امینزاده: جای سیامند همیشه خالی است
احمد امینزاده، وزنةبردار دسته فوق سنگین بعد از کسب مدال طلای بازیهای پاراآسیایی هانگژو، گفت: خدا را شکر که توانستم به این موفقیت برسم. قبل از این بازیها، یک مسابقه سنگین در جهانی داشتیم که یک آسیبدیدگی خیلی بد داشتم. با این حال و با وجود آن آسیبدیدگی، توانستم در مسابقات جهانی به مدال طلا برسم. در ادامه با حمایت کادرفنی و فیزیوتراپی توانستم به مسابقات آسیایی برسم و آنچه که مدنظر خودم و کادر فنی بود انجام دادم. دسته فوق سنگین همیشه اسطورههای بزرگی داشته و همیشه طلای این وزن برای کاروان ایران بوده است. علیالخصوص مرحوم سیامند رحمان که هیچ وقت فراموش نمیشود و جایش همیشه در مسابقات خالی است و این کوچکترین کاری بود که میتوانستم برای ورزش ایران انجام دهم. او در مورد تاثیر و تلاش کادرفنی در این موفقیت گفت: خدا را شکر کادرفنی خوبی داریم که هم از لحاظ فنی و هم در بعد روانشناسی بسیار خوب عمل میکنند؛ آقای توکلی و آقای ملاحسینی. آقای توکلی که خودشان از اسطورههای وزنهبرداری هستند و در این مدت خیلی به من کمک کرد، چه از لحاظ تمرین و چه در زمینه روحی و روانی. واقعا این مدت فشار زیادی روی من بود زیرا آسیبدیدگیام خیلی خطرناک بود و ممکن بود المپیک را از دست بدهم ولی خوشبختانه این اتفاق نیفتاد. انشاا... بعد از این مسابقات برای درمان آن اقدام میکنم تا با آمادگی کامل برای پارالمپیک پاریس آماده شوم. در پایان این مدال را هم تقدیم مردم عزیز ایران میکنم که لایق بهترینها هستند علیالخصوص مردم خوزستان و مردم گتوند و مردم دوستداشتنی قوم لر بختیاری.
دو طلایی که سوخت!
چهارمین دوره بازیهای پاراآسیایی همه چیزش برای ما خوب پیش رفت جز دو اتفاق که دل خیلیها را به درد آورد. اولی گرفتن طلا و نقره هاشمیه متقیان و زینب مرادی در پرتاب نیزه و دومی هم مدال طلایی که روحا... رستمی میتوانست به راحتی به دست آورد اما نشد. واقعیت این است که در هر دو مورد کوتاهی از خودمان بود. در مورد اول بیتوجهی به زمان شروع مسابقه و اندکی در تاخیر در ورود ورزشکاران کشورمان به «کال روم» باعث شد زحمت هاشمیه متقیان و زینب مرادی به راحتی پایمال و مدال این قهرمانان با اعتراض چینیها بازپس گرفته شود. در مورد دوم هم ناآگاهی به قوانین جدید رقابتهای پاراوزنهبرداری، مربی و ورزشکار ما را در مسیری قرار داد که مدال طلای روحا.. رستمی را تقدیم وزنهبردار کشور چین کنیم. کاروان ایران سوای همه اتفاقات ورزشی دیگر، میتوانست بازیهای هانگژو را با ۴۶ طلا به پایان برساند نه ۴۴ طلا.
یک کاروان کاملا کیفی
۱۳۱ مدال رهاورد کاروان ۲۰۹ نفره ورزش ایران در چهارمین دوره بازیهای پاراآسیایی هانگژو است و این نشان میدهد کمیته ملی پارالمپیک در اعزام کیفی کاروان ایران به هانگژو به آنچه که هدفگذاری کرده، رسیده است. عملکرد کیفی کاروان «فرزندان ایران» در هانگژو، چند نکته قابل توجه در خود دارد که به تعداد نفرات اعزامی برخی رشتهها و مدالهایی که به دست آمد دلالت دارد.
آمار پاراآسیایی
۳هزار
در چهارمین دوره از بازیهای پاراآسیایی، ۳۰۰۰ ورزشکار از ۴۳ کشور آسیایی حضور داشتند و ۲۸کشور موفق به کسب مدال شدند. در مجموع ۵۰۲مدال طلا، ۴۹۹مدال نقره و ۵۷۲مدال برنز توزیع شد.
۲۱۰
ایران با ۲۱۰ورزشکار در ۱۶رشته ورزشی مردان و ۱۱رشته ورزشی زنان در این رویداد مهم آسیایی شرکت کرده بود که سهم ورزشکاران مرد در مدالآوری برای کاروان ایران ۸۹مدال و سهم زنان نیز ۴۰مدال بود و ۲مدال نیز در بخش میکس به دست آمد.
۱
سارا عبدالملکی اولین ورزشکار کاروان ایران بود که توانست در رشته پاراکانو، صاحب مدال شود. این مدال از جنبه دیگری نیز اهمیت داشت چرا که این مدال در واقع در زمره اولین سری از نشانهای توزیع شده در تاریخ بازیهای پاراآسیایی در اولین حضور رشته پاراکانو بود. علاوه بر پاراکانو، سه رشته پاراوزنهبرداری بانوان، شطرنج توانیابان و پاراتکواندو نیز اولین حضور خود را در بازیهای پاراآسیایی تجربه میکردند که در تمام این رشتهها کاروان ایران نماینده داشت و موفق به مدالآوری شد.
۱۳
۶۴
فاطمه بیات با ۱۳سال سن دررشته شطرنج توانیابان و اسدا...عظیمی با ۶۴سال سن در رشته پارادوو میدانی، جوانترین و مسنترین ورزشکاران کاروان «فرزندان ایران» بودند.
