اهالی سینما، «بلیک ادواردز»، کارگردان مشهور آمریکایی را به عنوان کارگردانی ساکت می‌شناسند. کمتر سخن می‌گفت و بیشتر کار می‌کرد، حتی وقتی مجموعه فیلم‌های پلنگ صورتی که او خالقش بود، در اروپا و آمریکا خوب می‌فروخت، باز هم به دنبال هیاهوهای رایج در دنیای سینما نرفت تا شخصیتی منحصر به فرد برای خود بسازد. او روز گذشته در حالی در سن 88 سالگی و به علت ذات‌الریه درگذشت که نزدیک به 70 سال فعالیت هنری یا به‌قول ما ایرانی‌ها خاک صحنه خوردن، بیش از 40 فیلم بلند ساخت.
کد خبر: ۳۷۳۸۷۸

بلیک هم خوب می‌نوشت هم خوب تهیه‌کنندگی می‌کرد و در آخر نیز کارگردان خوبی بود که برخی از آثارش در کارنامه بلندبالای سینمای جهان درخشش خاصی دارند. از نگاهی می‌توان ادواردز را پایه‌گذار نوعی از کمدی خاص بزن‌بکوب؛ اما متفاوت در سینمای معاصر جهان دانست که با مجموعه فیلم‌های پلنگ صورتی او به بالاترین درجه خود رسید. بازی خوب پیتر سلرز در نقش کمیسر کلوزو در این مجموعه فیلم‌ها باعث شد منتقدان دهه 60 ، این بازی خوب او را مدیون نگاه متفاوت ادواردز به کمدی بدانند که سلرز تنها توانسته از پس آن بخوبی بربیاید. ازدواج با جولی اندروز، یکی از مشهورترین بازیگران زن تاریخ سینمای آمریکا باز هم بر موفقیت‌های این سینماگر برجسته افزود تا حضور این بازیگر مشهور فیلم اشک‌ها و لبخند‌ها در چند فیلم ادواردز باعث شود تا بارها و بارها نام این خانواده هنری بر سر زبان‌ها بیفتد. فیلم معروف «صبحانه‌در تیفانی» با بازی «آدری هپبورن» را شاید بتوان نقطه تکامل هنری ادواردز دانست؛ اما او نیز مانند بسیاری از بزرگان سینمای جهان نتوانست برای فیلم خاصی برگزیده جایزه معتبر اسکار شود تا او که در سال 1983 به خاطر نوشتن فیلمنامه «ویکتور ویکتوریا» نامزد اسکار شده بود، تنها در سال 2003 و به خاطر یک عمر دستاورد سینمایی بتواند جایزه اسکار را بالای سر ببرد.

مهدی نورعلیشاهی / گروه فرهنگ وهنر

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها