تغذیه سالم

لبو، دلچسب زمستانی‌

با سرد شدن تدریجی هوا سر و کله چغندرهای قرمز و شیرین یا به قول قدیمی‌ها لبو پیدا می‌شود. شاید هیچ‌وقت به اندازه‌ای که رنگ سرخ جادویی لبو توجه آدم را برای خوردنش جلب می‌کند چیز دیگری نباشد که از این ویژگی برخوردار باشد. به طور کلی مفیدترین و بهترین اعضای چغندر، برگ آن است و بعد ساقه و سپس ریشه آن که لبو نام دارد. لبو سرشار از ویتامین‌های A، B، C و مواد معدنی فسفر، کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم، مس، آهن، گوگرد و منگنز می‌باشد. لبو دارای مقدار زیادی قند است و مقدار سدیم آن کمی بیشتر از سبزیجات دیگر است. چنانچه چغندر به صورت صحیح پخته شود رنگ قرمز خود را پس نمی‌دهد. لذا، برای پختن آن نباید پوست آن را گرفته و انتهای ریشه و سابقه آن را کوتاه کرد. بلکه باید انتهای آن را به طول 2 سانتی‌متر باقی گذاشت.

کد خبر: ۲۱۴۵۰۰

خواص درمانی چغندر

پتاسیم موجود در چغندر در فعالیت کلیه و شستشوی خون موثر بوده و بیماری‌‌هایی نظیر افزایش چربی خون، زیادی اوره و کلسترول را درمان می‌کند.

چغندر، اعصاب و استخوان‌بندی را تقویت می‌کند. وجود کلسیم زیاد در آن به تقویت استخوان‌بندی کمک می‌کند.

چغندر به عنوان یک ضدعفونی‌کننده برای پاکسازی بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد. عمل چغندر در دستگاه گوارش به علت داشتن اثر رادیواکتیو قابل اهمیت است.

چغندر سرشار از ویتامین C بوده و در درمان بیماری‌های سل و سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فسفر موجود در چغندر غذای مغز بوده و نیروی حافظه را زیاد می‌کند.چغندر به دلیل قند طبیعی و منیزیمی که دارد بسیار مقوی و پرقدرت است و تاثیر بسیار زیادی روی مایعات بدن دارد.ارسنیک و روبیدیم چغندر از بروز بیماری‌ جذام جلوگیری می‌کند. چغندر درمان‌کننده التهاب مجاری ادرار است و علاوه بر مدر بودن آرام‌کننده درد نیز می‌باشد و بهترین تصفیه‌کننده خون به شمار می‌آید.

آهن و کلروفیل زیاد برگ چغندر موجب شده تا غذایی مناسب برای اشخاص کم‌خون باشد.

شیره چغندر، باعث پیدایش خواص هورمونی می‌شود و برای افزایش باروری و کمک به قاعدگی زنان مفید است، مصرف آن به زنان در دوران یائسگی توصیه می‌شود.برای معالجه ترک دست و پا که در زمستان در اثر سرماخوردگی ایجاد می‌شود کافی است که چغندر را در آب بجوشانید و دست و پا را در آب گرم آن بگذارید. قابل ذکر است، آب لبو جهت رفع بیماری‌‌های پوست بسیار سودمند است.