دفاع خاص رئیسجمهور از وزرایش نیز بیشتر این شائبه را ایجاد کرد که پزشکیان در تعیین کابینه خود در دولت چهاردهم، کمترین اراده را داشته و از این منظر ادعا شد که دولت چهاردهم را باید دستچینترین و از پیش تعیینشدهترین دولت پس از انقلاب دانست. این فضاسازی در شرایطی است که رهبر معظم انقلاب در دیدار اعضای هیات دولت چهاردهم تاکید کردند: «آقای رئیسجمهور برای انتخاب وزیرانی که باید با ایشان همکاری کنند، خیلی پُر کار و با تلاش وارد شدند. با بنده هم مشورت کردند و من تعدادی از افرادی که میشناختم یا صلاحیت آنها از طرق مورد وثوق به ما رسیده بود، اینها را تأیید کردم، بعضیها را هم تأکید کردم. تعداد بیشتری را هم نمیشناختم، گفتم نظری نسبت به آنها ندارم. بحمدا... ایشان توانستند انتخاب را انجام دهند و مجلس را هم قانع کنند و این موفقیت بزرگی بود و خدا را سپاس میگوییم».
فرمایشات معظم له مبنی بر اینکه تعداد بیشتری از وزرای پیشنهادی را نمیشناختند، به روشنی نشان میدهد که ایشان نفیا و اثباتا درباره صلاحیت قاطبه دولت نظری نداشتهاند و ادعای رسانههای مغرض درباره مسلوبالاراده بودن دولت و مجلس، به کلی معیوب و ناقص و جهتدار است.ادراکسازی غلط رسانههای فارسیزبان ضدایرانی، به وضوح انسجام ساختار حکمرانی در کشور را نشانه رفته است. این رسانههای ضدمیهنی و دنبالههای آنها در داخل، سعی دارند چنین وانمود کنند که نهادها و ساختارها در جمهوری اسلامی با استحاله در برخی کانونهای تصمیمسازی و تصمیمگیری، تهی از هرگونه اراده و کارکرد هستند و هنری جز تبعیت ندارند. این در حالی است که روند تشکیل دولت چهاردهم مانند همیشه بوده و در این زمینه اقدام خلاف قانون، سنت و رسم اتفاق نیفتاده است، اما اینکه چرا رسانههای فارسیزبان ضدایرانی اینگونه دولت چهاردهم و متعاقب آن، مجلس دوازدهم را مطلقا بیاراده تصویر میکنند، خود جای پرسشگری و تحلیل ویژه دارد. در اینباره شاید بتوان حضور پر شور مردم در انتخابات ریاستجمهوری اخیر و امید اجتماعی شکل گرفته از بطن این انتخابات برای حل مسائل را علتالعلل فضاسازیهای اخیر حول دولت و مجلس دانست. وقتی دلیل جوسازیهای اخیر علیه دولت و مجلس را در واقع تلاش برای زائل ساختن امید متزاید مردم بدانیم، در این صورت بر مسئولان کشور و نیروهای سیاسی حجت تمام خواهد شد که در شرایط کنونی، جز همافزایی و همدلی، مسئولیت و تکلیفی متوجه آنها نیست و باید از همه حرف و حدیثهای بیپایه عبور کنند و بنای کارشان را بر افزایش خدمت به مردم بگذارند.
به بیان دیگر حاشیهسازیهای کاذب بر سر راه وظایف نهادی و کارکردی دولت و مجلس، ثمری جز تولید اختلال نخواهد داشت و نتیجه این اختلال هم مستقیما روی وضعیت زندگی مردم، تاثیرات سوء خود به جای خواهد گذاشت. بنابراین لازم است مسئولان با حفظ هوشیاری در مواجهه با اختلاف افکنیها و تاکید بر وفاق ملی، اولویتهای کاری خود را با عطف به استقلال کارکردی، متوجه حل مسائل و مشکلات مردم کنند و اجازه ندهند نشستن حاشیه به جای متن، آنها را از زندگی مردم غافل سازد.