گزارش یک اعتمادبه توان داخلی

نمونه‌های بسیاری برای این اعتمادزدایی می‌توان فهرست کرد. به‌عنوان مثال مردم با خرید لوازم خانگی ایرانی نه‌تن‌ها کیفیت استاندارد و لازم برای لوازم را دریافت نکردند، بلکه در اغلب موارد اجناس ایرانی را گران‌تر از نمونه‌های باکیفیت خارجی آن خریداری می‌کردند! وضعیت بازار خودروی ایرانی هم که بدیهی‌تر از آن است که حتی نیاز به توضیح داشته باشد؛ بازاری که البته به نوعی اجبار به استفاده از محصول بی‌کیفیت و گران داخلی دارد چرا که سایه انحصار بر سر این صنعت دهه‌هاست که گسترده است. اما این روال مثال‌های معکوسی هم دارد؛ مثال‌هایی که آن محصول داخلی به خوبی پاسخ اعتماد خریداران را داده و با افزایش کیفیت محصول خود توانسته بازار داخلی را به نوعی به دست بگیرد. اگر فقط یک دهه به عقب برگردیم و برای خرید نوشت‌افزار به بازار برویم، اغلب قفسه‌های مغازه فروشندگان لوازم‌التحریر میزبان محصولات خارجی هستند و به همین دلیل بدون خرید کالای ایرانی سبد نوشت‌افزار خود را می‌بندید. اما امروز اوضاع تغییر کرده است. صنعت نوشت‌افزار ایران طی سال‌های اخیر پیشرفت قابل‌توجهی داشته و سهم آن از بازار داخلی در یک بازه ۱۰ساله از ۱۰درصد به ۷۵ درصد رسیده است. سهم برخی اقلام از بازار داخلی بیشتر است؛ برای مثال در بازار قلم، بیش از۹۰درصد بازار در اختیار محصولات ایرانی است. براساس پیمایش انجام شده در نمایشگاه ایران‌پنکس،۴۶درصد تولیدکنندگان نوشت‌افزار رونق گرفتن بخش تولید در قیاس با واردات را مهم‌ترین اتفاق دهه گذشته صنعت نوشت‌افزار کشور می‌دانند. این توفیق تا حد زیادی حاصل بیش ازیک دهه تمرکز و همکاری دولت‌ها، تولیدکنندگان و رسانه است. همچنین افزایش کیفیت محصولات تولیدی ازیک‌سو وتوسعه برنامه‌های ترویجی نیز ازسوی دیگر برافزایش تمایل مصرف‌کنندگان به خرید نوشت‌افزار ایرانی تاثیرگذار بوده است. اگرچه همچنان زیرمجموعه‌های این صنعت نیازمند حمایت است، به عنوان مثال می‌دانیم که نوشت‌افزار در زمره صنایع فرهنگی است و به‌واسطه جامعه مخاطب آن (یعنی کودکان و نوجوانان) می‌تواند در الگوسازی و تغییر سبک زندگی تاثیرات قابل توجهی داشته باشد، به همین دلیل حالا باید به این حوزه هم رویکردی تازه داشت. پیرامون این موضوع البته که گزارش جام‌جم در هفته گذشته خواندنی است.