع شده است. برخی هم میگویند به خاطر سدهایی که ایران روی این رودخانهها ایجاد کرده، آب این رودخانهها به عراق وارد نمیشود. در هر صورت باید راجع به این مساله مذاکره کرد و به تفاهم رسید.
همچنین در مورد سرمایهگذاری تاجران ایرانی در عراق فکر میکنم خللی در این قضیه وجود دارد، چراکه متاسفانه به آن قوت و شدتی که پیشبینی میشد، بازرگانان ایرانی وارد عراق نشدند و سطح ورود آنها در حد پیشبینی شده ما قرار نداشت. فرصت بسیار بزرگی برای سرمایهگذاری در عراق وجود دارد، اما به خاطر حضور شرکتهای دیگر کشورها رقابت بزرگی در جریان است و این موضوع این امر را نقض نمیکند که بازرگانان ایرانی و سرمایهگذاران ایرانی به عراق واردشوند. آنها باید به عراق سفر کنند و در این کارزار و رقابت بزرگ شرکت کنند تا سهمی در این رابطه داشته باشند.
از جمله دیگر مسائلی که میتوان درباره آن صحبت کرد؛ مساله چاهها و حوزههای نفتی مشترک است. این امر نیز نیاز به گفتوگو و حل برخی مسائل دارد. در یک دید کلی، تفاهم خوبی میان 2 کشور وجود دارد، اما باز هم نیاز است که تلاش بیشتری صورت گیرد و امیدواریم شاهد همکاریهای بیشتری باشیم.
در همکاریهای منطقهای و تامین امنیت، ایران همواره بر توان کشورهای منطقه تاکید دارد. نظر دولت عراق در اینباره چیست؟
عراق معتقد است همکاری بین کشورهای منطقه، مهمترین خصوصیت روابط مشترک کشورهای منطقه میتواند باشد، چراکه همکاری بین ایران، عراق، ترکیه، سوریه و عربستان و دیگر کشورها اساس و ریشه کار است. این موضوع است که اصل بوده و بر زمین نخواهد ماند و روزی فرا خواهد رسید که خارجیها و اجنبیها از منطقه خارج شوند و تنها همکاری و تعاون کشورهای منطقه است که پابرجاست. معتقدیم همکاری بین کشورها میتواند مسائل منطقه را حل کند و مسائل منطقه باید به دست اهالی همین منطقه حل و فصل شود.
کتایون مافی / گروه سیاسی
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
برای بررسی کتاب «خلبان صدیق» با محمد قبادی (نویسنده) و خلبان قادری (راوی) همکلام شدیم