مراقب کلاس اولی‌ها باشید | کنترل اضطراب جدایی از مادر

به گزارش جام جم آنلاین، دکتر لیلا کریمی فرشی درباره نکاتی که والدین دانش آموزان کلاس اولی باید به آن توجه داشته باشند، گفت: نباید فراموش کرد که این روزها تعداد کودکانی که بیشتر در محیط خانه هستند و دوست و همبازی‌ کمی دارند، افزایش پیدا کرده است و چنین کودکانی هنگام جدایی از مادر و رفتن به مدرسه دچار اضطراب بیشتری می‌شوند.

‌وی درباره اضطراب جدایی از مادر در کودکان  افزود: فاکتورهای دیگری نیز در افزایش این اضطراب نقش دارد. برای نمونه کودکان درونگرا و خجالتی هنگام جدا شدن از محیط خانه نسبت به دیگر کودکان بیشتر ‌احساس ناراحتی می‌کنند.

این روانشناس ادامه داد: علاوه بر این اضطراب جدایی از مادر در کودکانی که ‌در خانواده‌های پرتنش زندگی می‌کنند نیز بیشتر است.

دکتر کریمی فرشی درباره دلیل افزایش اضطراب جدایی از مادر در این کودکان ‌به جام جم آنلاین گفت: معمولا وقتی خانواده دارای تنش است و پدر و مادر با یکدیگر اختلاف زیادی دارند، کودک دچار ‌ ترس و اضطراب می‌شود و با خود فکر می‌کند که وقتی او در خانه نیست چه اتفاقاتی ممکن است، رخ بدهد؟

 وی ادامه داد: در خانواده‌هایی که مادر یا پدر خلق پایینی دارد و به قول معروف خیلی سرحال نیست کودک دچار این نگرانی می‌شود که وقتی در خانه نیست اتفاقی برای والدین او رقم بخورد.

‌اشتباهات والدین

دکتر کریمی فرشی  با اشاره به اینکه ‌ برخی رفتارهای اشتباه والدین نیز به اضطراب و ترس کودکان دامن می‌زند. توضیح داد: یکی از اشتباهات والدین این است که در جمع‌های خانوادگی  به شکلی اظهار نظر می‌کنند که کودک تصور می‌کند با رفتن به مدرسه آزادی و تفریحاتی که داشته را از دست می‌دهد.

این روانشناس ادامه داد: برای نمونه برخی والدین خطاب به کودکان می‌گویند‌ « با رفتن به مدرسه دوران خوشی و بازی تمام می‌شود و دیگر باید فقط درس بخوانی.»

به گفته وی چنین اظهار نظرهایی سبب می‌شود که کودکان احساس کنند با رفتن به مدرسه دوران تفریح و آزادی خود را از دست می‌دهند.

‌‌دکتر کریمی فرشی درباره دیگر اشتباهات والدین عنوان کرد: برای نمونه ممکن است مادری هنگام صبحت با یکی از اعضای خانواده بگوید‌ « نگرانم‌ کودکم در مدرسه دچار مشکل شود مثلا کودکان دیگر اذیتش کنند و یا نتواند بموقع از سرویس بهداشتی استفاده کند.»‌ در چنین مواقعی اگر کودک چنین جملاتی را از مادرش یا دیگر اعضای خانواده بشوند، دچار احساس نگرانی بیشتری می‌شود.

‌این روانشناس تاکید ‌کرد: چنین اظهار نظرهایی روی کودکان تاثیر می‌گذارد. به همین دلیل والدین باید ‌این مسائل را خیلی برجسته نکنند و به فرزندشان بگویند ورود به مدرسه نیز مانند دیگر کلاس‌های آموزشی و ورزشی است که او تاکنون تجربه کرده و فقط زمان آن اندکی از کلاس‌های آموزشی و ورزشی بیشتر است.‌

به گفته وی والدین نباید بشکلی رفتار کنند که کودک تصور کند قرار است ‌مسئولیت خاصی را به عهده بگیرد.

دکتر کریمی فرشی یادآور شد: در این بین بحث تنظیم ساعت خواب و تغذیه کودکان نیز مهم است، زیرا بیشتر کودکان این روزها عادت کرده‌اند که دیر از خواب بیدار شوند و چنانچه برای زود بیدار شدن آماده نشوند، ممکن است هنگام رفتن به مدرسه احساس ناراحتی بکنند.

این روانشناس ادمه داد: بحث تغذیه کودکان نیز مهم است، زیرا بچه‌ها در مدرسه میان وعده مصرف می‌کنند و والدین باید کودکشان را به خوردن میان وعده عادت بدهند ‌و به او بگویند که در زنگ‌های تفریح نیز می‌تواند خوراکی بخورد.

در آموزش عجله نکنید

دکتر کریمی فرشی با اشاره به اینکه با آغاز سال تحصیلی تعداد کودکانی که با موضوع اختلالات یادگیری به روانشناسان ارجاع داده می‌شوند، افزایش پیدا می‌کند، گفت: در بیشتر این موارد پس از انجام بررسی‌های لازم متوجه می‌شویم که کودک مشکل خاصی ندارد و فقط به او فرصت لازم برای تطابق پیدا کردن با محیط مدرسه داده نشده است.

این روانشناس ادامه داد: این روزها در بیشتر مدارس بازه مشخصی را برای تدریس کتاب‌ها و مطرح شدن مسائل آموزشی در نظر می‌گیرند و اولیای مدارس برنامه ریزی می‌کنند که کودکان در این بازه زمانی مشخص شده باید چه  نکاتی را یاد بگیرند. اما در این بین باید توجه داشت که چنانچه برای ارائه مطالب آموزشی عجله داشته باشیم، ‌فرصت لازم  را به کودکان نمی‌دهیم تا خود را با محیط مدرسه تطابق بدهند، فراموش نکنیم که کودکان کلاس اولی تازه وارد محیط آموزشی شده‌اند.

‌‌وی تاکید کرد: در این بین ‌توجه به ویژگی‌های فردی کودکان نیز مهم است، زیرا برخی بچه‌ها برونگرا هستند و با دیگران بخوبی ارتباط برقرار می کنند. اما برخی بچه‌ها براحتی با دیگران ارتباط برقرار نمی‌کنند.

دکتر کریمی فرشی عنوان کرد: به همین دلیل اولیای مدارس ‌باید به همه کودکان توجه کنند و فقط به سراغ بچه‌هایی که راحت‌تر ارتباط برقرار می‌کنند، نروند. چون این رویکرد تاثیر بدی روی روحیه بچه‌هایی که در ارتباط برقرار کردن مشکل دارند، می‌گذارد.