محمد خزاعی (رئیس پیشین سازمان سینمایی)با اینکه حکم دبیری جشنواره فیلم فجر را درکشوی میزش دارددرآخرین گفتوگویش، تلویحا دبیری چهلوسومین جشنواره فیلم فجر را منوط به ماندنش در مقام ریاست سازمان سینمایی اعلام کرده بود و حالا با توجه به اینکه رائد فریدزاده بهجای ایشان سکان اداره سینمای کشور را برعهده گرفته، بنابراین چنانچه محمد خزاعی بر کنارهگیریاش از مسئولیت جشنواره ایستاده باشد، دبیری مهمترین و بزرگترین رخداد فرهنگی_هنری کشور نیز در هالهای از ابهام قرار دارد. متاسفانه بهطول انجامیدن انتخاب و صدور حکم رئیس تازه سازمان(تارسیدن به فصل فعالیت جشنوارهها) نشاندهنده بیانگیزگی در برخی مسئولیتها و پستهای سازمانی دارد.رئیس سازمان سینمایی انتخاب شد و حتما کار سخت و حساس وزیر ارشاد در انتخاب گزینه مناسب ریاست سازمان سینمایی را مدنظر داریم، اما بهدرازا کشیدن این مورد مهم را هم نوعی کمتدبیری مشاوران مربوطه میدانیم که چرا پیش ازاین نتوانستهاند به فرد موردتفاهم خود دست یابند.البته واقفیم که خروجی دوران ریاست خزاعی کار وزیر را دشوارکرده بود؛ چراکه به تایید بسیاری از کارشناسان بیحب و بغض و بهدور از حلقههای سیاسی_تشکیلاتی، سینمای کشور صعبترین و پرحاشیهترین دوران خود را تحتقیمومیت خزاعی از سر گذراند تا حدی که رونق بخشهای مهمی از سینما نیز قابلدفاع است. حتی اگر بپذیریم که ضعف و نقایصی در این دوره بوده - که بوده - اما رسیدن سینما از وضعیت تعطیلی به شرایط قابلتایید، اتفاق کم و کوچکی نیست، بازگردیم به مطلع این مطلب که موضوع جشنواره فیلم فجر است. تاریخ جشنواره فیلم فجر نشان میدهد که بهترین دورههایش را در شرایطی پشتسر گذاشته که عوامل اجرایی و سازمان جشنواره فرصت لازم را در رعایت تقویم برپایی و رتق و فتق امور اجرایی،فکری داشتهاند. واقعیت اینکه در اغلب دورهها شتابزدگی بر همه امور جشنواره مستولی بوده است. البته منظور این نیست که فشردگی زمان، باعث و بانی افت کیفی جشنواره در دورههای مختلف بوده، ولی نمیتوان این مولفه راهم نادیده گرفت تا حدی که میشود با قاطعیت گفت اصلیترین علت بیرمقی و پرحاشیه شدن جشنواره، خصوصا در حوزه داوری و تثبیت جدول فیلمها همین زمان محدود و کمبود وقت در زمینه موردبحث بوده است. مثلا همین امسال را در نظر بگیرید که تا آغاز ثبتنام آثار فقط چیزی بیشتر از ۲۰ روز زمان باقی مانده است. یعنی شروع عملی جشنواره را باید ۱۵آبان درنظر بگیریم درحالی که هنوز نهتنها کادرهای اصلی و مسئول بخشهای این رویداد تعیین و اعلام نشده که هیچ تبلیغ، ترویج، بحث و نظری پیرامون تیترهای فراخوان در نسبت با گاهشمار جشنواره مطرح نشده است. متاسفانه این جریانسازترین رویداد فرهنگی_هنری و قدیمیترین رخداد سینمایی پس از انقلاب همواره قربانی کشمکشهای سیاسی و سهمخواهان فراقانونی شده است. وقتی میدانیم و شاهدیم که فستیوالهای زبانزد جهانی در طول سال فعال هستند و مجریانش در فکر شکارهای داخلی و بینالمللیاند، آنوقت جشنواره ما که قرار است به رقابت با دیگران بپردازد، کمتر سالی بوده که با فراغ بال دستاندرکارانش برگزار شود. خلاصه اینکه اگر در بر همین پاشنه بچرخد و رئیس جدید به قول معروف دست نجنباند و تکلیف تیم اجرایی جشنواره را زودتر معلوم نکند، دوره پیشرو نیز در زمره سالهایی خواهد بود که جشنواره با کموکسری و ضعفهای بدیهی برگزار خواهد شد. مگر اینکه فریدزاده و خزاعی بر حساسیت موضوع متمرکز شوند و این هشدار را برتابند.