این نکته را میتوان در آمارهای تازه منتشر شده از سوی سازمان ثبت احوال هم متوجه شد. این سازمان با انتشار جدول سن فوتشدگان ایرانی طی ۱۲ سال گذشته نشان داده است که سن فوتشدگان در ایران نسبت به ۱۰سال گذشته افزایش معنادار و آشکاری داشته است. به گواه این آمارها در حالی در سال ۱۴۰۲ میانگین سن فوتشدگان در ایران ۶۲ سال بوده که این عدد در سال ۱۴۰۲ به ۶۶ سال رسیده است. جدول منتشر شده از سوی سازمان ثبت احوال به تفکیک استانی است و همین موضوع میتواند آوردههای جالب توجهی را پیش روی ما بگذارد. به عنوان مثال حالا میدانیم سیستان و بلوچستان با فاصله معناداری در قعر جدول سنی فوتشدگان قرار گرفته است و از سوی دیگر استان گیلان با میانگین سنی ۷۱سال دیرزیترین افراد را در خود جای داده است. البته که به پیوست این دادهها تحلیلی ارائه نشده است اما شاید بتوان همان وضعیت نظام سلامت و بهداشت را در سیستان و بلوچستان یکی از دلایل کم بودن میانگین سنی فوتشدگان دانست و شاید هم بشود وضعیت آبوهوایی گیلان و هوای سالم را یکی از دلایل افزایش عمر افراد در گیلان دانست. در سوی دیگر در دادهنمایی که در مجله معتبر «لنست» منتشر شده همچنان بیشترین دلیل مرگ ایرانیها، نارساییهای قلبی عنوان شده است. این موضوع از جایی قابل توجهتر است که بدانیم این دلایل در یک بازه طولانی ۱۰ساله مورد بررسی قرار گرفته و در همه این ۱۰سال دلیل اول مرگ ایرانیها نارساییهای قلبی عنوان شده است. رتبه دوم و سوم هم در این بازه زمانی ثابت است و به ترتیب مربوط به سکته مغزی و تصادفات جادهای است اما رتبه دلایل دیگر مرگ و میرها ازجمله فشار خون در این۱۰سال تغییر کرده و به عنوان مثال در ۱۰سال گذشته، از رتبه پنجم به رتبه چهارم صعود کرده است.