جنگ جنگ تا پیروزی

آنان در فلسطین با آموریان و فلسطینیان در هم آمیختند و از سال۲۵۰۰ ق.م فرمانروایی ایجاد کردند که ۱۵ قرن ادامه داشت .تاریخ فلسطین با نام انبیا آغاز میشود. نام حضرت یعقوب، اسرائیل بود. بنیاسرائیل فرزندان یعقوب بودند و حدود ۱۳قرن قبل از میلاد اقتدار داشتند. هنگام حکومت فرعون بر مصر و پیش از ظهور موسی(ع) جمعیت اسرائیلیان زیاد شد. ۴۳۰سال پس از ورود یعقوب به مصر، حضرت موسی(ع) قوم بنیاسرائیل را از سرزمین مصر به مقصد سرزمین موعود به حرکت درآورد . پیمودن این مسافت چهل سال طول کشید. حضرت موسی در این دوران طولانی از هدایت قوم فروگذار نکرد اما بنیاسرائیل بارها دست به طغیان و تجاوز زدند. در سال ۵۸۶ ق.م در زمان بختالنصر، کشور یهود مورد حمله آشوریان قرار گرفت که منجر به انحطاط و اسارت بنیاسرائیل شد. سرانجام کوروش، پادشاه ایران بابل را تسخیر کرد و یهودیان را آزاد ساخت و به فلسطین و اورشلیم بازگرداند. آسایش اورشلیم تا پایان سلطنت داریوش سوم ادامه داشت تا اینکه اسکندر مقدونی، در حدود ۳۲۳ ق.م به ایران، مصر، سوریه، فینیقیه و فلسطین حمله کرد.در چنان شرایطی، ظهور مسیح امید و آرزوی یهودیان بود تا آنان را نجات بخشد. اما روحانیون یهود به او حسادت میورزیدند و میخواستند او را از میان بردارند و سرانجام به فتوای شورای یهود و جوسازیهای آنان، حضرت عیسی(ع) توسط حکمران رومی سرزمین یهودا به اعدام محکوم و مصلوب شد. در زمان خلیفه اول مسلمین(ابوبکر)، او سپاهی را روانه سوریه و فلسطین کرد که با درگذشت او در زمان خلیفه دوم، عمر، سوریه و بیتالمقدس به دست مسلمین افتاد و رومیان در آنجا شکست خوردند. اهالی شهر مقاومت زیادی کردند اما طولانی شدن محاصره و مشکل غذا آنان را مجبور به تسلیم کرد. از سال۱۰۹۵م و با تهاجم اروپاییان علیه مسلمانان، جنگهای صلیبی آغاز شد که حدود دو قرن ادامه یافت. گرچه این جنگ علتهای گوناگونی داشت اما مورخان یکی از علل آن را مسأله فلسطین و شهر بیتالمقدس و خراجگزار بودن مسیحیان این شهر برای مسلمانان ذکر میکنند. صلیبیون پس از نبردی سخت و محاصره طولانی بیتالمقدس، وارد شهر شدند و دست به قتل عام زدند و همه چیز را به عنوان غنیمت، غارت کردند. بدین سان مسیحیان ۹۰سال بر فلسطین حکومت کردند. در مراحل پایانی جنگ دوم صلیبی(۱۱۴۹-۱۱۴۷م) مطابق با ۵۴۴-۵۴۲ هجری، صلاحالدین ایوبی صلیبیون را تار و مار کرد و بیتالمقدس را باز پس گرفت و آنها را از سوریه و مصر و سایر مناطق بیرون راند. پس از هفتمین جنگ صلیبی و مرگ آخرین پادشاه سلسله ایوبی، ممالیک حدود سه قرن زمام امور را در دست گرفته و بیتالمقدس را نیز در اختیار داشتند و با سپاه مغول جنگیدند و آنها را شکست دادند و بازماندگان صلیبیها را در عکا نابود ساختند. ازسوی دیگر سلسله عثمانی با جنگهای طولانی و فتوحات عثمانی غازی در نبرد با مغولان و یونانیان، پایهگذاری شد. درزمان سلطان محمد فاتح در سال ۱۴۵۳م شهر قسطنطنیه که مهمترین مرکز اقتدار صلیبیون و پایتخت روم شرقی بود فتح شد و به مدت ۵۰۰سال به پایتخت امپراطوری عثمانی تبدیل گردید. در سال۱۹۱۶ قرارداد «سایکس ـ پیکو» میان روسیه، فرانسه و انگلیس به امضا رسید تا به موجب آن سرزمینهای تجزیه شده از عثمانی را میان خویش تقسیم کنند. اما انگلیس که چندی بعد آن پیمان را مغایر با سلطه خود بر کانال سوئز میدید در سال۱۹۱۷ با استفاده از ضعف روسیه و انقلابی که در آن کشور به وقوع پیوست، از پیمان سرباز زد و فلسطین را تحت قیمومیت خویش درآورد. صهیونیستها در اوایل قرن بیستم با استفاده از سلطه انگلیس بر فلسطین، راه حل تشکیل یک کشور یهودی را در برابر ضدیت با یهودیان جهان و آزار آنان مطرح کردند. اینگونه شد که رویای ۲۰۰۰ساله یهودیها در خصوص تشکیل یک کشور مستقل داشت محقق میشد. من حالا اما پیرتر شدهام. هشتاد سال از آن روزگار میگذرد. با واگذاری حکومت از سوی انگلیس به یک یهودی، مهاجرت و انتقال یهودیان به فلسطین شروع شد. این امر موجب شورش و مخالفت اعراب گردید. در این هنگام سایر اعراب که دچار تفرقه بودند جز در شعار کمک دیگری به فلسطینیها نمیکردند.فلسطینیان این ستم و ناروایى را نپذیرفتند و به نبرد با صهیونیست‏ها پرداختند. در این نبردها، نیروهایى از ارتش کشورهاى مصر، اردن، سوریه، لبنان، عراق و و نیروهاى داوطلب اخوانالمسلمین شرکت جستند لیکن به دلیل ضعف تدارکاتى و تسلیحاتى و حضور استعمارى بریتانیا و فرانسه در اغلب کشورهاى منطقه و خیانت برخى رهبران، منجر به شکست این نیروها و آوارگى صدها هزار فلسطینى شد. به دنبال این جنگ، کرانه باخترى، قدس و نوار غزه همچنان در دست فلسطینیان و به دور از اشغالگرى صهیونیست‏ها باقى ماند لیکن کرانه باخترى ‏و قدس تابع اردن و نوار غزه تابع مصر گشت.کوچاندن اهالی و تغییر نام اماکن اسلامی شهر به نام یهودی تلاش صهیونیستها برای تغییر هویت اسلامی شهر است. آنها حتی در نظر دارند امروز مسجدالاقصی را نابود کنند و به نام اینکه میخواهند قصر حضرت سلیمان و بقایای آن را پیدا کنند تونلهایی دور این عمارت مسجد حفر کنند اما بهنظر میرسد این اقدامات باعث تخریب زیر بنایی مسجدالاقصی میشود و حتی کار به آتش کشیدن مسجد الاقصی نیز کشیده شد. منبر هفتصد سالهای که صلاحالدین برای مسجد ساخته بود نیز در آن واقعه سوخت. یهودیان افراطی بارها تلاش کردند مسجد را منفجر کنند اما موفق نشدهاند. این تلاش مسلمین برای باز پسگرفتن خانه خود همچنان ادامه دارد و من به عنوان یک پیرمرد کهنسال امیدوارم جوانان این سرزمین روزی قدس شریف از از دست افراطیون یهودی نجات دهند.