نمایشی برای فرار از بحران

صهیونیست‌ها با این ادعا برآنند تا چنان وانمود سازند که در آمادگی کامل به سر می‌برند و در صورت عدم تحقق خواست‌های خود جنگی جدید را حداقل مشابه به جنگ 22 روزه غزه یا جنگ 33 روزه لبنان آغاز خواهند کرد. هر چند که صهیونیست‌ها برای ایفای این تفکرات تمام ابزارهای رسانه‌ای و سیاسی را به کار گرفته و حتی غرب نیز با تحرکات خود به دنبال تکمیل این سناریو می‌باشد، اما روند تحولات نشانگر حقایقی دیگر است. حقایقی که نشان می‌دهد صهیونیست‌ها صرفا نمایش اقتدار را به روی صحنه برده‌اند در حالی که در ورای آن دورانی متزلزل را سپری می‌کنند به گونه‌ای که نه‌تنها توان آغاز جنگ جدید را ندارند بلکه از گرفتارشدن در جنگی که آغازگر آن انتفاضه فلسطین یا بیداری اسلامی منطقه باشد در هراس می‌باشند.

بررسی تحولات فلسطین و عرصه جهانی نشان می‌دهد که صهیونیست‌ها در کنار بحران‌های داخلی با سلسله‌ای از چالش‌ها در برابر مقاومت مواجه شده‌اند که هر کدام از آنها ضربه‌ای به ساختار این رژیم خواهد بود.

الف) فلسطین: صهیونیست‌ها زمانی صرفا غزه را دشمن اصلی خود دانسته و با اجرای طرح محاصره و حملات پراکنده به غزه بر آن بودند تا به اشغالگری‌های خود در کرانه باختری و قدس ادامه دهند. به‌رغم تمام تحرکات صورت‌گرفته آنها اکنون از یکسو در اجرای محاصره غزه ناتوان بوده‌اند که بازگشایی مرزهای رفح توسط مصری‌ها و نیز ارسال کمک‌های جهانی به غزه از نشانه‌های این امر می‌باشد. از سوی دیگر صهیونیست‌ها در کرانه باختری و قدس نیز با آغاز مقاومت مردمی مواجه شده به گونه‌ای که اکنون مقاومت در سراسر اراضی اشغالی در حال گسترش است. نمود عینی این امر را در قیام سراسری فلسطینی‌های ساکن این مناطق در شصت و ششمین سالگرد اشغال فلسطین «روز نکبت» و چهل و چهارمین سالگرد جنگ اعراب و صهیونیست‌ها در ژوئن 1967 «روز نکسه» و روز جهانی قدس می‌توان مشاهده کرد که هراسی سراسری در میان صهیونیست‌ها افکند و نشان داد مشت آهنین صهیونیست‌ها نیز نتوانسته آنها را از حرکت در مسیر مقاومت بازدارد و این روند همچنان ادامه دارد.

ب) بیداری مصر: چالش دیگر صهیونیست‌ها را بیداری مردم مصر تشکیل می‌دهد. مردم مصر که با قیام سراسری توانستند به 3 دهه حاکمیت مبارک پایان دهند مسیر مطالبات خود را به سوی مقابله با رژیم صهیونیستی و حامیان آن سوق داده اند. این حرکت عظیم تا آنجا پیش رفت که مصری‌ها با محاصره و اشغال سفارت رژیم صهیونیستی در کشورشان، پرچم این رژیم را 2 بار به زیر کشیده و خواستار قطع رابطه با این رژیم شدند. به آتش‌کشیدن خطوط لوله انتقال گاز به سرزمین‌های اشغالی و نیز تقابل ارتش مصر با نظامیان رژیم صهیونیستی در سینا که به کشته‌شدن 3 نظامی مصری منجر شد از دیگر رویداد هایی است که دور شدن ملت مصر از رژیم اشغالگر قدس را به نمایش می گذارد.

ج) رویکرد به سازمان ملل: از دیگر چالش‌های صهیونیست‌ها رویکرد فلسطینی‌ها و کشورهای عربی به جلب رضایت جهانی برای بررسی پرونده تشکیل کشور مستقل فلسطین در مرزهای 1967 در نشست آینده سازمان ملل می‌باشد. هر چند که این اقدام گامی کوچک در راه تحقق حقوق ملت فلسطین است، اما اجرایی‌شدن آن پیامدهای سنگینی را برای صهیونیست‌ها به همراه خواهد داشت. لذا با ابزارهای مختلف به دنبال عدم اجرای آن می‌باشند. نکته اساسی در این حوزه، آن است که آمریکا و غرب نیز با تهدید به وتوی طرح و نیز قطع کمک‌ها به تشکیلات خودگردان به دنبال مقابله با این مهم برآمده‌اند.

صهیونیست‌ها که این روزها با چالش‌های گسترده مذکور مواجه شده‌اند در کنار تحرکات دیپلماتیک برای بهره‌گیری از ظرفیت دوستان غربی خود سیاست‌های نظامی را در راس امور قرار داده‌اند. افزایش فضای نظامیگری در کرانه باختری و قدس با محوریت بازداشت و اخراج گسترده فلسطینی‌ها، حملات پراکنده هوایی، زمینی و دریایی به غزه که ده‌ها شهید و زخمی برجای گذاشته است، تهدیدات نظامی علیه مصر و افزایش فشارهای نظامی بر این کشور در صحرای سینا و حتی تهدید به اشغال دوباره مناطق باز پس داده‌شده به مصر، تحرکات نظامی در منطقه جولان اشغالی سوریه و مین‌گذاری در این منطقه، برگزاری مانور نظامی در مزارع اشغالی شبعا در لبنان و نقض مکرر حریم هوایی این کشور، تهدید انجام حملات نظامی جدید علیه کشورهای منطقه یا علیه تاسیسات هسته‌ای ایران و... از جمله تحرکات نظامی صهیونیست‌ها است.به عبارت دیگر صهیونیست‌ها با ادعای جنگ جدید بر آن هستند تا جهان را به تسلیم‌شدن در برابر زیاده‌طلبی‌های خود در فلسطین و صحنه بین‌الملل وادار سازند. آنها برآنند تا با حمایت دوستان غربی خود سیطره بر فلسطین و نابودسازی حقوق آنها در کنار حذف مقاومت شکل‌گرفته در منطقه را محقق سازند.

اما در اصل آنها توان اجرای این سیاست را نداشته و تحرکات آنها بیشتر جنبه یک نمایش فریبکارانه را دارد زیرا اولا در حوزه داخلی صهیونیست‌ها با بحران شدید مشروعیت مواجه هستند که نمود آن را در تظاهرات شهرک‌نشینان علیه سران این رژیم می‌توان مشاهده کرد. هر چند که ادعای اولیه آنها بحران اقتصادی و امنیتی است اما در اصل این اعتراض‌ها برگرفته از فساد سیاسی و بحران اجتماعی حاکم بر این رژیم است که فروپاشی درونی آن را در اذهان تداعی می‌کند. ارتش صهیونیست‌ها نیز پس از جنگ 33 روزه و 22 روزه دیگر نتوانسته خود را احیا کند که نمود آن را در رویکرد صهیونیست‌ها به اجرای گسترده طرح سپر موشکی می‌توان مشاهده کرد.ثانیا اکنون مقاومت نه‌تنها در فلسطین بلکه در کل منطقه با حمایت افکار عمومی تقویت شده و در نتیجه ارتشی بزرگ در قالب مقاومت در برابر صهیونیست‌ها قرار گرفته است که آنها عملا توان مقابله با آن را ندارند.