بچه‌دزد؛ روایت رفتار نژادپرستانه غرب با مهاجران

مستند بچه دزد درباره داریوش حیدری، کودک مبتلا به اوتیسم است که دولت دانمارک او را از مادرش جدا کرده و حضانت او را به یک خانواده دانمارکی سپرده است.

شکل‌گیری ایده 

علی مومن‌پور، کارگردان و تهیه‌کننده بچه دزد درباره این مستند گفت: در اخبار دیدیم که مادری نیاز به کمک دارد و من چون در حوزه مستند فعالیت داشتم، تصمیم گرفتم با پیگیری این پرونده به کمک این مادر بروم و انتظار داشتیم با پیگیری‌های ما، داریوش به آغوش مادرش بازگردد و این اقدام راهی برای رسیدگی به پرونده سایر مادرها و فرزندان باشد.
این کارگردان مدت ساخت مستند را دو سال عنوان کرد و افزود: حدود ۲۰ روز فیلمبرداری داشتیم. برای این کار باید با افراد مختلف دیدار می‌کردیم و موضوع پس گرفتن داریوش را از مراجع مختلف پیگیری می‌کردیم. به همین منظور هماهنگی‌های لازم و دیدار با مسئولان، موضوع را طولانی کرد.

جفای دولت دانمارک

حمیده سلامتی، مادر این کودک درباره داستان زندگی خود می‌گوید: زمانی که با همسرم ازدواج کردم، باید به دانمارک مهاجرت می‌کرد. پس از آن ما صاحب فرزندی شدیم که در ۱۰ماهگی‌اش متوجه شدیم اختلالاتی در راه رفتن، رفتار و صحبت کردن دارد.
او ادامه داد: برای تشخیص بیماری داریوش او را به ایران آوردیم و متوجه شدیم که او به بیماری اوتیسم مبتلاست ولی به دلیل مدت کوتاه اقامت در ایران، نمی‌توانستیم درمان را اینجا شروع کنیم. به همین دلیل به دانمارک رفتیم و مدارک پزشکی را به پزشکان دانمارکی ارائه کردیم؛ دولت دانمارک بعد از متوجه شدن موضوع، سرپرستی داریوش را از ما گرفت و حضانت او را به یک خانواده دانمارکی سپرد.
حمیده سلامتی، مادر داریوش حیدری درباره اقدامات خود و واکنش‌های مسئولان درباره آزادی داریوش حیدری و سایر کودکانی که از خانواده‌های خود جدا شده‌اند، می‌گوید: در دنیا افراد زیادی مانند داریوش هستند که توسط کشورهای مختلف گرفته شده‌اند و از خانواده‌های خود دورند اما مسئولان کشورها احتمالا به‌دلیل تداخلی که این پرونده‌ها با منافع ملی و روابط کشورهای مختلف با هم دارد، از پیگیری این پرونده‌ها صرف نظر می‌کنند و آنها را نادیده می‌گیرند. 
او همچنین گفت: ربایش کودکان مهاجران توسط کشورهای غربی امری عادی و طبیعی است که به دلایل مختلف از جمله بیماری در حال انجام است و این موضوع را خانم مته فردریکسون، نخست‌وزیر دانمارک در سال ۲۰۲۰ به صورت علنی مطرح کرد.

پیگیری پرونده داریوش

مومن‌پور درباره پیگیری سایر پرونده‌های کودک‌ربایی توسط کشورهای غربی گفت: در طول پیگیری این پرونده با خانواده‌های دیگر در کشورهای مختلف هم برخورد داشتم و با آنها آشنا شدم ولی از جایی که پیگیری این پرونده به جایی نرسید، توانی برای پاسخ دادن به این خانواده‌ها ندارم.
او با اشاره به سختی زندگی توسط خانواده‌هایی که کودک‌شان از آنها جدا شده است، عنوان کرد: خانواده‌هایی که به‌دلایل مشکلات مختلف از فرزند خود جدا می‌شوند، می‌توانند به صلاحدید کارشناس مربوط که این دستور را داده است، هرچند مدت یک بار، با فرزند خود دیدار داشته باشند، ولی اگر در این مدت رفتار مشکوک با آن سیستم از خود داشته باشد، برای همیشه از دیدار با فرزند خود باز می‌ماند.
به گفته سلامتی (مادر کودک ربوده شده توسط دولت دانمارک)، طبق اعلام روزنامه‌های این کشور، تقریبا سالی ۳۰ تا ۴۰ هزار کودک از خانواده‌های خود به دلیل سختگیری دولت‌های غربی در احراز صلاحیت والدین در نگهداری کودکان، جدا می‌شوند که ۹۷ درصد از آنان به نادرستی و ناحق از خانواده‌ها گرفته شده‌اند. همچنین از هر پنج کودکی که از خانواده خود جدا می‌شوند، چهار کودک مهاجر هستند. مسئولان و رسانه‌های داخل کشور همچنان پیگیر پرونده داریوش حیدری هستند و امیدوارند این کودک هر چه زودتر به آغوش مادر خود بازگردد.

چرا درباره اروپایی‌ها، سفیدنمایی می‌شود؟

مستند «بچه دزد» داستان داریوش حیدری، کودکی که دولت دانمارک او را از پدر و مادرش جدا کرده است، به‌تازگی در حوزه هنری اکران شد. این مستند از تولیدات مرکز مستند سفیرفیلم، به کارگردانی و تهیه‌کنندگی علی پورمومن است که از مدتی دیگر در جشنواره‌های داخلی و خارجی اکران خواهد شد. پس از آن هم از انتهای امسال در فضای مجازی منتشر می‌شود و در اختیار علاقه‌مندان قرار خواهد گرفت. 
این مستند داستان زندگی داریوش حیدری، کودک ایرانی است که دولت دانمارک او را از بیش از چهار سال قبل به‌دلایل واهی از پدر و مادرش جدا کرده و تلاش‌های حمیده سلامتی مادر داریوش برای بازگرداندن فرزندش به ایران تاکنون ناموفق بوده است.
طبق آمار، کودکان زیادی از ایران و کشورهایی مثل سوریه، عراق و... توسط دولت‌های غربی در اختیار گرفته و حق حضانت آنها سلب می‌شود. این روند سیستماتیکی است که دولت دانمارک برای در اختیار گرفتن این کودکان انجام می‌دهد. به این دلیل که رشد جمعیت این کشورها کم و پایین است و نیاز به نیروی کار دارند. 
آنها کودکانی از کشورهایی مانند ایران، عراق و... که با خانواده‌های خود به این کشورها مهاجرت می‌کنند و اقامت موقت یا دائم دارند را به‌دلایل مختلف در اختیار خود قرار می‌دهند تا در آینده بتوانند از آنها استفاده کنند. متاسفانه این اخبار در داخل ایران هم انعکاسی ندارد و دلیل آن سفیدنمایی است که درباره اروپا و این کشورها می‌شود.
تا امروز تحصن‌های مختلفی مقابل سفارت دانمارک در تهران و وزارت خارجه انجام شده تا داریوش حیدری به ایران بازگردد اما متاسفانه تا الان این تلاش‌ها موفقیت‌آمیز نبوده و به نتیجه نهایی منجر نشده است. 
همچنین ستاد حقوق‌بشر جمهوری اسلامی ایران بارها موضوع داریوش حیدری را پیگیری کرده و کاظم غریب‌آبادی، دبیر این ستاد در‌خصوص پیدا کردن راه‌هایی برای پیوستن داریوش به پدر و مادرش با همتایان خود در دانمارک و مسئولانی از این کشور مذاکراتی انجام داده است.