راز توفیق مدرسه موش‌ها

در روزهای پنجشنبه و جمعه سریال مدرسه موش‌ها و قسمت‌هایی از مجموعه «قصه‌های مجید» از شبکه آموزش به نمایش درآمد. مدرسه موش‌ها محصول سال 1362 است؛ یعنی از زمان ساخت این مجموعه عروسکی حدود 27 سال می‌گذرد. اما مدرسه موش‌ها همانقدر که برای کودکان دهه 60 جذابیت داشت، برای کودکان امروز هم دیدنی است. هنوز هم می‌توان به عکس‌العمل‌های کودکان در زمان نمایش مدرسه موش‌‌ها دقت کرد و دید که آنها از دیدن ماجراهای کپل، نارنجی، سرمایی، عینکی و... به وجد می‌آیند و به اعمال آنها واکنش نشان می‌دهند. همین واکنش‌هاست که ثابت می‌کند مدرسه موش‌ها در ارائه پیام و آموزش غیرمستقیم به بچه‌ها موفق عمل کرده است.

مدرسه موش‌ها، یکی از موفق‌ترین سریال‌های تلویزیونی است که در تاریخ ماندگار شده است؛ همان‌گونه که مجموعه تلویزیونی «قصه‌های مجید» را می‌توان جزو بهترین مجموعه‌های تلویزیونی به شمار آورد. مجید دانش‌آموزی ساعی بود که جسارت لازم برای طی کردن راه‌های جدید برای کسب موفقیت را داشت. کیومرث پوراحمد سازنده سریال قصه‌های مجید اما هوشمندانه در کنار شخصیت محکم مجید در برخی از قسمت‌های سریال، نظام آموزشی را به چالش کشید. روز جمعه 2 قسمت از قصه‌های مجید از شبکه آموزش پخش شد. در این دو قسمت تشویق و تنبیه در نظام آموزشی مورد بررسی قرار گرفته بود. از ظاهر این قسمت‌ها چنین برمی‌آمد که داستان در گذشته اتفاق افتاده است، اما اثرات تنبیه بر روان دانش‌آموزان چیزی نیست که بوی کهنگی بگیرد. وقتی معلمی به جای ایجاد امنیت روانی برای دانش‌آموزان، آنها را با روش‌های غیرمستقیم تهدید می‌کند، دانش‌آموز زرنگ و باهوش هم تبدیل به شاگردی کندذهن می‌شود. قصه‌های مجید، سریالی دوست‌داشتنی است که گذر زمان آن را کهنه نمی‌کند. انگار این سریال‌ها برای همیشه ساخته شده‌اند تا خانواده‌ها و مدیران آموزشی را به این فکر وادارند که نظام آموزشی را جدی بگیرند و تربیت و تعلیم را در اولویت قرار دهند.مجموعه‌هایی مانند مدرسه موش‌ها و قصه‌های مجید از موفق‌ترین آثار تلویزیونی هستند. برای اثبات این ادعا تکرار این مجموعه‌ها از شبکه‌های مختلف و جذب مخاطب میلیونی کافی است. اما از این مجموعه‌های موفق که بگذریم، این سوال را می‌توان مطرح کرد که چرا در 2 دهه اخیر آثاری که بتوانند موفقیت این سریال‌ها را تکرار کنند و در ردیف سریال‌های موفق کودک و نوجوان قرار گیرند ساخته نشده است. چرا هنوز هم اول مهر که می‌شود تلویزیون باید برود سراغ آثاری که 27 سال پیش ساخته است؟ هنوز هم باید روی مجلات و نشریات عکس اکبر عبدی در سریال «بازم مدرسه‌ام دیر شد» چاپ شود و از این سریال به عنوان یکی از بهترین سریال‌ها که درباره مدرسه ساخته شده نام برده شود؟

در عصر ارتباطات، دسترسی به اطلاعات بیشتر است، کارگردانان و نویسندگان تلویزیونی امروزه با دنیایی از اطلاعاتی روبه‌رو هستند که دانش‌آموزان و دغدغه‌ها و مشکلات آنها را دربرمی‌گیرد، اما چرا هیچ‌کدام از این مشکلات در سریال‌های تلویزیونی دیده نمی‌شوند و اگر هم دنیای دانش‌آموزان به آثار نمایشی راه پیدا می‌کنند، آنقدر بی‌روح و غیرقابل باور هستند که بیننده ترجیح می‌دهد برای چندمین‌بار قصه‌های مجید و مدرسه موش‌ها را به تماشا بنشیند.شبکه آموزش و شبکه 2 سیما با آثاری که در چند روز اخیر نمایش دادند ثابت کردند که دانش‌آموزان برای این شبکه‌‌ها اهمیت دارند، بنابراین می‌توان انتظار داشت که این دو شبکه با بازبینی سیاست‌های تولید سریال و برنامه، کارگردانانی را برای کار در این شبکه‌ها دعوت کنند که دنیای کودکان را خوب بشناسند و به این دنیا صمیمانه وارد شوند و آن را باورپذیر روایت کنند؛ شاید که بعد از 3 دهه رقیبانی برای قصه‌های مجید و مدرسه موش‌ها پیدا شود.