چهره روز

مرگ، مادربزرگ را دزدید

جابر تواضعی: می‌گویند پیرها چراغ خانه‌اند. وقتی قدرشان معلوم می‌شود که نباشند. حالا هی کارگردان‌ها بنشینند و بگویند دستمان از ستاره و بازیگر جوان خالی است. از آن طرف وقتی مرگ سراغ جماعت هنرمند ایرانی می‌آید، به این زودی‌ها دست از سرشان برنمی‌دارد. نیکو خردمند تا این لحظه آخرین کسی است که قرعه فال به اسمش درآمده تا در یکی از آخرین روزهای ماه دوم پاییز سال 88 به سفر ابدی برود. هر چند از پاییز سال گذشته چندین بار و در این چند ماه هم به خاطر بیماری قلبی و عروقی در بیمارستان ابن‌سینا بستری بود. چهره‌اش یادآور مادربزرگ‌ها بود و شاید برای همین، اگر قرار باشد به کسانی که بازیگرها را از فیلم یا سریالی که بازی کرده‌اند می‌شناسند و نه به اسم، باید سریال «دزدان مادربزرگ» را یادآوری کنیم که در نقش اصلی‌اش ظاهر شده بود. «باغ گیلاس»، «آوای فاخته»، «کت جادویی» و «آپارتمان» هم سریال‌های دیگری بودند که بیشتر از قبل او را به مردم شناساند.
کد خبر: ۲۹۵۱۴۶

یکی دیگر از ویژگی‌های بارز این هنرمند، صدای خاص، جذاب و مهربانش بود که باعث می‌شد در نقش زن‌های سنتی و پا به سن گذاشته و مهربان موفق‌تر و دلچسب‌تر از کار دربیاید. همین صدای خاص و گیرا بود که قبل از سینما و تلویزیون از سال 1337 او را به گویندگی رادیو کشانده بود و بعد هم از 1339 پایش را به دوبله باز کرده بود تا به جای بازیگران مطرحی مثل کلودیا کاردیناله، آوا گاردنر، الیزابت تیلور و... حرف بزند. برای همین چنگیز جلیلوند او را هنرمند باسواد، متین و فرهیخته‌ای توصیف می‌کند که در دنیای دوبله دیگر صدایی مثل صدای او، با این همه دلنشینی و آرامش متولد نمی‌شود. ناصر ممدوح رئیس هیات مدیره انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم هم او را از گویندگان شاخص دوران طلایی دوبله ایران توصیف می‌کند و می‌گوید: «من بارها در کنار ایشان صحبت کرده‌ام. او بسیار مهربان، بافرهنگ و فرهیخته بود و همیشه در کارهای شاخص سینمایی آن دوران به عنوان دوبلور حضور داشت.»

نیکو خردمند بازی در سینما را از میا‌نسالی و با نقش یک شازده قجری در «پرده آخر» واروژ کریم‌مسیحی در سال 69 شروع کرد؛ شروعی که شاید هیچ‌کس باور نمی‌کرد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن نهمین جشنواره فجر را برایش به ارمغان آورد، این همه دیده بشود و او را ظرف مدت کوتاهی به بازیگری حرفه‌ای تبدیل کند. اتفاقی که یک بار دیگر برای فیلم «بازیچه» در جشنواره دوازدهم تکرار شد و در جشنواره چهاردهم هم نامزدی همین عنوان را برای فیلم «غزال» برایش به ارمغان آورد.

داریوش ارجمند هم که در «پرده آخر» با او همبازی بوده، اعتقاد دارد جامعه هنری یکی از بازیگران و صداپیشگان ماندگار خود را از دست داد: «سال‌ها بود که از بیماری قلبی رنج می‌برد و زود خسته می‌شد، اما مانع از ادامه بازیگری‌اش نمی‌شد.» آخرین بازی سینمایی خردمند در فیلم «خاک آشنا» ساخته بهمن فرمان‌آرا بود. او در یادداشتی به آشنایی‌اش با این هنرمند از زمان دوبله فیلم «شازده احتجاب» اشاره کرده و گفته: «او بی‌نهایت شوخ و رند بود و جوری در نقشی که باید به جایش صحبت می‌کرد، حل می‌شد که انگار خودش دارد بازی می‌کند. در «خاک آشنا» هم با وجود بیماری و با قلبی که دیگر مثل سابق نمی‌تپید، تا قلب کردستان نیز با ما آمد و در حرارت 42 درجه جلوی دوربین رفت.»

«پرونده هاوانا» ساخته علیرضا رئیسیان هم فیلم دیگری از این بازیگر است که هنوز اکران نشده.

قطعه هنرمندان بهشت زهرا پنجشنبه 28 آبان ماه پیکر این هنرمند را که راس ساعت 9 صبح از مقابل خانه سینما تشییع خواهد شد، در خود جای خواهد داد.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها