قطعنامه ناروا!

1- این قطعنامه به طور آمرانه و تحکم آمیز از چند کشور مهم جهان مانند روسیه ، ژاپن و اتحادیه اروپایی درخواست کرده روابط و مراودات اقتصادی و تجاری خود را با ایران قطع کنند. 2- نمایندگان عمدتا جمهوریخواه کنگره ، ایران را به تولید سلاحهای هسته ای متهم کرده و بعلاوه تهران را به فریبکاری و دروغگویی درخصوص نیات و مقاصد اصلی اش متهم کردند. 3- و بالاخره در این قطعنامه از اعضای پیمان NPT و بویژه امریکا درخواست شده است برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاحهای اتمی ، از تمام ابزارهای مناسب استفاده کنند!. برای روشن ساختن تاثیرپذیری اعضای کنگره امریکا از خط القایی محافل بدخواه صهیونیست و همچنین طراحان دکترین جنگی بوش ، بد نیست اشاره شود که این قطعنامه در حالی منتشر شده است که: 1- مقامات امریکایی به دلیل ارائه نکردن هیچ گونه مدرکی درباره وجود سلاحهای هسته ای و دیگر سلاحهای کشتارجمعی در عراق - که به این دلیل به آن کشور لشکرکشی کردند - بیش از هر زمان دیگر، در قبال افکارعمومی جهان احساس خجالت و شرمساری می کنند. 2- آزادی «وانونو» دانشمند هسته ای اسرائیلی از زندان بعد از 18 سال حبس انفرادی ، هیاهوی دیگری را درباره زرادخانه هسته ای اسرائیل و وجود بیش از 200 کلاهک هسته ای فعال در فلسطین اشغالی و دسترسی نداشتن آژانس بین المللی به تاسیسات هسته ای اسرائیل موسوم به «دیمونا» و همچنین عدم عضویت این کشور در پیمان NPT برانگیخت که مقامات واشنگتن با بی اعتنایی و سکوت در قبال این افشاگری ، سعی در لاپوشانی حقایق درباره این خطر عظیم که صلح جهانی را مورد تهدید قرار داده است ، کردند. 3- این قطعنامه در حالی صادر شده است که البرادعی مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی طی نشست رسمی نمایندگان پارلمان فرانسه در پاریس به طور روشن اعلام کرد که هیچ مدرک و دلیلی که نشان دهد ایران در حال پیشبرد برنامه تولید سلاح هسته ای است ، در اختیار ندارد. از این رو ، تردیدی نیست قطعنامه کنگره امریکا مصرفی جز مشروعیت بخشیدن به دکترین جنگ طلبانه بوش و تحریض طراحان این دکترین برای دست زدن به یک ماجراجویی دیگر ، ندارد. علاوه بر این ، باید دانست ، فهرست طولانی اتهامات متداول واشنگتن علیه کشورمان از 25 سال گذشته تا به حال ، انتها نداشته و در آینده نیز ، بهانه های دیگری برای وارد کردن اتهامات ناروای دیگر ، خلق خواهند کرد. به نظر می رسد معماری سیاست خارجی ایران در قبال طرح این گونه ادعاها باید بر دو پایه دیپلماسی متکی بر اعمال مهارت و ظرافت در پاسخگویی و ثانیا تقویت توان بازدارندگی معطوف به پشتوانه مردمی و انقلابی نظام شکل گیرد. یوسف غروی