ماهی‌ها را کر نکنید

نتایج به دست آمده از بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد صداهای با فرکانس پایین که طول موج بلندتری دارند به اعضای داخلی بدن ماهی‌ها، هشت‌پاها و نرم‌تنان دریایی آسیب می‌رسانند، به همین دلیل می‌توانند حیات موجودات ساکن آب‌ها را در معرض خطر قرار دهند. به گفته محققان، یکی از بهترین راهکارها برای نجات ساکنان اقیانوس‌ها ایجاد موانع غیرقابل نفوذ در برابر امواج صوتی در نزدیکی منابع صوتی یا در اطراف یک منطقه محافظت شده است که مستلزم صرف هزینه قابل توجهی است. متخصصان صداشناسی به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده از حباب‌های هوا به جای موانع عایق صوتی، راهکار مناسب‌تری برای کاهش آلودگی صوتی در سطح دریاها و اقیانوس‌هاست. بسیاری از دانشمندان نیز با انجام تحقیقات مشابهی در این زمینه، استفاده از پوشش‌های نازک از جنس هوای رقیق را مورد آزمایش و بررسی قرار داده‌اند و دریافته‌اند که این پوشش‌‌ها می‌توانند امواج صوتی را جذب و منعکس کنند.

امواج صوتی با فرکانس پایین، طول موج موجب بلندتری دارند و به عبارتی برای این‌که بخواهید این امواج را به دام اندازید به حباب‌هایی بزرگ‌تر به قطر 10 سانتی‌متر نیاز دارید، اما از آنجا که این حباب‌ها آزادانه به ارتفاعات بالاتر صعود می‌کنند، پس از مدتی ساختار حباب‌هایی که قطر آنها بیش از 10 سانتی‌متر است در هم شکسته و به حباب‌های کوچک‌تری تقسیم می‌شوند. برای این‌که بتوان اندازه این حباب‌ها را حفظ کرد، محققان روش جدیدی را ابداع کرده‌اند. در این روش برای این‌که حباب‌ها در همان اندازه بزرگ باقی بمانند آنها را در محفظه‌ای نازک از جنس پلاستیک قرار می‌دهند و سپس مانند بالون‌هایی در کنار هم قرار می‌دهند. این حباب‌ها شدت امواج صوتی موجود در محیط آب را تا 44 دسیبل کاهش می‌دهند. این شدت صدا معادل تفاوت شدت امواج در یک خیابان شلوغ و پرسروصدا و یک کتابخانه است. البته استفاده از عایق‌های صوتی از جنس حباب‌های هوا نمی‌تواند به تنهایی پاسخگوی مشکلات ناشی از آلودگی صوتی در آب‌ها باشد، اما می‌تواند انتقال امواج در سکونتگاه‌های دریایی را تا حدی کاهش دهد. دانشمندان در تلاش هستند با بررسی‌ ماهیت و ویژگی‌های این اصوات به راهکار مناسبی برای مقابله با پیامدهای ناشی از آلودگی صوتی بر زندگی موجودات دریایی دست یابند.

ندا جواد هراتی

منبع: wired