نگاهی به جزئیات طرح حمایت از ایجاد شرکت‌های دانش بنیان نوپا درحوزه‌های تخصصی به مناسبت هفته پژوهش
فرصت تجاریسازی ایده‌های نوپا
در سال‌های اخیر فناوران و محققان کشور با توسعه محصولات دانش‌بنیان نقش ویژه‌ای در رفع چالش‌ها و پاسخ به نیازهای فناورانه کشور داشته‌اند؛ ظرفیتی که هرچه بیشتر توسعه پیدا کند، می‌تواند نیاز کشور به واردات را در بسیاری از حوزه‌ها کمرنگ و در کنار اشتغالزایی برای نیروهای متخصص، از خروج سرمایه‌های کشور جلوگیری کند.
البته گاهی با وجود توانمندی بالقوه محققان در پاسخ به نیازهای فناورانه کشور، به دلیل فراهم نبودن منابع مالی مورد نیاز و زیرساخت‌های توسعه‌ای، امکان تبدیل شدن پژوهش‌ها و ایده‌های تحقیقاتی به محصول مورد نیاز کشور فراهم نمی‌شود. طرح «حمایت از ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان نوپا در حوزه‌های تخصصی» دفتر طرح‌های کلان و پیشران معاونت علمی و فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان قرار است همین جای خالی را پر کند و از طرح‌هایی حمایت کند که توان تبدیل شدن به محصولی با بازار مشخص را دارد. به مناسبت هفته پژوهش با نگاهی به ضرورت توجه و حمایت از طرح‌های پژوهشی از دکتر میثم فرج‌اللهی، رئیس مرکز مدیریت طرح‌های کلان و پیشران معاونت علمی و فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست جمهوری جزئیات میزان تأثیرگذاری این طرح درشکلگیری شرکت‌های دانش‌بنیان نوپا ازدل طرح‌های تحقیقاتی راجویا شده‌ایم.
سال‌های طولانی وابستگی موجب شده بود که بسیاری از نیازهای کوچک و ساده کشور بدون توجه به ظرفیت‌ها و توانمندی‌های داخلی از مسیر واردات تأمین شود. این در حالی است که گاهی بسیاری از قطعات و تجهیزات کوچک مورد نیاز در حوزه‌های مختلف صنعتی و تولیدی پیچیدگی بالایی ندارد و فناوران و محققان داخلی به‌خوبی امکان بومی‌سازی آنها را دارند. نکته اصلی درخصوص تولید تجاری چنین محصولاتی که در حال حاضر بازار مناسبی در کشور دارد، حمایت اولیه است که بتواند امکان تولید نمونه اولیه از پژوهش‌های موجود را فراهم کند تا محقق صاحب طرح بتواند برای عقد قرارداد با نمونه تولیدشده وارد مذاکرات شود و کم‌کم مسیر تجاریسازی را طی کند. خلأ محسوسی که به نظر می‌رسد این طرح جدید قرار است به آن پاسخ دهد.
رساندن طرح‌های کوچک به بازار
هدف اصلی از ایجاد طرح حمایت از ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان نوپا در حوزه‌های تخصصی (شرکت‌های زایشی) فراهم کردن شرایطی برای رشد ایده‌هایی است که امکان تجاریسازی دارد و در صورت حمایت می‌تواند به محصولی تبدیل شود که دارای بازار قطعی است.
دکتر فرج‌اللهی در این رابطه توضیح می‌دهد: «پروژه‌های مورد حمایت در این طرح باید دارای دو ویژگی باشد؛ اول این که همان‌طور که اشاره شد، بازار دقیق و مشخصی داشته باشد. دوم این که بودجه مورد نیاز برای رسیدن به نمونه اولیه آنها متناسب با حمایت معاونت علمی و فناوری باشد. یعنی طرح بزرگی نباشد که برای تجاریسازی به ده‌ها میلیارد سرمایه نیاز داشته باشد.»
به گفته رئیس مرکز مدیریت طرح‌های کلان و پیشران معاونت علمی و فناوری، میزان حمایت درنظر گرفته شده برای هسته‌های فناور در این طرح، حداکثر یک میلیارد تومان خواهد بود و هسته فناور هم باید بتواند تقریبا به همین میزان تأمین سرمایه کند. بنابراین اگر طرحی باحدود دو تا سه میلیارد تومان بتواند به مرحله تولید یاحداقل تولید نمونه اولیه باکیفیت وآماده مذاکره تجاری برسد، می‌تواند برای دریافت این حمایت اقدام کند.
یک تیر و سه نشان
این طرح در سه بخش در حال اجراست.
دربخش اول هدف افراد متخصص و دانشگاهی است که به‌خوبی نیاز بازار را شناسایی کرده‌اند و توانمندی کافی برای پاسخ به آن را دارند. دکتر فرج‌اللهی در این‌خصوص به پیشران می‌گوید: «درحالت اول صاحب ایده ازاساتید دانشگاه یا گروهی از دانشجویان هستند که پژوهش‌هایی را حول محصولی که در کشور مابه‌ازا ندارد یا با واردات تأمین می‌شود، شکل داده‌اند و برای تبدیل شدن نتایج پژوهش به محصول، نیاز به حمایت دارند. در این حالت ایده‌های ارسالی، بررسی شده و ایده‌هایی که بازار مشخص و تضمین‌شده‌ای داشته باشد، مورد حمایت قرار می‌گیرد.»
دربخش دوم شرکت‌های فناور، نوآور و دانش‌بنیان‌های بزرگی هدف قرار‌گرفته‌اند که در حال حاضر قطعه خاصی را برای تولید محصول از خارج از کشور وارد می‌کنند و با تشکیل هسته تحقیق و توسعه‌ای برای تولید بومی آن قطعه ذیل شرکت‌شان می‌توانند نیاز خود را به واردات قطعه تأمین کنند یا حتی به شرکت‌های دیگری هم بفروشند. به گفته دکتر فرج‌اللهی این هسته فناور شکل‌گرفته، می‌تواند در ادامه به شرکت دانش‌بنیان نوپایی تبدیل شود که زیرمجموعه شرکت فناور اصلی است و خریدار محصولش هم شرکت اصلی یا حتی شرکت‌های صنعتی دیگر هستند. وی تصریح می‌کند: «در این راستا جلسات متعددی را با شرکت‌های نوآور و فناور مختلف زیست‌بوم برگزار کرده‌ایم تا آنها را با این امکان حمایتی جدید آشنا کنیم و تشویق‌شان کنیم که هسته‌های فناور کوچک‌تری را برای تأمین نیازهای خود به شکل شرکت‌های دانش‌بنیان زایشی توسعه دهند تا بتوانند بهره‌مندی حداکثری از حمایت‌های معاونت علمی و فناوری در راستای پاسخ به نیازهای فناورانه کشور داشته باشند.»
در بخش سوم این طرح هدف، حل مسائل استان‌های مختلف کشور است. به این ترتیب اگر این طرح به‌درستی اجرا شود، زمینه خوبی برای توسعه زیست‌بوم فناوری و نوآوری در استان‌های مختلف کشور فراهم می‌شود که می‌تواند در کاهش نرخ مهاجرت به کلانشهرها نیز مؤثر باشد. رئیس مرکز مدیریت طرح‌های کلان و پیشران معاونت علمی و فناوری در‌این‌خصوص می‌گوید: «برای این منظور معاونت علمی و فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست جمهوری در همکاری با کارگزار - که با تشکیل کارگروه‌های استانی رصد دقیقی به نیازهای استان‌های سراسر کشور داشته است - اقدام به راه‌اندازی بخش استانی طرح کرده که در آن، هدف شکلگیری هسته‌های فناور و شرکت‌های دانش‌بنیان نوپا حول محور نیازهای شناسایی‌شده در هر استان است. در حقیقت این هسته‌های فناور که متشکل از محققان، متخصصان و فارغ‌التحصیلان هر استان هستند، قرار است به نیازهای شناسایی‌شده در استان خودشان پاسخ دهند. نگاه ما در معاونت علمی و فناوری در طرح‌های مختلف به صورت جدی توجه به ظرفیت‌های استانی و تمرکز‌زدایی است.»
نیازسنجی با اولویت استان‌های محروم
به گفته دکتر فرج‌اللهی در بخش طرح‌های استانی از طرح حمایت از ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان نوپا در حوزه‌های تخصصی (شرکت‌های زایشی) اولویت با حمایت ازنیازهای استان‌های محروم خواهد بود اما در مجموع این طرح در تمام ۳۱استان کشور اجرا خواهد شد. بر این اساس ۱۰طرح درهراستان براساس اولویت‌ها و مزیت‌های اقتصادی مورد حمایت قرارخواهد گرفت. البته سهم استان تهران ۲۰طرح خواهد بود.
وی تصریح می‌کند: «در این طرح کارگزار پس از شناسایی نیازهای استانی، هسته‌های فناور برای پاسخ به این نیازها را شکل خواهد داد. پس از آن باید بسترها و زیرساخت‌های مورد نیاز برای فعالیت هسته‌های فناور را فراهم کند. سپس هزینه‌های تحقیق و توسعه باید تأمین شود که نصف هزینه را کارگزار و نصف دیگر را معاونت علمی و فناوری فراهم خواهد کرد. در این مورد حمایت معاونت علمی و فناوری در حد یک تا ۵/۱ میلیارد تومان خواهد بود. مرحله آخر، انعقاد قرارداد برای تجاریسازی است که این بخش به عهده کارگزار است تا مطمئن شویم فقط طرح‌هایی مورد حمایت قرار می‌گیرد که امکان تجاریسازی و رسیدن به محصول را دارد.»
دکتر فرج‌اللهی می‌افزاید: «برای اجرای طرح در بخش استانی با کارگزار تفاهمنامه سه‌ساله‌ای منعقد شده تا بتواند شرایط مورد نیاز برای عقد قرارداد ۳۲۰طرح پیش‌بینی‌شده در۳۱استان کشور را فراهم کند. روند حمایت ازطرح‌ها، متناسب با ماهیت فناوری و زمانی که برای تجاریسازی نیاز خواهد داشت، متغیر است اما بیشینه مدت قرارداد دو سال خواهد بود. نحوه تخصیص حمایت‌ها نیز متناسب با روند پیشرفت کار درنظر گرفته خواهد شد و متناسب با طرح و فازبندی اعلامی از سوی مجری طرح به صورت مرحله به مرحله پرداخت خواهد شد.»
به نظر می‌رسد اجرای چنین طرح‌های حمایتی در استان‌ها به‌ویژه استان‌های محروم علاوه بر پاسخ به نیازهای استان، می‌تواند زمینه استفاده از ظرفیت نخبگان استانی و رشد اشتغال تخصصی در استان‌های کمتر برخوردار و پویایی بیشتر دانشگاه‌های استانی را فراهم کند.
توسعه محصولات براساس نیاز بازار
رئیس مرکز مدیریت طرح‌های کلان و پیشران معاونت علمی و فناوری در پاسخ به این پرسش پیشران که تاکنون چند طرح در این برنامه مورد حمایت قرار گرفته است، توضیح می‌دهد: «درحال‌حاضر طرح‌های متعددی به کارگروه ارسال‌شده که حدود ۲۰طرح از سوی اساتید دانشگاهی، حدود ۱۵طرح از شرکت‌های فناور و نوآور و ۳۰طرح از کارگزار استانی دریافت شده است.»
به گفته دکتر فرج‌اللهی در کنار دفتر طرح‌های کلان و پیشران بسیاری دیگر از بخش‌های معاونت علمی و فناوری هم در تلاش هستند تا روند شکلگیری شرکت‌های دانش‌بنیان را بر مبنای نیاز کشور تسهیل کنند. برای مثال در بخش شرکت‌های دانش‌بنیان نوآور و فناور، شرکت‌های حوزه تجهیزات پزشکی فعالیت‌های قابل‌توجهی داشته‌اند و مرکز فناوری‌های راهبردی قراردادهای خوبی را با شرکت‌های فناور و نوآور این حوزه در زمینه ساخت قطعات مختلف وارداتی منعقد کرده که البته درخصوص این قراردادها، حمایت‌ها بر مبنای تبصره۱۸ است، به همین خاطر مبالغ حمایت‌ها محدودیت کمتری دارد و فناوری‌های پیچیده‌تر را هم شامل می‌شود اما درخصوص طرح شرکت‌های زایشی، هدف از حمایت به نتیجه رسیدن بومی‌سازی فناوری‌های کوچک مانند قطعات مورد نیاز صنایع است.
کمک به پژوهش محصول‌محور در دانشگاه‌ها
دکتر فرج‌اللهی درخصوص نحوه ارزیابی پیشرفت طرح‌ها خاطرنشان می‌کند: «پیشرفت هرطرح به صورت کاملا دقیق وجزئی در دفتر طرح‌های کلان و پیشران معاونت علمی و فناوی مورد رصد قرار خواهد گرفت و براساس پیشرفت باتوجه به اقتضائات هر طرح حمایت‌ها به صورت مرحله به مرحله تزریق می‌شود.»
وی می‌افزاید: «برای استفاده گسترده‌تر از این طرح حمایتی، آن را به عنوان بخشی از طرح توافق‌نامه‌های میان معاونت علمی و فناوری و دانشگاه‌های برتر کشور هم اضافه کرده‌ایم تا زمینه آشنایی بیشتر اساتید با این خدمت جدید در مسیر تجاریسازی طرح‌های پژوهشی‌شان فراهم شود و در صورتی که طرح تحقیقاتی به مرحله تجاریسازی برسد، بخشی از تسهیلات تخصیصی به کمک بلاعوض تبدیل خواهد شد. از طرفی این امکان فراهم می‌شود که اگر در روند همکاری با دانشگاه‌ها سقف بودجه تخصیصی استفاده شود، طرح‌های مهمی که قابلیت تجاریسازی دارد از حمایت‌های طرح شرکت‌های زایشی بهره‌مند شود.»
در روند این طرح حمایتی، قرار است ایده به مرحله قرارداد برسد و الزاما قرار نیست به مرحله تجاریسازی و تولید انبوه برسد. همین که تا جایی پیش برود که هسته فناور بتواند نمونه اولیه قابل‌قبولی را به مشتریان خود عرضه کند و وارد مذاکرات عقد قرارداد شود، می‌تواند به‌تدریج کار را پیش ببرد تا فرآیند تجاریسازی کامل شود. همچنین این شرکت‌های جدید از زمانی که محصولی تجاری تولید کنند، می‌توانند از طرح‌های حمایتی دیگر معاونت علمی و فناوری برای پیشبرد فرآیند تولید استفاده نمایند.
عسل اخویان‌طهرانی - سردبیر پیشران
سال‌های طولانی وابستگی موجب شده بود که بسیاری از نیازهای کوچک و ساده کشور بدون توجه به ظرفیت‌ها و توانمندی‌های داخلی از مسیر واردات تأمین شود. این در حالی است که گاهی بسیاری از قطعات و تجهیزات کوچک مورد نیاز در حوزه‌های مختلف صنعتی و تولیدی پیچیدگی بالایی ندارد و فناوران و محققان داخلی به‌خوبی امکان بومی‌سازی آنها را دارند. نکته اصلی درخصوص تولید تجاری چنین محصولاتی که در حال حاضر بازار مناسبی در کشور دارد، حمایت اولیه است که بتواند امکان تولید نمونه اولیه از پژوهش‌های موجود را فراهم کند تا محقق صاحب طرح بتواند برای عقد قرارداد با نمونه تولیدشده وارد مذاکرات شود و کم‌کم مسیر تجاریسازی را طی کند. خلأ محسوسی که به نظر می‌رسد این طرح جدید قرار است به آن پاسخ دهد.
رساندن طرح‌های کوچک به بازار
هدف اصلی از ایجاد طرح حمایت از ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان نوپا در حوزه‌های تخصصی (شرکت‌های زایشی) فراهم کردن شرایطی برای رشد ایده‌هایی است که امکان تجاریسازی دارد و در صورت حمایت می‌تواند به محصولی تبدیل شود که دارای بازار قطعی است.
دکتر فرج‌اللهی در این رابطه توضیح می‌دهد: «پروژه‌های مورد حمایت در این طرح باید دارای دو ویژگی باشد؛ اول این که همان‌طور که اشاره شد، بازار دقیق و مشخصی داشته باشد. دوم این که بودجه مورد نیاز برای رسیدن به نمونه اولیه آنها متناسب با حمایت معاونت علمی و فناوری باشد. یعنی طرح بزرگی نباشد که برای تجاریسازی به ده‌ها میلیارد سرمایه نیاز داشته باشد.»
به گفته رئیس مرکز مدیریت طرح‌های کلان و پیشران معاونت علمی و فناوری، میزان حمایت درنظر گرفته شده برای هسته‌های فناور در این طرح، حداکثر یک میلیارد تومان خواهد بود و هسته فناور هم باید بتواند تقریبا به همین میزان تأمین سرمایه کند. بنابراین اگر طرحی باحدود دو تا سه میلیارد تومان بتواند به مرحله تولید یاحداقل تولید نمونه اولیه باکیفیت وآماده مذاکره تجاری برسد، می‌تواند برای دریافت این حمایت اقدام کند.
یک تیر و سه نشان
این طرح در سه بخش در حال اجراست.
دربخش اول هدف افراد متخصص و دانشگاهی است که به‌خوبی نیاز بازار را شناسایی کرده‌اند و توانمندی کافی برای پاسخ به آن را دارند. دکتر فرج‌اللهی در این‌خصوص به پیشران می‌گوید: «درحالت اول صاحب ایده ازاساتید دانشگاه یا گروهی از دانشجویان هستند که پژوهش‌هایی را حول محصولی که در کشور مابه‌ازا ندارد یا با واردات تأمین می‌شود، شکل داده‌اند و برای تبدیل شدن نتایج پژوهش به محصول، نیاز به حمایت دارند. در این حالت ایده‌های ارسالی، بررسی شده و ایده‌هایی که بازار مشخص و تضمین‌شده‌ای داشته باشد، مورد حمایت قرار می‌گیرد.»
دربخش دوم شرکت‌های فناور، نوآور و دانش‌بنیان‌های بزرگی هدف قرار‌گرفته‌اند که در حال حاضر قطعه خاصی را برای تولید محصول از خارج از کشور وارد می‌کنند و با تشکیل هسته تحقیق و توسعه‌ای برای تولید بومی آن قطعه ذیل شرکت‌شان می‌توانند نیاز خود را به واردات قطعه تأمین کنند یا حتی به شرکت‌های دیگری هم بفروشند. به گفته دکتر فرج‌اللهی این هسته فناور شکل‌گرفته، می‌تواند در ادامه به شرکت دانش‌بنیان نوپایی تبدیل شود که زیرمجموعه شرکت فناور اصلی است و خریدار محصولش هم شرکت اصلی یا حتی شرکت‌های صنعتی دیگر هستند. وی تصریح می‌کند: «در این راستا جلسات متعددی را با شرکت‌های نوآور و فناور مختلف زیست‌بوم برگزار کرده‌ایم تا آنها را با این امکان حمایتی جدید آشنا کنیم و تشویق‌شان کنیم که هسته‌های فناور کوچک‌تری را برای تأمین نیازهای خود به شکل شرکت‌های دانش‌بنیان زایشی توسعه دهند تا بتوانند بهره‌مندی حداکثری از حمایت‌های معاونت علمی و فناوری در راستای پاسخ به نیازهای فناورانه کشور داشته باشند.»
در بخش سوم این طرح هدف، حل مسائل استان‌های مختلف کشور است. به این ترتیب اگر این طرح به‌درستی اجرا شود، زمینه خوبی برای توسعه زیست‌بوم فناوری و نوآوری در استان‌های مختلف کشور فراهم می‌شود که می‌تواند در کاهش نرخ مهاجرت به کلانشهرها نیز مؤثر باشد. رئیس مرکز مدیریت طرح‌های کلان و پیشران معاونت علمی و فناوری در‌این‌خصوص می‌گوید: «برای این منظور معاونت علمی و فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست جمهوری در همکاری با کارگزار - که با تشکیل کارگروه‌های استانی رصد دقیقی به نیازهای استان‌های سراسر کشور داشته است - اقدام به راه‌اندازی بخش استانی طرح کرده که در آن، هدف شکلگیری هسته‌های فناور و شرکت‌های دانش‌بنیان نوپا حول محور نیازهای شناسایی‌شده در هر استان است. در حقیقت این هسته‌های فناور که متشکل از محققان، متخصصان و فارغ‌التحصیلان هر استان هستند، قرار است به نیازهای شناسایی‌شده در استان خودشان پاسخ دهند. نگاه ما در معاونت علمی و فناوری در طرح‌های مختلف به صورت جدی توجه به ظرفیت‌های استانی و تمرکز‌زدایی است.»
نیازسنجی با اولویت استان‌های محروم
به گفته دکتر فرج‌اللهی در بخش طرح‌های استانی از طرح حمایت از ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان نوپا در حوزه‌های تخصصی (شرکت‌های زایشی) اولویت با حمایت ازنیازهای استان‌های محروم خواهد بود اما در مجموع این طرح در تمام ۳۱استان کشور اجرا خواهد شد. بر این اساس ۱۰طرح درهراستان براساس اولویت‌ها و مزیت‌های اقتصادی مورد حمایت قرارخواهد گرفت. البته سهم استان تهران ۲۰طرح خواهد بود.
وی تصریح می‌کند: «در این طرح کارگزار پس از شناسایی نیازهای استانی، هسته‌های فناور برای پاسخ به این نیازها را شکل خواهد داد. پس از آن باید بسترها و زیرساخت‌های مورد نیاز برای فعالیت هسته‌های فناور را فراهم کند. سپس هزینه‌های تحقیق و توسعه باید تأمین شود که نصف هزینه را کارگزار و نصف دیگر را معاونت علمی و فناوری فراهم خواهد کرد. در این مورد حمایت معاونت علمی و فناوری در حد یک تا ۵/۱ میلیارد تومان خواهد بود. مرحله آخر، انعقاد قرارداد برای تجاریسازی است که این بخش به عهده کارگزار است تا مطمئن شویم فقط طرح‌هایی مورد حمایت قرار می‌گیرد که امکان تجاریسازی و رسیدن به محصول را دارد.»
دکتر فرج‌اللهی می‌افزاید: «برای اجرای طرح در بخش استانی با کارگزار تفاهمنامه سه‌ساله‌ای منعقد شده تا بتواند شرایط مورد نیاز برای عقد قرارداد ۳۲۰طرح پیش‌بینی‌شده در۳۱استان کشور را فراهم کند. روند حمایت ازطرح‌ها، متناسب با ماهیت فناوری و زمانی که برای تجاریسازی نیاز خواهد داشت، متغیر است اما بیشینه مدت قرارداد دو سال خواهد بود. نحوه تخصیص حمایت‌ها نیز متناسب با روند پیشرفت کار درنظر گرفته خواهد شد و متناسب با طرح و فازبندی اعلامی از سوی مجری طرح به صورت مرحله به مرحله پرداخت خواهد شد.»
به نظر می‌رسد اجرای چنین طرح‌های حمایتی در استان‌ها به‌ویژه استان‌های محروم علاوه بر پاسخ به نیازهای استان، می‌تواند زمینه استفاده از ظرفیت نخبگان استانی و رشد اشتغال تخصصی در استان‌های کمتر برخوردار و پویایی بیشتر دانشگاه‌های استانی را فراهم کند.
توسعه محصولات براساس نیاز بازار
رئیس مرکز مدیریت طرح‌های کلان و پیشران معاونت علمی و فناوری در پاسخ به این پرسش پیشران که تاکنون چند طرح در این برنامه مورد حمایت قرار گرفته است، توضیح می‌دهد: «درحال‌حاضر طرح‌های متعددی به کارگروه ارسال‌شده که حدود ۲۰طرح از سوی اساتید دانشگاهی، حدود ۱۵طرح از شرکت‌های فناور و نوآور و ۳۰طرح از کارگزار استانی دریافت شده است.»
به گفته دکتر فرج‌اللهی در کنار دفتر طرح‌های کلان و پیشران بسیاری دیگر از بخش‌های معاونت علمی و فناوری هم در تلاش هستند تا روند شکلگیری شرکت‌های دانش‌بنیان را بر مبنای نیاز کشور تسهیل کنند. برای مثال در بخش شرکت‌های دانش‌بنیان نوآور و فناور، شرکت‌های حوزه تجهیزات پزشکی فعالیت‌های قابل‌توجهی داشته‌اند و مرکز فناوری‌های راهبردی قراردادهای خوبی را با شرکت‌های فناور و نوآور این حوزه در زمینه ساخت قطعات مختلف وارداتی منعقد کرده که البته درخصوص این قراردادها، حمایت‌ها بر مبنای تبصره۱۸ است، به همین خاطر مبالغ حمایت‌ها محدودیت کمتری دارد و فناوری‌های پیچیده‌تر را هم شامل می‌شود اما درخصوص طرح شرکت‌های زایشی، هدف از حمایت به نتیجه رسیدن بومی‌سازی فناوری‌های کوچک مانند قطعات مورد نیاز صنایع است.
کمک به پژوهش محصول‌محور در دانشگاه‌ها
دکتر فرج‌اللهی درخصوص نحوه ارزیابی پیشرفت طرح‌ها خاطرنشان می‌کند: «پیشرفت هرطرح به صورت کاملا دقیق وجزئی در دفتر طرح‌های کلان و پیشران معاونت علمی و فناوی مورد رصد قرار خواهد گرفت و براساس پیشرفت باتوجه به اقتضائات هر طرح حمایت‌ها به صورت مرحله به مرحله تزریق می‌شود.»
وی می‌افزاید: «برای استفاده گسترده‌تر از این طرح حمایتی، آن را به عنوان بخشی از طرح توافق‌نامه‌های میان معاونت علمی و فناوری و دانشگاه‌های برتر کشور هم اضافه کرده‌ایم تا زمینه آشنایی بیشتر اساتید با این خدمت جدید در مسیر تجاریسازی طرح‌های پژوهشی‌شان فراهم شود و در صورتی که طرح تحقیقاتی به مرحله تجاریسازی برسد، بخشی از تسهیلات تخصیصی به کمک بلاعوض تبدیل خواهد شد. از طرفی این امکان فراهم می‌شود که اگر در روند همکاری با دانشگاه‌ها سقف بودجه تخصیصی استفاده شود، طرح‌های مهمی که قابلیت تجاریسازی دارد از حمایت‌های طرح شرکت‌های زایشی بهره‌مند شود.»
در روند این طرح حمایتی، قرار است ایده به مرحله قرارداد برسد و الزاما قرار نیست به مرحله تجاریسازی و تولید انبوه برسد. همین که تا جایی پیش برود که هسته فناور بتواند نمونه اولیه قابل‌قبولی را به مشتریان خود عرضه کند و وارد مذاکرات عقد قرارداد شود، می‌تواند به‌تدریج کار را پیش ببرد تا فرآیند تجاریسازی کامل شود. همچنین این شرکت‌های جدید از زمانی که محصولی تجاری تولید کنند، می‌توانند از طرح‌های حمایتی دیگر معاونت علمی و فناوری برای پیشبرد فرآیند تولید استفاده نمایند.
عسل اخویان‌طهرانی - سردبیر پیشران
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
لزوم کامل‌تر شدن حکم قابل تحسین دادگاه لاهه
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
تکرار اتهامات واهی علیه ایران
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
بازی اروپا در پازل اسرائیل | رای شجاعانه دادگاه کیفری بین‌المللی
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
قطعنامه اتحادیه اروپا دست ایران را باز کرد
گفت و گو
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد