دوچرخه‌سواری، رو به پیشرفت یا بازگشت به عقب؟!

تحولات اخیر در سطح فدراسیون‌ها به دوچرخه‌سواری هم سرایت کرده است و علی انصاری که قرار بود با پشتوانه خوب اقتصادی‌اش این رشته را متحول کند، جای خود را به علی زنگی‌آبادی، دارنده نشان طلای بازی‌های آسیایی 1986 سئول داد. این جابه‌جایی البته بدون واکنش هم نبوده است، تا جایی که امیررضا واعظی آشتیانی در حمایت از دوست دیرینش (انصاری)‌ از پست قائم‌مقامی سازمان تربیت بدنی استعفا کرد و برخی رسانه‌ها نیز از این جابه‌جایی چندان استقبال نکردند. با این حال، زنگی‌آبادی بی‌توجه به اتفاقات پیرامونی، فعالیت‌هایش را آغاز کرد و خیلی سریع هم تغییرات اساسی در بخش‌های مختلف فدراسیون به وجود آورد.

وی می‌گوید: من مثل بعضی‌ها پولدار نیستم. بعضی‌ها مدعی بودند با پول‌های کلان تحول اساسی در فدراسیون به وجود می‌آورند ولی با 320 میلیون تومان بدهی، آن را تحویل ما دادند. من دوچرخه‌سواری را می‌شناسم و مشکلات رکابزنان را درک می‌کنم. ما اگر آدم متخصص در قسمت‌های مختلف فدراسیون نداشته باشیم، برنامه‌ریزی بهتری خواهیم داشت و مهم‌ترین مشکل همین نبود آدم‌های متخصص در گذشته بوده است.

سرپرست جدید فدراسیون دوچرخه‌سواری با در نظر گرفتن فرصت 10 ماهه تا بازی‌های آسیایی گوانگجو خیلی سریع برای انتخاب سرمربی تیم‌های ملی اقدام کرده که همین موضوع بحث‌های بسیاری را به دنبال داشته است. فسخ قرارداد بوهیگاس مربی فرانسوی تیم پیست، انتخاب الکساندر تومانف به عنوان جانشین وی و توافق با اتو التوک برای مواد نیمه‌استقامت و استقامت ازجمله این تصمیم‌ها بوده است. در این میان ابراز تمایل برای همکاری با لیندنر، مربی پا به سن گذاشته آلمانی هم سر و صدای زیادی درپی داشته است. انتخاب‌هایی که فدراسیون دوچرخه‌سواری با مدیریت جدید انجام می‌دهد از سوی برخی‌ها مورد انتقاد قرار گرفته، اما گروهی دیگر آن را گامی به سوی جلو دانسته‌اند.

دفاع کاپیتان

حسین عسگری، برترین رکابزن تورهای آسیایی در سال گذشته در دفاع از تصمیم‌های سرپرست فدراسیون می‌گوید: «نمی‌توانیم یکی را بیاوریم که از صفر شروع کند و با استعدادها و شرایط دوچرخه‌سواران ما آشنا بشود. آلتوک 3 سال سرمربی ایران بوده و با او عناوین خوبی کسب کرده‌ایم. وی تخصص خوبی در استقامت و نیمه استقامت دارد و می‌توانیم نتایج خوبی با این مربی بگیریم. از سوی دیگر تومانف خیلی مثل بوهیگاس سرشناس نیست، ولی عملکرد او در دوره قبل کاملا مثبت بوده است.» کاپیتان تیم ملی در حالی این دفاعیه را در گفتگو با «جام‌جم» مطرح می‌کند که برخی‌ها معتقدند انتخاب مربیان سابق تیم‌های ملی پیست و جاده ایران نوعی بازگشت به عقب است. این فرضیه مطرح است که اگر آلتوک یا تومانف مربیان خوبی بوده‌اند، چرا فدراسیون‌های قبلی آنها را حفظ نکرده‌اند. قادر میزبانی، رکابزن سرشناس ایران با وجود حمایت همه‌جانبه از حضور زنگی آبادی در راس فدراسیون، نگاه مثبتی به انتخاب‌های وی برای تیم‌های ملی ندارد.

عضو سابق تیم جایانت تایوان در این باره به «جام‌جم» می‌گوید: آلتوک در یک مقطع، مربی ایران بود و نتایج خوبی هم گرفت. آن زمان آلتوک هم برای پیست برنامه می‌داد، هم برای جاده، ولی دیگر وضعیت الان فرق می‌کند. بچه‌های ما پیشرفت زیادی داشته‌اند. فکر نمی‌کنم او در حد تیم ایران باشد. من این موضوع را به آقای زنگی آبادی انتقال دادم و گفتم شاید برای تیم امید خوب باشد و یک سری چیزها را به جوان‌ها انتقال دهد، اما برای تیم بزرگسالان کارآیی ندارد.

وی در بخش دیگری از اظهاراتش خاطرنشان می‌کند: به زنگی آبادی گفتم یک مربی درجه یک بیاورد چون که این مربیان هر چه داشتند، عنوان کردند و ما هم یاد گرفته‌‌ایم. ما یک نفر می‌خواهیم که به علم روز مجهز باشد و چیزهای جدید بیاورد. با در نظر گرفتن شرایط فیزیکی دوچرخه‌سواران و جغرافیای ایران باید دنبال مربیان اسپانیایی برویم تا پیشرفت خوبی داشته باشیم.

به نظر می‌رسد بین ملی‌پوشان،‌ اتفاق‌نظر چندانی درباره این ماجرا وجود ندارد و میزبانی جزو معدود ملی‌پوشانی است که چنین باوری دارد و خیلی صریح این موضوع را عنوان می‌کند و حتی به گوش مسوولان جدید فدراسیون هم می‌رساند. نظرات قادر میزبانی بی‌شباهت به خالقی دبیر سابق فدراسیون نیست که در اعتراض به این تصمیم‌ها استعفا کرد و از فدراسیون دوچرخه‌سواری رفت. حسین عسکری، کاپیتان تیم ملی که از مدافعان تصمیم‌های فدراسیون جدید به شمار می‌آید در پاسخ به حرف‌های میزبانی تاکید می‌کند، پیشرفت‌های سال‌های اخیر ما تنها تبلیغاتی بوده است و اگر پیشرفت کردیم، بیایند رکوردهای الان را با آن زمان مقایسه کنند و ببینند کدام بهتر است. در این سال‌ها فقط سر و صدا و تبلیغات داشتیم اما کدام مدال را در جاده گرفتیم؟ قضیه تورها با مسابقات آسیایی خیلی فرق می‌کند. ما در تورها خیلی خوب کار کرده‌ایم ولی مسابقات آسیایی کاری تخصصی و یکروزه است. قهرمان تور دو فرانس هم اگر بخواهد در رقابت‌های قهرمانی جهان شرکت کند، کارش برای کسب مدال بسیار دشوار است.

بوهیگاس چرا رفت؟

فسخ قرارداد بوهیگاس فرانسوی در بدو حضور زنگی‌آبادی بر مسند سرپرستی فدراسیون دوچرخه‌سواری یکی از پرسر و صداترین تصمیم‌های وی به شمار می‌آید. این در حالی است که فدراسیون قبلی بوهیگاس را برای نجات تیم پیست به ایران آورده بود.

زنگی‌آبادی در پاسخ به منتقدان عنوان می‌کند، بوهیگاس حاضر نبود درخصوص بازی‌‌های آسیایی تضمین یا قولی بدهد و کاملا بی‌‌تفاوت بود و برای همین قراردادش فسخ شده است اما دوچرخه‌سواران ملی‌پوش اطلاعات دیگری می‌دهند.

حسنعلی ورپشتی از اختلاف نظر بر سر دستمزد این مربی خبر می‌دهد و علیرضا حقی نیز می‌گوید: بوهیگاس ماهانه 10 میلیون تومان حقوق دریافت می‌کرد که نصف این مبلغ را فدراسیون پرداخت می‌کرد و نیم دیگر را کمیته‌ ملی المپیک، بعد از رفتن انصاری، فدراسیون به بوهیگاس پیشنهاد کرد که با نیمی از قراردادش ادامه همکاری بدهد که او هم نپذیرفت و طرفین به قطع همکاری تن دادند. این دو ملی‌پوش دوچرخه‌سواری ایران نیز در ارزیابی‌هایشان نسبت به انتخاب سرمربیان جدید برای تیم‌های ملی نگاه مثبتی دارند. ورپشتی در این‌باره اظهار می‌کند: من هم با آتورک کار کردم و هم با تومانف. این سری نیز با بوهیگاس کار کرده‌ام. به نظر من این تصمیم‌ها بازگشت به عقب نیست، زیرا الکساندر تومانف مربی خوبی بود، ولی فدراسیون در آن زمان نتوانست او را حفظ کند.

شاید کار بوهیگاس به لحاظ بدنی خیلی خوب بود ولی استرس زیادی به بچه‌ها وارد می‌کرد. خودم در 200 متر زیر نظر الکساندر پیشرفت‌های زیادی داشته‌ام. البته آلتوک تخصص دیگری دارد و به بخش استقامت برمی‌گردد که من درباره آن اظهارنظر نمی‌کنم. علیرضا حقی، دیگر چهره سرشناس و ملی‌پوش دوچرخه‌سواری کشورمان نیز عنوان می‌کند: زمانی که آلتوک سرمربی تیم ملی شد با برنامه‌ریزی خوب و تمریناتی که در نظر گرفت در یک دوره مسابقه انتخابی، چهار سهمیه المپیک گرفت اما او را نگه نداشتند و رفتند سراغ لیندنر، که این مربی کلی مسابقه انتخابی رفت و فقط 3 سهمیه گرفت. من فکر می‌کنم مربیان جدید می‌توانند وضعیت را بهبود ببخشند. متاسفانه با پول‌هایی که می‌دهیم، مربیان بزرگ به ایران نمی‌آیند. 2 ماه پیش با تلاش آقای ناصری، مربی اسپانیایی تیم اونس به تهران آمد و مذاکره کرد. او که مربی کونتادور بود، حاضر شد با دریافت 150 هزار دلار برای یک سال، مربی ایران بشود و فقط در اروپا تیم ملی را تمرین دهد، با این تضمین که تیم ایران را به تور دوفرانس هم ببرد. حتی برنامه‌ریز تیم آستانا قزاقستان که یک هلندی است، با دریافت حقوق 8000 یورو در ماه، حاضر به همکاری با ایران شد، ولی ما پیشنهاد او را نپذیرفتیم. با این حساب انتظار داریم کدام مربی خوب و نامدار به ایران بیاید؟

دوچرخه‌سواری از جمله رشته‌های مدال‌آور ایران در بازی‌های آسیایی گوانگجو خواهد بود، ولی تغییرات وسیعی که در بدنه فدراسیون و تیم‌های ملی صورت گرفته، شاید نوعی ریسک تلقی شود که نگرانی‌هایی را به دنبال داشته است. مسابقات قهرمانی آسیا که فروردین در امارات برگزار می‌شود، به طور حتم محکی جدی برای فدراسیون جدید و انتخاب‌هایش است. نتایج این رقابت‌ها نشان خواهد داد که برای گوانگجو در کجای کار قرار داریم.

علی رضایی