توفیق مرگ با شهادت در راه خدمت به مردم کمتر نصیب کسی میشود. این اتفاق نشان داد مدیری که از جنس باشد و دغدغه اش حل مشکلات جامعه و برای بهبود وضعیت کشور تلاش خستگی ناپذیر و شبانه روزی داشته باشد حتما محبوب دل مردم خواهد شد.
او در عین داشتن ۶۰ سال سن مثل یک جوان از این شهر به آن شهر میرفت تا شنونده درددلهای مردم باشد و با اینکه همراهان او در سفرهای داخلی و خارجی خسته میشدند، اما او خستگی نمیشناخت و تلاش مضاعفی میکرد و به فکر استراحت نبود.
این رفتار نشان میدهد کسی که در مکتب اسلام و قرآن تربیت شده باشد و از آموزههای امام و رهبری خوشه چینی کند حتی اگر در بالاترین منصب اجرایی باشد باز هم فراموش نمیکند که خادم مردم است و در اوج فروتنی با افراد جامعه برخورد میکند و در عین حال در برابر دشمنان این آب و خاک رفتاری توام با عزت و اقتدار دارد.
او با کار و تلاشش شبانه روزی خود به مناطق مختلف ایران و نقاط محروم کشور که سالها از سوی برخی از دولتها فراموش شده بودند سفر کرد و حتی به مناطق کوهستانی و صعب العبور رفت تا مرهمی بر زخم دلهای مردم مرحوم باشد و عاقبت جانش را بر سر خدمت رسانی داد. این رویه بیان عملی از صداقت و مظلومیت شهید رئیسی است.
این مظلومیت از آنجا ناشی میشد که در برابر طعن و کینه بدخواهان بزرگوارانه سکوت کرد. ذکر این خاطره شاید خالی از لطف نباشد که ایشان در یکی از جلسات به مناسبتی یادی از شهید بهشتی کرد و گفت که در یکی از نشستها وقتی از ایشان پرسیدم که چرا واکنشی نسبت به تهمت زنندگان ندارد پاسخ دادند که امام گفتند سکوت. سکوت
همین رویکرد در مورد شهید رئیسی هم صدق پیدا میکند. ایشان ناملایمتیها و کم لطفیها را حتی از برخی از خودیها دید، اما به خاطر مصالح کشور و پرهیز از وارد شدن به گردونه دسته بندیهای بی ارزش دم نزد. او مظلوم واقع شد، ولی اجازه نداد که مردم هزینه این چنددستگی را بدهند.
مردم هم نشان دادند برغم این فضاسازیها و رفتار تخریبی در جریان مراسم تشییع پیکر این شهید بزرگوار و همراهانش با حضورشان دوباره به او رای اعتماد میلیونی دارند.