کد خبر: ۳۷۶۰۶۵

قدیمی‌ها همیشه زن و شوهر را تشویق می‌کردند تا برای حفظ کانون گرم خانواده بچه‌ای داشته باشند؛ گویا آن روزها بچه‌ها نقش بیشتری در ایجاد پیوند خانوادگی داشتند. گویا آن روزها طلاق مثل امروز پدیده‌ای عادی نبود که بود و نبود بچه، تغییری در آن نداشته باشد. نمی‌دانم چه اتفاقی افتاده است؛ طلاق دیگر به بدی گذشته نیست؟ یا بچه‌ها ارزشی به اندازه بچه‌های قدیم ندارند؟ هرچه هست، امروز بچه دیگر دلیل خوبی برای ایجاد پیوند خانوادگی نیست.

اما چه بخواهیم و چه نخواهیم بچه هم جزئی از زندگی است؛ اما نه همه آن.

‌با تولد هر کودکی تغییراتی هم در خانواده اتفاق می‌افتد. تغییراتی که باید آماده پذیرش آن باشیم. اگر بخواهیم چند مورد را از میان هزاران تغییر ذکر کنیم می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

از امروز تمام وقت شما برای کودک است

ممکن است صدها کار و برنامه داشته باشید، اما پس از تولد فرزندتان شرایط تغییر می‌کند. حالا برنامه نوزاد، برنامه اصلی کار شماست. درست است که نوزادان ساعت‌های زیادی را در شبانه روز خواب هستند، اما زمان‌هایی هم برای شیر خوردن، تمیز کردن و خیلی کارهای دیگر وجود دارد.

نگران نباشید، تنها هفته‌های اول است که کمی گیج می‌شوید. پس از آن به ساعات خواب، شیر خوردن و... کودک عادت می‌کنید.

روابط همسران تغییر می‌کند

با تولد کودک، شخص سومی هم در خانواده حضور پیدا کرده که به توجه شما نیاز دارد؛ توجهی بیشتر از سایر اعضای خانواده. این یعنی اختصاص زمانی کمتر برای خود و همسرتان. اگر مادر خیلی درگیر کارهای نوزاد شود، حتی ممکن است کلا همسرش را فراموش کند. یا آنها هر دو چنان گرفتار کارهای نوزاد شوند که فرصت کافی برای صحبت با یکدیگر را نداشته باشند. در چنین شرایطی بهترین کار اختصاص دادن زمانی برای با هم بودن است، تنها و بدون حضور کودک.

شب‌ها دیگر زمان خوابیدن نیست

یادتان می‌آید زمانی که شب، وقت خواب و استراحت بود؟ اما با تولد کوچولو، برخی از شبها، در آرامش خوابیدن تنها یک رویاست. برای جبران کمبود خواب، در طول روز هنگامی که نوزاد خواب است دراز کشیده و استراحت کنید و کارهای مربوط به نوزاد را با همسرتان تقسیم کنید.

همیشه مهمان خواهید داشت

همان‌طور که می‌دانیم اعضای خانواده، دوستان و آشنایان می‌خواهند به دیدن نوزاد بیایند. معمولا هم وقتی آنها در جمع حضور پیدا می‌کنند، داستان‌هایی پایان‌ناپذیر در مورد بزرگ کردن بچه‌های خودشان داشته و نصیحت‌هایی مختلف در مورد بزرگ کردن نوزاد ارائه می‌دهند.

در هر صورت زمانی که خسته هستید و احساس می‌کنید توانایی پذیرایی ندارید، در نهایت احترام از آنها بخواهید زمانی دیگر برای ملاقات نوزاد بیایند. مطمئن باشید دوستان واقعی شما را درک می‌کنند.

شما هم به کمک نیاز دارید

کودک به توجهی همیشگی نیاز دارد که ممکن است شما را خسته و کلافه کند. بنابراین باید از همسرتان کمک بخواهید. هر کدام از شما دو نفر باید در طول روز زمانی را برای خود داشته باشید. البته کمک خواستن از دوستان و آشنایان نیز راهی دیگر برای کاهش فشار است. نگران نباشید، در آینده زمانی برای جبران کمک‌های آنها خواهد
بود.

شما هم دچار اشتباه می‌شوید

قبل از تولد نوزاد، با خودتان قرار گذاشته‌اید مادر و پدری ممتاز باشید؛ شاد و آرام. اما در طول زندگی لحظاتی هست که دیگر نمی‌توانید این‌گونه رفتار کنید. در این شرایط احساس گناه می‌کنید که چرا نمی‌توانید از تمام لحظات زندگی در نقش پدر یا مادر لذت ببرید. اما ناراحت نباشید. این احساسات و این برخوردها طبیعی و گاهی ضروری است.

عشق به کودکان واقعی است

روزی به کودکتان نگاه می‌کنید و حسی در وجودتان پیدا می‌شود که شبیه هیچ‌کدام از احساسات قبلی نیست. در این لحظه است که متوجه عشق بیکران به فرزندتان خواهید شد؛ حسی که به خصوص میان مادران دیده می‌شود. قبل از تولد هم می‌دانستید که عاشق فرزندتان خواهید بود، اما نه تا این حد. از این حس لذت برده و اجازه دهید تمام طول عمر با شما باشد.

زندگی بدون حضور کوچولوها

اما اگر به هر دلیلی نتوانستیم یا نخواستیم این شرایط را تجربه کنیم، آیا زندگی به آخر خط رسیده است؟ مطمئن باشید اینطور نیست. هزاران نفر در این کره خاکی زندگی می‌کنند که نمی‌توانند فرزند داشته باشند؛ اما با هم و در کنار هم زندگی را به بهترین شکل ممکن می‌گذرانند. گاهی هم زن و مرد با هم تصمیم می‌گیرند بدون فرزند زندگی کنند یا حداقل تا زمانی که شرایط فراهم شود، اینگونه باشند. آنها فرزند را تنها دلیل خوشبختی نمی‌دانند. چرا که اگر بی‌توجه و بدون آگاهی، تنها به دلیل ایجاد پیوندی محکم‌تر فرزندی را به دنیا بیاوریم، نه تنها به خود، بلکه به آن کودک معصوم هم صدمه زده‌ایم.

می‌دانید رمز موفقیت آنان در چیست؟ آنها تنها این نکته را پذیرفته‌اند که کودک اولین و آخرین دلیل خوشبختی نیست. شاید حضور او بتواند زندگی را لذت‌بخش کند، اما به طور حتم این تنها دلیل نخواهد بود. کودک تنها بهانه‌ای است برای زندگی؛ نه دلیلی برای چشیدن طعم خوشبختی.

نیلوفر اسعدی بیگی

منبع :‌webmd

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها