به گزارش جام جم آنلاین، رسانه انگلیسی در گزارشی با اشاره به جنایات هدفمند رژیم صهیونیستی در غزه، به طرح ۵ مرحله‌ای این رژیم برای بیرون راندن فلسطینیان در غزه و تحقق رویای سرزمین جعلی پرداخته است.
به گزارش «میدل‌ایست آی»، رژیم صهیونیستی در حال اجرای برنامه‌ای دیرینه برای اخراج فلسطینیان و تحقق رؤیای دیرینه خود است؛ طرحی که اجرای آن شامل ساکت کردن رسانه‌ها، کشتار، گرسنگی اجباری، تخریب و جلب حمایت دیپلماتیک است.
این مفهوم جعلی یکی از اهداف بنیادین صهیونیسم و نخبگان سیاسی رژیم اشغالگر است. طی دهه‌های گذشته، این رژیم برای انتقال جمعی جمعیت عرب از سرزمین تاریخی فلسطین تقلا کرده است. برای رهبران فعلی رژیم صهیونیستی و بخش‌های بزرگی از جامعه این رژیم، جنگ غزه یک فرصتِ محوری تلقی می‌شود: فرصتی برای ریشه‌کن‌کردن همیشگی فلسطینیان از نوار غزه.
از آغاز جنگ در اکتبر ۲۰۲۳، صهیونیست‌ها بارها تمایل خود را برای خالی‌کردن غزه از سکنه فلسطینی اعلام کرده‌اند. با این حال، رهبران این رژیم در بیشتر دوران جنگ، از بیان صریح این برنامه - که در عمل پاکسازی قومی محسوب می‌شود - خودداری کرده‌اند.
اکنون که رژیم صهیونیستی به مرحله اجرای این هدف نهایی نزدیک شده، بررسی مراحل این پروژه مهم است. به گزارش رسانه انگلیسی، این مسیر شامل یک برنامه پنج‌مرحله‌ای کامل است؛
مرحله اول: ساکت‌کردن رسانه‌ها
صهیونیست‌ها تجربه‌ای طولانی در پاکسازی قومی دارند؛ از جمله در سال ۱۹۴۸ که یکی از گسترده‌ترین اقدامات در دوران مدرن را رقم زدند. از آن زمان، رژیم صهیونیستی به‌صورت تدریجی، به‌ویژه در کرانه باختری، این سیاست را ادامه داده است: تصرف زمین‌های فلسطینی، تأسیس بیش از ۲۰۰ شهرک و پاسگاه غیرقانونی و انتقال حدود ۷۰۰ هزار شهرک‌نشین صهیونیست به این مناطق.
این پروژه شامل مصادره مستمر زمین‌ها، تخریب خانه‌ها و محله‌ها و جابه‌جایی اجباری ساکنان است. رهبران کنونی رژیم صهیونیستی با تکیه بر همین تجربه، درک کرده‌اند که برای خالی‌کردن غزه، ابتدا باید رسانه‌ها را ساکت کرد. از ابتدای جنگ، صهیونیست‌ها نوار غزه را به‌طور کامل از جهان خارج قطع کرده‌اند.
در اکتبر ۲۰۲۳، این رژیم محاصره خود پیرامون مرزهای غزه را محکم‌تر و از ورود خبرنگاران خارجی جلوگیری کرد. در همان ماه، این رژیم به خبرگزاری‌های فرانسه و رویترز اطلاع داد که نمی‌تواند امنیت خبرنگاران این رسانه‌ها را در غزه تضمین کند.
در جریان مذاکرات آتش‌بس در نوامبر، آمریکا به‌عنوان نزدیک‌ترین متحد و تأمین‌کننده مالی تل‌آویو، نگرانی‌هایی درباره دسترسی بیشتر رسانه‌ها به غزه ابراز کرد. به همین دلیل، گفته می‌شود که در دوره شش‌روزه توقف موقت درگیری، آمریکا و رژیم صهیونیستی در همکاری با یکدیگر مانع باز شدن مرزها شدند.
رژیم اشغالگر همچنین خبرنگاران را به‌طور هدفمند، هدف قرار داده است. تاکنون بیش از ۲۰۰ خبرنگار در غزه جان باخته‌اند، که این بالاترین آمار کشته‌شدگان رسانه‌ای در یک درگیری مدرن به شمار می‌رود.
چندی پیش، صهیونیست‌ها یک چادر متعلق به اصحاب رسانه را بمباران کردند و «احمد منصور»، خبرنگار فلسطینی زنده‌زنده در آتش به شهادت رسید. لحظات آخر زندگی او در فیلمی هولناک ثبت شده است. رژیم صهیونیستی همچنین دفاتر چند رسانه از جمله الجزیره را در کرانه باختری و دیگر مناطق تعطیل کرده است.
مرحله دوم: کاهش جمعیت
مرحله دوم این طرح شامل کشتار هرچه بیشتر فلسطینیان - عمدتاً از طریق بمباران‌های گسترده هوایی - است. در اواخر سال ۲۰۲۳، «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در جلسه کابینه از تمایل خود برای «کاهش جمعیت تا حداقل ممکن» سخن گفت.
در این راستا، هزاران بمب بر سر ساکنان غزه ریخته شده است؛ بمباران‌هایی که ده‌ها هزار فلسطینی - عمدتاً زن و کودک - را به شهادت رسانده‌اند.
بر اساس این گزارش، صهیونیست‌ها نه‌تنها از تلفات غیرنظامی اجتناب نکرده‌اند، بلکه آن را به‌عنوان یک سیاست دنبال کرده‌اند. یکی از نمونه‌های وحشتناک این سیاست، نسبت هدف‌گیری ۱۰۰ به یک است؛ یعنی ارتش رژیم اشغالگر اجازه دارد برای هدف گرفتن یک فرمانده حماس، بیش از ۱۰۰ غیرنظامی را به شهادت برساند.
رژیم صهیونیستی با اجرای سیاست‌هایی موسوم به «مناطق قتل» به نظامیان خود اختیار کامل داده است تا ابتدا شلیک و سپس پرس‌وجو کنند. یکی از فرماندهان ارتش اخیراً خطاب به نیروهایش گفته است: «هر کسی که می‌بینید، دشمن است. اگر سایه‌ای دیدید، شلیک کنید. تهدید را از بین ببرید و به حرکت ادامه دهید. نه درنگ کنید و نه تردید.»
در دسامبر ۲۰۲۳، نیروهای صهیونیست سه تن از اسرای خود را که در حال تکان دادن پرچم سفید بودند، در یکی از همین مناطق به قتل رساندند. فلسطینیان نیز به‌طور مکرر در این مناطق هدف گلوله قرار می‌گیرند.
اما بمباران و تیراندازی تنها ابزارهای رژیم اشغالگر برای کاهش جمعیت غزه نیست. این رژیم سیاست «گرسنگی دادن اجباری» را نیز به کار گرفته است. «گیورا آیلند» ژنرال بازنشسته صهیونیست در اوایل اکتبر ۲۰۲۳ در گفت‌وگو با رسانه‌های صهیونیستی اعلام کرد که «باید در غزه یک بحران انسانی ایجاد کرد.» او بعدتر طرحی موسوم به «طرح ژنرال» را منتشر کرد که بر اساس آن، فلسطینیان بین ۲ گزینه «تسلیم یا گرسنگی» قرار می‌گیرند.
شواهد نشان می‌دهد که صهیونیست‌ها دقیقاً از همین رویکرد پیروی کرده و در طول جنگ، ورود غذا و آب به غزه را به‌طور کامل مسدود کرده‌اند. در تابستان ۲۰۲۴، سازمان ملل رسماً اعلام کرد که قحطی در غزه آغاز شده و بسیاری از کودکان بر اثر سوءتغذیه جان باخته‌اند.
سازمان‌های حقوق بشری از جمله «دیدبان حقوق بشر»، «رصد یورومِد» و «بتسلم» با انتشار گزارش‌هایی تأیید کرده‌اند که رژیم صهیونیستی عمداً از گرسنگی به‌عنوان یک «سلاح جنگی» استفاده کرده است.
مرحله سوم: نابودی نظام سلامت
مرحله سوم از برنامه پاکسازی قومی رژیم صهیونیستی در غزه، به نابودی گسترده نظام سلامت در این باریکه اختصاص دارد؛ روندی که به‌نوعی با مرحله دوم گره خورده است. در این مرحله، این رژیم با هدف افزایش مرگ‌ومیر مجروحان، زیرساخت‌های درمانی را هدف گرفته و بیمارستان‌ها را به‌صورت سامان‌مند بمباران و تخریب کرده است.
در دسامبر ۲۰۲۴، دفتر حقوق بشر سازمان ملل اعلام کرد که این حملات نظام سلامت غزه را تا مرز فروپاشی کامل کشانده و در دسترسی فلسطینیان به خدمات درمانی یک فاجعه ایجاد کرده است. رژیم صهیونیستی همچنین کادر درمان را هدف قرار داده است. به‌گفته دفتر رسانه‌ای دولت غزه، بیش از ۱۰۰۰ پزشک و پرستار کشته و بیش از ۳۰۰ تن دیگر بازداشت یا شکنجه شده‌اند.
در آخرین ماه از سال میلادی گذشته، رژیم صهیونیستی مدیر یکی از آخرین بیمارستان‌های فعال در غزه را ربود و در ماه گذشته نیز ۱۵ امدادگر را به شهادت رساند و آن‌ها را همراه با آمبولانس‌هایشان در یک گور دسته‌جمعی دفن کرد.
از دیگر اقدامات مهم این رژیم، جلوگیری از ورود اقلام حیاتی پزشکی به غزه بوده است. تحقیقات شبکه آمریکایی «سی‌ان‌ان» در سال ۲۰۲۴ نشان داد که این رژیم از ورود «مواد بی‌حسی، دستگاه‌های بیهوشی، کپسول‌های اکسیژن، دستگاه‌های تنفس مصنوعی، سیستم‌های تصفیه آب، داروهای سرطان، بسته‌های بهداشت مادران، عصا، ژنراتورها و دستگاه‌های اشعه ایکس» جلوگیری کرده است.
نبود بی‌حس‌کننده باعث شده تا بسیاری از کودکان و بیماران با درد فراوان، تحت قطع عضو قرار گیرند. کمبود سوخت نیز موجب از کار افتادن ژنراتورها و در نتیجه، مرگ نوزادان در دستگاه‌های انکوباتور شده است.
«مارک پرلموتر» پزشک آمریکایی که اخیراً در غزه خدمت کرده، می‌گوید: «جراحان بدون صابون، آنتی‌بیوتیک و دستگاه اشعه ایکس کار می‌کنند.» او می‌افزاید که بسیاری از بیماران به‌دلیل نبود تجهیزات می‌میرند.
«سامر عطار» دیگر پزشک آمریکایی که به‌صورت داوطلبانه در غزه حضور یافته بود، لحظات جان دادن پسرکی را روایت می‌کند که «نیمی از پوست بدنش را از دست داده بود» و پزشکان قادر به نجات او نبودند: «فقط نشستیم و با درماندگی نظاره کردیم که چگونه می‌میرد.»
این اقدامات، وعده‌ای است که در آغاز جنگ توسط «یوآو گالانت» وزیر جنگ وقت رژیم صهیونیستی مطرح شد. او گفته بود: «محاصره کامل برقرار خواهد شد؛ بدون برق، بدون غذا و بدون سوخت.»
این سیاست همچنین با پیشنهادهای قبلی گیورا آیلند، ژنرال بازنشسته صهیونیست منطبق است. او در نوامبر ۲۰۲۳ در یادداشتی در روزنامه «یدیعوت آحارونوت» نوشته بود: «شیوع بیماری‌های همه‌گیر می‌تواند پیروزی را برای اسرائیل نزدیک‌تر کند»؛ دیدگاهی که از سوی مقام‌هایی مانند «بتسلئل اسموتریچ» وزیر دارایی رژیم صهیونیستی نیز مورد حمایت قرار گرفته است.
مرحله چهارم: غیر قابل سکونت کردن غزه
سه مرحله اول به‌تنهایی برای خلق یک جهنم زمینی کافی هستند، اما مرحله چهارم شاید مهم‌ترین بخش از طرح پاک سازی قومی رژیم صهیونیستی باشد. در این مرحله، این رژیم تلاش کرده است شرایط زندگی در غزه را به‌گونه‌ای ویران کند که فلسطینیان چاره‌ای جز فرار نداشته باشند.
این رژیم به‌صورت سیستماتیک خانه‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها، پناهگاه‌ها و جاده‌ها را نابود کرده است. به گفته سازمان پزشکان بدون مرز، تا ماه ژانویه بیش از ۹۰ درصد از واحدهای مسکونی غزه کاملاً یا تا حد زیادی تخریب شده‌اند.
«استیو ویتکاف» نماینده ویژه «دونالد ترامپ» در امور غرب آسیا که ژانویه از غزه بازدید کرده بود، گفت «اینجا تقریباً هیچ چیز باقی نمانده است» و برنامه‌های بازسازی را «غیرممکن» توصیف کرد. مدتی کوتاه پس از سفر ویتکاف، ترامپ از غزه به‌عنوان یک «محوطه تخریب» یاد کرد.
این اظهارات صرفاً گزارش واقعیات نیست، بلکه نوعی تأیید ضمنی برنامه رژیم اشغالگر است. منطق آن ساده است: «از آنجا که غزه به یک بیابان ویران تبدیل شده، «واکنش انسانی» آن است که مابقی ساکنان را از آنجا خارج کنیم.»
مرحله پنجم: مشروعیت‌بخشی دیپلماتیک
صهیونیست‌ها امیدوار هستند که مرحله پنجم، گام نهایی در تکمیل فرآیند پاکسازی قومی در غزه باشد. این مرحله بر مانورهای سیاسی تهاجمی و هماهنگی لجستیکی متمرکز است.
در ماه ژانویه، ترامپ پیشنهاد اخراج جمعی فلسطینیان از غزه را مطرح کرد؛ پیشنهادی که فوراً مورد استقبال تل‌آویو قرار گرفت. اما این به‌اصطلاح «طرح ترامپ» از خود ترامپ سرچشمه نگرفته است. این ایده مدت‌هاست که بخشی از چشم‌انداز جعلی «سرزمین موعود» و راهبرد پاکسازی قومی سرزمین فلسطین محسوب می‌شود.
نسبت دادن این طرح به ترامپ، روشی برای پوشاندن نقش رژیم صهیونیستی و اعتباربخشی به آن است. فرای بازی‌های زبانی، رژیم اشغالگر یک نهاد ویژه برای تسهیل تخلیه جمعیت غزه تأسیس کرده، اعلام کرده که مناطقی از درون نوار غزه را تصاحب خواهد کرد و با کشورهایی مانند سومالی و سودان جنوبی برای پذیرش فلسطینیان رایزنی کرده است.
موفقیت این طرح هنوز در هاله‌ای از ابهام است. پاک سازی کامل در کوتاه‌مدت به‌نظر غیرممکن می‌آید و بسیاری از فلسطینیان قاطعانه این طرح را رد کرده‌اند. اتحادیه عرب نیز طرح بازسازی ۵ ساله غزه را ارائه کرده است.
با این حال، حتی آینده کوتاه‌مدت نیز همچنان نامعلوم است؛ چه رسد به آینده بلندمدت. به گزارش میدل‌ایست آی، سؤال این است که وقتی چیزی برای تخریب باقی نماند، هیچ کشوری به فلسطینیان پناه ندهد و فلسطینیان از ترک وطن خودداری کنند، چه رخ خواهد داد؟
به گزارش رسانه انگلیسی میدل ایست آی، حتی اگر آرزوی بخش اعظم جامعه جهانی محقق شده و طرح رژیم صهیونیستی در نهایت شکست بخورد، باز هم یک بدعت خطرناک نهاده شده است: «یک نقشه راه برای پاکسازی قومی در قرن بیست‌ویکم.»
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
گفت وگوی اختصاصی تپش با سرپرست دادسرای اطفال و نوجوانان تهران:
بهروز عطایی در گفت و گو با جام جم آنلاین:
گفتوگوی «جامجم» با حجتالاسلام محمدزمان بزاز از پیشکسوتان دفاع مقدس در استان خوزستان
