میزان مدارا و همراهی مجلس با دولت به حدی بوده که اکنون، به تعبیر دکتر پزشکیان، جامعه به نوعی به «بیدولتی» عادت کرده است. تلقی عمومی این است که دولت عملا حضور مؤثری ندارد و در عین حال، مجلس نیز بیش از اندازه با دولت مماشات میکند. روشن است که نمیتوان تبعات ناکارآمدی دولت رابه حساب مجلس نوشت. انتظار معجزه در شرایط تحریم وجود ندارد و مشکلات خارجی قابل انکار نیست اما چرادرموضوعات قابل حل نیز اقدامی صورت نمیگیرد؟
در چنین شرایطی، مطالبه افکار عمومی روشن است: اگر وزیری توان، برنامه یا وقت لازم برای اداره حوزه مسئولیت خود را ندارد، باید استیضاح شود. ادامه این وضعیت قابل دفاع نیست. نمیشود دولتی اعلام کند کاری انجام نمیدهد و در عین حال هیچ تغییری نیز در ترکیب مدیریتی خود ندهد. واگذاری مسئولیت به افرادی که توان اداره امور را دارند، یک ضرورت است نه یک انتخاب. این پرسش جدی مطرح است که برای حفظ وفاق ملی، آیا بهتر نیست دولت خود پیشقدم در ترمیم کابینه شود، پیش از آنکه مجلس ناچار به ورود شود؟ مجلس تاکنون زمان و فرصت کافی به دولت داده است. تجربه دولتهای گذشته نیز نشان میدهد که مجلس، چه در دولتهای اصولگرا و چه در دولت شهید رئیسی، از ابزار نظارتی خود استفاده کرده و وزرا را کنار گذاشته است.در ابتدای دولت آقای پزشکیان، مجلس به همه وزرا رأی اعتماد داد اما واقعیت این است که اوضاع روزبهروز بدتر شده و عملکرد موجود قابل دفاع نیست. نمونههای عینی ناکارآمدی را میتوان در مسائل روزمره مردم دید؛ از موضوع ثبتنام خودرو و کاهش قدرت خرید مردم گرفته تا بیعملی دولت در مدیریت این بحرانها.
وقتی چنین وضعیتی شکل میگیرد، طبیعی است که مجلس احساس مسئولیت کرده و وارد عمل شود، بهویژه زمانی که دولت خود اقدامی انجام نمیدهد. اکنون بحث ترمیم کابینه بهطور جدی مطرح است. همانگونه که رئیس مجلس نیز اشاره کرده، بهتر است این اقدام ازسوی خود دولت انجام شود اما سؤال اصلی این است که اولویتها در این ترمیم چه باید باشد؟
به نظر میرسد مسائل اقتصادی باید در صدر قرار گیرد؛ از بخش کشاورزی گرفته تا بحرانهای آب و برق. وزرایی که امروز در معرض استیضاح هستند، نماد همین مشکلات انباشتهاند. ترمیم کابینه اگر با اولویتبندی درست و تمرکز بر حوزههای حیاتی اقتصاد و معیشت مردم انجام نشود، نهتنها کمکی به بهبود اوضاع نخواهد کرد، بلکه هزینههای بیشتری رابه جامعه و نظام تصمیمگیری تحمیل میکند. امروز بیش از هر زمان دیگری، تصمیمگیری بهموقع و شجاعانه در حوزه مدیریت اجرایی کشور ضروری است.