باخت مال مربی است

چه انگیزه ای باعث حضور شما در جام شیخ راشد امارات شد؟

سال گذشته مهرام قهرمان این جام شد و با توجه به پیشتازی اش در لیگ امسال ، اماراتی ها برای ما دعوتنامه فرستادند که ما نیز پاسخ مثبت دادیم ؛ ولی متاسفانه یک روز قبل از سفر 2 تن از بازیکنان کلیدی ما به نام های حامد سهراب نژاد و صمد نیکخواه بهرامی در بازی با پردیس متحد آسیب دیدند و آرتور لانگ هم مشکل پاسپورت داشت . در نتیجه ما با یک تیم نیم بند راهی مسابقه ها شدیم.

مگر مجبور به رفتن بودید؟

به نوعی مجبور بودیم ، به خاطر این که قرعه کشی مسابقه ها انجام شده بود و اسپانسرها هم در شکل گیری این رقابت ها نقش موثری داشتند. به همین علت نمی شد سفرمان را لغو کنیم . جدا از این مساله ممکن بود نرفتن ما برخی تبعات منفی برای بسکتبال ایران همراه داشته باشد و دیگر از تیم های ایرانی برای تورنمنت های خارجی دعوت نکنند؛ بنابراین برخلاف میل و آگاهی از این نکته که احتمال برد و قهرمانی مان وجود ندارد؛ راهی امارات شدیم . همه هزینه های تیم منهای بلیت رفت و برگشت را اسپانسر تامین کرده بود. حقیقت قضیه این بود که ما به این مسابقه ها بیشتر به چشم مسابقه های تدارکاتی نگاه می کردیم و این که روحیه صمد پس از درگذشت آیدین بازیابی شده و از آن فضا خارج شود.

برای بردن صمد تردید نداشتید؟

نه . اتفاقا صمد را می خواستیم ببریم که روحیه اش بهتر شود نه این که حتما بازی کند. بعضی ها به صمد می گفتند که تو باید زودتر به شرایط مسابقه برگردی و روح آیدین را زنده کنی و ...من مخالف این حرف ها هستم . نباید این همه به صمد فشار روحی وارد کنیم . باید اجازه بدهیم گذشت زمان صمد را به شرایط عادی بازگرداند. نمی شود با این قضیه به صورت ماشینی برخورد کرد. من به صمد گفتم همین که تو با ما تمرین می کنی برای ما خیلی خوب است . حتی نگفتم که بیا و در مسابقه حاضر شو. می خواستم صمد از این فضا قدری دور شود و برای ما بردن صمد یکی از اولویت ها بود.

تحلیل کلی خودتان از مسابقه های جام شیخ راشد چیست؟

سطح این بازی ها خیلی بالا بود. شاید در حد جام ملت های آسیا و حتی بالاتر از آن ، چون تیم هایی مثل الجلا و زین اردن 7بازیکن خارجی داشتند که یا تغییر ملیت داده بودند یا جزو سهمیه بازیکن خارجی آنها محسوب می شد. این در حالی بود که هر تیم تنها می توانست از 3بازیکن خارجی استفاده کند. صباباتری 2بازیکن خارجی داشت و ما (مهرام ) یک نفر.

از نتایج تیم تان راضی هستید؟

نمی توان همه چیز را با قاطعیت گفت . ما یک بازی بد جلوی صباباتری انجام دادیم و یک بازی متوسط جلوی ساجس ، ولی در بقیه بازی ها، خوب ظاهر شدیم . بردن نماینده مصر در حالی که نه صمد را داشتیم و نه سهراب نژاد و آرتور لانگ را، خیلی سخت بود.

چرا در مقابل صباباتری با اختلاف زیاد شکست خوردید؟

به دلیل این که بازیکن پست داخلی نداشتیم ، در پست 5 آرتور لانگ و در پست 4 سهراب نژاد. صمد هم که آن طور، مقابل صباباتری ناگهان خاطرات آیدین برای صمد تداعی شد و گریه کرد. روحیه اش به هم ریخت و در عمل دیگر صمد را هم نداشتیم . شما فکر کنید که یک تیم وقتی 3بازیکن کلیداش را نداشته باشد چه وضعی پیش می آید؛ البته صباباتری هم روی ما شناخت داشت . اگر اتفاق بازی با ساجس نمی افتاد و در 2ثانیه آخر آن پرتاب گل نمی شد ما در گروه اول می شدیم و به زین اردن برخورد می کردیم که احتمال بردنش وجود داشت .

یعنی تنها عوامل جنبی را دلیل شکست می دانید؟

من هم در این میان مقصر بودم و هر اتفاقی که بیفتد به مربی تیم برمی گردد تا بازیکن . من در نیمه دوم بازی با صباباتری وقتی اختلاف زیاد شد کار را رها کردم و حتی یک تایم اوت هم نگرفتم . می توانستم کاری کنم که قدری خفیف تر ببازیم ، اما به خاطر اعتقادی که داشتم این کار را نکردم . به هر صورت ما قهرمان دوره ای لیگ هستیم و 2بار صباباتری را با حضور آیدین نیکخواه بهرامی برده بودیم با ترکیب کامل . ما تیمی نبودیم که دست و پا بسته باشیم . متاسفانه شرایطی پیش آمد که نه صمد می توانست بازی کند و نه آن دو بازیکن محوری دیگر را در اختیار داشتیم.

از مسابقه های جام شیخ راشد بگذریم . لیگ امسال چه تفاوتی با لیگ سال گذشته دارد؟

اگر بسکتبالمان را به یک نردبان تشبیه کنیم هر چقدر زمان بگذرد بیشتر از این نردبان بالا می رویم ؛ البته هنوز به راس آن نرسیده ایم و هر روز داریم رشد می کنیم . اگر مبنای آغاز لیگ برتر بسکتبال را به صورت حرفه ای سال 80در نظر بگیریم هر سال دارد از سال قبل بهتر و ایرادات برطرف می شود.

این ایراد ممکن است از باشگاه ها، مربیان ، بازیکنان ؛ داورها یا عوامل اجرایی و... باشد که به هر صورت دارد کمتر می شود و باشگاه ها با جذب بازیکنان خوب ، دست به سرمایه گذاری بهتری زده اند. لیگ امسال ما از سال گذشته بهتر و به طور مسلم لیگ سال آینده هم از امسال بهتر خواهد بود.

امسال تاچه حد برای مهرام شانس قهرمانی قائل هستید؟

خودم شخصا از زمان بازیگری یاد گرفته ام که به بازیکنم این موضوع را انتقال بدهم که تنها برای برد بجنگند. از روز اول تمرین هم کار را با امید به قهرمانی آغاز کردیم . الان هم همین احساس را دارم . در ورزش حرفه ای هزار اتفاق ممکن است بیفتد. 2سال قبل زمانی که در تیم پتروشیمی بودم دست صمد در بازی مرحله نیمه نهایی شکست و از وجود او محروم شدیم و در نهایت صباباتری اول شد. پارسال اتفاقاتی که ذکر آن زیاد جالب نیست افتاد و در فینال مغلوب صباباتری شدیم و آنها قهرمان شدند.

باشگاه داری خصوصی را موفق می دانی یا دولتی را؟

ما باید به سمتی برویم که باشگاهداری ما فقط خصوصی باشد. دولت نباید وارد این مسائل شود. البته در رابطه با بخش خصوصی یک اما وجود دارد و آن این که بخش خصوصی در زمانی وارد گود می شود که برایش نفع داشته باشد. بی شک اگر سودی نباشد، قید حضور را می زند. البته این موضوع بحث مفصلی است که موضوعات مختلفی مانند پخش تلویزیونی ، تبلیغات و مالیات را در بر می گیرد.

تیم مهرام امسال چقدر هزینه کرد؟

دقیق نمی دانم ، ولی فکر می کنم جزو 3 - 4 تیم اول از لحاظ هزینه باشد. تصور می کنم صباباتری تیم اول از لحاظ هزینه باشد، چون ما ابتدای فصل نفراتی را می خواستیم جذب کنیم که نشد و آنها به صباباتری رفتند.

وضع دستمزد بازیکنان بسکتبال در چه وضعیتی است ، عالی ، خوب یا...

مبلغ دقیق را شاید نتوانم بگویم ، اما به واسطه این که ما پس از چین دومین قدرت آسیا هستیم ، باید توجهات بیشتری به بسکتبال بشود. خدا را شکر مبالغ پرداختی به بازیکنان بد نیست و آنها می توانند از مبالغی که دریافت می کنند، زندگی خوبی داشته باشند.

سطح دانش مربیان ایرانی تا چه حد با علم روز دنیا منطبق است؟

یکی از اتفاقات نادر و خوشایندی که در بسکتبال ما افتاده و از عوامل رشد آن به حساب می آید، این است که ما بهترین مربیان آسیا را داریم . منهای من ، مربیان فعلی بازیکنان شاخصی بوده اند که در عین جوانی پله های ترقی را زود پیمودند. این که می گویم بهترین مربیان آسیا را داریم ، تعارف نیست و تردیدی در آن ندارم . بواقع این مربیان پرتلاش بودند که باعث سرفرازی بسکتبال ایران شدند.

در میان مربیان ایرانی کسانی هستند که بتوانند هدایت تیم ملی بسکتبال را به عهده بگیرند؟

از نظر من وجود دارد. حضور سرمربی خارجی سیاست فدراسیون است . شاید برخی ملاحظه کاری هایی وجود دارد که فدراسیون تصمیم می گیرد از مربی خارجی استفاده کند. در هر حال آقای مشحون آدم دنیادیده ای است و ما به تصمیم وی احترام می گذاریم . بدون این که اسم شخص خاصی را ببرم ، چند نفر از مربیان ایرانی توان اداره تیم ملی بزرگسالان را دارند.

تیم ملی بسکتبال الان با تیم ملی 4سال پیش که شما در آن مسوولیت داشتید، چه فرقی می کند؟

در سال 82 زمانی که من و نناد ترایکوویچ هدایت تیم ملی را به عهده داشتیم ، با نسلی از بازیکنان مواجه بودیم که عمر بسکتبالشان تمام شده بود و به آخر خط بازی های ملی شان رسیده بودند. نفراتی مثل بهزاد افرادی ، سعید تابش نیا، مهدی دوانی زاده و ... ما آن موقع برای مسابقه های قهرمانی آسیا بدون هیچ گونه تدارکاتی به چین رفتیم ، ولی الان آن نسل جوان به پختگی رسیده و پیش ازاین که به قهرمانی آسیا برود در چند تورنمنت شرکت می کند. لیگ ما الان خیلی قوی شده است . نسل حاضر بازیکنان تیم ملی هم از کوران همین لیگ بیرون آمده اند و با تیم هایشان در مسابقه های برون مرزی شرکت می کنند و اصلا نمی توان وضعیت حال را با 4، 5سال پیش مقایسه کرد. بسکتبال ما در این چند سال پروسه ای از رشد را طی کرده که به قهرمانی جام ملت ها و کسب سهمیه المپیک منجر شده است.

همین الان این تیم و نفراتی که حضور دارند، این توانایی را دارند که تا 6 -  7 سال دیگر در اوج بمانند؛ ولی این نسل هم تمام خواهد شد. ما باید به فکر پشتوانه سازی باشیم . باید نسلی تربیت شود که بتواند جایگزین نسل فعلی شود و بین آمدن این نسل و نسل بعدی خلا ایجاد نشود. اگر این پشتوانه سازی صورت نگیرد، اتفاقی که در بین سال های 74تا 80برای بسکتبال افتاد، دوباره می افتد. البته تیم ملی جوانان امسالمان خیلی خوب است و فکر می کنم مدعی اول قهرمانی آسیا در مسابقه های تهران باشد.

یعنی موفقیت تیم ملی بسکتبال در جام ملت های آسیا را برنامه ریزی شده می دانید؟

بسکتبال ما در این چند سال رشد زیادی کرده و شما نمی توانید بگویید که شانسی ، قهرمان آسیا شده است . ما در جوانان و امیدها قهرمان آسیا شدیم ، پس معلوم است که قدم های روبه جلویی در این سال ها برداشته شده است.

عملکرد رایکو ترومن را چگونه ارزیابی می کنی؟

او از یک کشور صاحب بسکتبال (صربستان) به ایران آمده و بسکتبال را بخوبی می فهمد. به هر حال او ویژگی هایی داشته که تیمش قهرمان آسیا شده است . فردریک اونیکا توانست از پتانسیل و موجودی تیم به نحو احسن استفاده کند. البته نباید نادیده بگیرید که شخص محمود مشحون پشت تیم بود و توانست حواشی را از تیم دور کرده و کمک موثری برای ترومن باشد.

چه نتیجه و آینده ای برای بسکتبال ایران در المپیک متصور هستید؟

ما باید از المپیک برای رشد و پیشرفت بسکتبالمان و تداوم مقام های آسیایی استفاده کنیم . ما باید صددرصد امید داشته باشیم که به المپیک می رویم تا واقعا برنده شویم ، نه این که دنبال کسب نتیجه باشیم . ما که نمی توانیم خودمان را گول زده و تصور غلبه بر بسکتبال امریکا، اسپانیا و آرژانتین را در ذهن جای دهیم . حالا شاید یک تیم آفریقایی را بردیم . ورزش ما هنوز از ورزش حرفه ای دنیا خیلی فاصله دارد. بسکتبال رشته ای است که کاملا با فیزیک بدنی در ارتباط است . بسکتبال یعنی قد، یعنی وزن ؛ تحرکی که بازیکن 2متری ما دارد، بازیکن 2متر و 15سانتی آنها دارد. بنابراین مهم این است که المپیک تجربه ای باشد برای مردان حاضر در نیمکت ملی که بتوانند این تجربه ارزشمند را در اختیار دیگران قرار دهند.

از لابه لای حرف های مصطفی هاشمی

از بچگی تنها سرگرمی و عشق و علاقه من ورزش بوده است ، یعنی اگر عضو تیم ملی بسکتبال نمی شدم ، در رشته ای دیگر ملی پوش می شدم . هیچ چیزی مثل ورزش مرا سرگرم نمی کند.

پیش از انقلاب تا آخر دوره راهنمایی در یک مدرسه فرانسوی به نام سن لوئی در ایران درس می خواندم و زبان فرانسه را از آنجا یاد گرفتم ؛ البته الان زبان فرانسه ام قدری ضعیف شده است . در دانشگاه که فیزیک می خواندم ، زبان خارجه ام فرانسه بود. انگلیسی ام خیلی ضعیف است!

از تمام کسانی که در بسکتبال به من کمک کردند، تشکر می کنم . موفقیت حاصل کار گروهی است و هیچ کس به تنهایی نمی تواند کاری انجام بدهد. در تمام این سال ها 2نفر در پیشرفت بسکتبال من خیلی تاثیر داشته اند و من تا آخر عمر مدیون آنها هستم ؛ اول عمو حسن ذوالفقاری (روی کلمه عمو خیلی تاکید می کند!) که من بسکتبال را پیش او شروع کردم و خیلی چیزها به من یاد داد، بعد هم تکامل و حرفه ای شدن کارم را مدیون رضا شجاع پور هستم . او حق بزرگی بر گردنم دارد.

محمد طاهری