ازسوی دیگر اشغالگران با قطع کردن برق و بستن آب و ممانعت از ورود سوخت به نوارغزه، باعث ایجاد نوعی قحطی در این منطقه شدهاند. مردم این منطقه که جمعیت متراکم دو میلیونی دارند، از کمترین حقوق یک انسان محروم شدهاند و این باعث ایجاد مشکلات عدیده برای مردم این شهر شده است. البته نه تنها مشکلات مادی بلکه این افراد دچار مشکلات روحی متعددی شدهاند؛ چرا که تمام اقوام، عزیزان و بستگان خود را از دست دادهاند و این موضوع برای ترمیم تا سالها به زمان نیاز دارد.
از سوی دیگر فقط شهادت این افراد تنها مشکل غزه نیست و از این رو همه مردم جهان برای التیام روح مردم این منطقه و بازگشت زندگی به غزه باید کمک کنند تا این مشکل برطرف شود. در این شرایط فاجعهبار انسانی آتشبس موقت کافی نیست و این آتشبس باید به صورت دائمی صورت بگیرد؛ جای تعجب دارد که سازمانهای بینالمللی چنین وضعیت اسفباری را در غزه میبینند و کاری انجام نمیدهند. مردم بیگناه غزه که اغلب داغدیده و آواره هستند و هیچگونه سرپناهی ندارند به نیازهای اولیه نیاز مبرم دارند؛ از این رو ما تاکید داریم آتشبس موقت و ورود محدود سوخت و غذا و امکانات پزشکی کافی نیست و مسیر ورود محمولهها باید همیشگی باشد و از این به بعد نیز باید آتشبس کامل برقرار شود.
البته باید توجه داشت تهاجم فعلی علیه غزه، جنگی نابرابر است و نیروی هوایی رژیم اشغالگر قدس و نیروهای زرهی آن به قتلعام مردم غزه پرداختند که باید جلوی این نسلکشی گرفته شود. ضمن اینکه رئیسجمهور روز گذشته در نشست مجازی بریکس تاکید کرد با توجه به بیتحرکی شورای امنیت سازمان ملل، اعضای بریکس باید بانی قطعنامه الزامآور علیه جنایات رژیمصهیونیستی شوند؛ بنابراین در این شرایط هر قطعنامهای که به اجرا برسد، ضروری است.