به گزارش جامجمآنلاین ازخبرگزاری صداوسیما،امیر اسماعیلآذر گفت: براساس آنچه در فرهنگها آمدهاست، تنب یا تمب به معنی تپه یا تَل است و چون دریانوردان که به این جزایر میآمدند ، آنها را از دور، شبیه تپه می دیدند، به تمب یا تنب مشهور شدند.
به گفته این پژوهشگر و استاد زبان و ادبیات فارسی، یکی از این جزایر که کوچک تر بود، به تمبو ( با واو تصغیر) یا تمب (تنب) کوچک معروف شد و دیگری که بزرگ تر بود، به تمب گپ ( در محلی) یا تنب بزرگ.
اسماعیلآذر با بیان اینکه ابوموسی هم در فرهنگها بدون "الف" و به شکل بوموسی نوشته شدهاست، افزود: "الف" جزء واژه نیست و بعدها با مقاصد سیاسی به بوموسی اضافه شدهاست.
این پژوهشگر و استاد زبان و ادبیات فارسی گفت: واژه بوموسی دو بخش دارد؛ "بوم" به معنای سرزمین و "سو" به معنای سبزه یا سوز.
به گفته اسماعیلآذر، ترکیب بوموسی، به معنای سرزمین سوزناک ( داغ و گرم) یا سرزمین سبز است .
وی گفت: کارستِن نیبور مستشرق مشهور آلمانی در سال ۱۵۶۷ به این جزایر سفر می کند و در سفرنامهاش، "بومسو" را میآورد و این یعنی، این مستشرق، از همان زمان، فارسی اصیل را شنیده و در سفرنامهاش آوردهاست.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
یوسف کرمی در واکنش به اجرای جنجالیاش در مراسم تجلیل از سر طلایی پرسپولیسیها
دکتر علیاکبر صالحی، رئیس بنیاد ایرانشناسی در گفتوگو با «جامجم» عنوان کرد
محمدرضا یوسفی، نویسنده ادبیات کودکونوجوان در گفتوگو با «جامجم»