حجتالاسلام شیرازی، مدیر انتشارات خط مقدم دراین نشست درباره این کتاب گفت: فعالیتهای انتشارات خطمقدم فقط حوزه سوریه را دربر نمیگیرد و ما درباره عراق، لبنان، سوریه و افغانستان هم آثاری را منتشر کردهایم. بهتازگی هم درباره یمن کارهایی آغاز کردهایم. آثار دیگری هم درباره جبهه مقاومت، نقش جمهوری اسلامی در آن و موضوعات مختلف دفاعمقدس در دستور کار داریم. وی افزود: در مسیر پژوهش، تحقیق وتالیف درباره ادبیات مقاومت طبعا سختیهای بسیاری وجود دارد که شامل موارد مختلفی میشود؛ چنانکه در کتاب سرباز قاسم سلیمانی با فرماندهانی مصاحبه شد که در نقاط مختلف جبهه مقاومت در حال خدمت بودند و این کار با دشواری بسیار به سرانجام رسید.
مسیر تولید «سرباز قاسم سلیمانی»
مدیر انتشارات خطمقدم ادامه داد: نویسندگان برجسته ادبیات دفاعمقدس مشخص هستندو این کتاب ازاین جهت که توسط قلههای این حوزه کار شده، مهم است اما اینطور نیست که همه اطلاعات و ناگفتهها در آن باشد. ما از دانشگاه رفتن، دیدار با فرماندهان عراقی، دیدار با فرماندهان قدیمی افغانستان و...شهید سلیمانی اطلاعات دقیقی نداریم. حجم کاری که برای ایشان انجام شده، بسیار است اما هنوز ناگفتههایی وجود دارد. بنابراین کتابهای موجود و پژوهشهای صورت گرفته نمیتواند تمام ابعاد شهید سلیمانی را پوشش دهد.
تلاش کردیم خط قرمزها رعایت شود
هادی شیرازی اضافه کرد: در مسیر کسب مجوز چنین کتابهایی مشکلاتی وجود دارد اما مجموعههای مرتبطی که این کتاب را دیدند همکاری مناسبی با ما داشتند. تصور من این بود که این کتاب مجوز میگیرد، چرا که تلاش کردیم خطقرمزها رعایت شود. این کتاب یک اثر زنده است و قرار نیست این مسیر در همین سطح بماند. امیدوارم هر دو سال یکبار بتوانیم اطلاعات تکمیلی به کار بیفزاییم و در ویراستهای جدید آن را منتشر کنیم. شیرازی در بخش دیگری از این نشست با بیان اینکه کتاب سرباز قاسم سلیمانی با نگاهی فراجناحی نوشته شدهاست، گفت: ایشان شخصیتی بینالمللی بودند. وقتی قرار شد چنین اثری تولید شود، از بدو شروع نگارش کتاب تلاشها همه در مسیر جمعکردن خاطرات از فرماندهان تا سربازانی که با ایشان در ارتباط بودند، پیش رفت. تلاش کردیم کیفیت و اهمیت کار حفظ شود. روزهای اول مصاحبههای مفصلی توسط آقای میرزایی صورت گرفت و بعد این مسیر ادامه یافت. حین کار هم سعی شد پرونده شهید را با افراد مختلف دنبال کنیم. برای رسیدن بهاین مقصود با آقایان رحیمی، گلعلی بابایی و... مذاکراتی برای تهیه محتوا صورت دادیم. همچنین علاوه بر کار در تهران، یک نفر از پژوهشگران نیز به کرمان رفت تا در نهایت یک کار اساسی درباره شهید سلیمانی صورت گیرد. در واقع میخواستیم به یک ابرروایت برای این شهید بزرگوار برسیم. در تمام پروندههای خطمقدم اعم از فرماندهان، رزمندگان و... اکثرا شهید سلیمانی را دیده بودند و این ما را به هدفمان یعنی استخراج یک ابرروایت از شهید سلیمانی میرساند. بهطور کل یک تیم ۲۰نفره در مناطق مختلف محتواهای مربوط به سردار را گردآوری کرد که همه آنها در اختیار آقای رحیمی قرار گرفت. از سوی دیگر گفتوگوهای شهید سلیمانی نیز جمعآوری و این حجم از محتواها تبدیل به کتابی ۶۰۰ صفحهای شد.
خطشکنی در «خطمقدم»
گلعلی بابایی نیز در این نشست ارزیابی خود ازکتاب سرباز قاسم سلیمانی را اینچنین مطرح کرد: خطمقدم واقعا درباره انتشار برخی از آثار خطشکنی کردهاست و ما نمود آن را در جشنواره مقاومت دیدیم که اکثر برگزیدگانش مربوط به آثار این
انتشارات بود.
وی با بیان اینکه خاطرات حاجقاسم هیچگاه بهصورت مفصل بیان نشده است، افزود: معمولا بیان میشود چه لزومی دارد که مردم بدانند ما در کشورهای دیگر چه کردهایم؟ اما خوشبختانه خطمقدم تلاش کرده این خطشکنی را صورت دهد. برای تولید کتاب قوی، نیازمند محتوای قوی هستیم وگرنه نویسنده به آن آب میبندد.
مصطفی رحیمی تجربیات این سالهای خود را در مقام محقق، نویسنده و...جمع و این کتاب را تدوین کرده است. سرباز قاسم سلیمانی علاوه بر فشرده بودن، جامعیت اطلاعات درباره حاجقاسم را دارد. بخش جنگ کتاب محتوای کمتری دارد، چون دسترسی به منابع میسر نبودهاست. میشد بخش مربوط به خانواده را با جامعیت بیشتری تدوین کرد. این کتاب سرشار از اطلاعات و مستندات است و زبان روان و سلیسی دارد و اشارهها و استنادات تاریخیاش به مخاطب اطمینان خاطر میدهد. نبردهای حاجقاسم از زبان او و دیگران بهخوبی تشریح و مخاطب اقناع میشود که حاجقاسم هیچگاه کمکاری نکردهاست. بنابراین در ابعاد مختلف زندگی حاجقاسم اطلاعات کپسولی بهدست مخاطب میرسد و نسبت به سایر آثاری که درباره ایشان منتشر شده و به هزار عنوان میرسد قابلیت ترجمه به زبانهای دیگر را دارد.
بابایی ادامه داد: مقام معظم رهبری روی صد برابر شدن آثار دفاعمقدس تاکید داشتند، ولی بعدا بیان کردند که آثار بیکیفیت چاپ نشود. این میزان کتاب بیکیفیت به ادبیات دفاعمقدس لطمه زده است. این شکل از حفظ ادبیات باعث شده کارهای جدی لطمه بخورد و آنها حتی دیده هم نشود.