مردانگی و جذبه زیاد، ویژگی بارز دیگر شهید دوران بود. دوستان و نزدیکانش بذلهگویی چندانی از او ندیده بودند. شجاعت، وطندوستی و مردمشناسی شهید دوران در مرتبه بسیار بالایی قرار داشت. او نسبت به دین و مردم خود اشراف کامل پیدا کردهبود و برای همین حاضر بود جان خود را برای آنها تقدیم کند. دوستانی که با شهید دوران پرواز مشترک داشتهاند، تعریف میکنند که او اگر آخرین تیر و فشنگ خود را در آن طرف خاک خالی نمیکرد امکان نداشت وارد مرز خودمان شود. برخی میپرسند آیا دیوار پدافندی بغداد که صدام آن را با دیوار مسکو مقایسه میکرد، صرفا یک «غُلو» بود؟ به هیچوجه اینگونه نبود؛ دیوار آهنین بغداد که صدام دائما به آن مینازید، غلو نبود. این دیوار بسیاری از پرندههای هوایی ما را زده بود و قدرت زیادی داشت. پدافند شوروی در بغداد مستقر بود. این سامانه پدافندی در آن زمان مستحکمترین قدرت پدافندی بود. ما ۲۲ شهید خلبان داریم و ۱۲۰هواپیمای ما با آسیبهای فراوان پس از انجام عملیات به پایگاههای داخل کشور بازگشتهاند و این نشان میدهد قدرت پدافندی عراق بسیار بالا بود. از طرف دیگر صدام در یک نطق تلویزیونی متکبرانه گفتهبود: «هیچ کس توانایی ناامن کردن پایتخت عراق را ندارد.»
شهید دوران در طول جنگ تحمیلی با ۱۰۳سورتی پرواز جنگی به رغم عمر کوتاه اما پربارش، یکی از قهرمانان دفاعمقدس شناخته میشود. او به دلیل ضربات مهلکی که به دشمن وارد کرد، بارها مورد تهدید و ترور قرار گرفته بود؛ از جمله اینکه در یکی از روزهای بهار سال۱۳۶۰، مسئولان شهر شیراز تصمیم میگیرند به خاطر رشادتها و دلاوریهای عباس دوران، یکی از خیابانهای شهر شیراز را به نام او کنند. از این قهرمان ملی دعوت میشود تا در مراسم شرکت کند. او نیز قبول میکند و به آنجا میرود. یکی از موارد ترور هم در همین زمان بود که خوشبختانه ناکام ماند. به پاس مجاهدت و فداکاری این شهید بزرگوار ارتش، پایگاه هوایی شیراز به پایگاه هوایی شهید سرلشکر خلبان عباس دوران تغییر نام یافت. تا میتوانیم باید یاد و نام همه خلبانان شجاع نیروی هوایی را گرامی بداریم و حماسههایشان را برای آیندگان بازگو کنیم. دیر نیست فرزندان ما این حماسهها را از شدت بزرگی و خاص بودن، با افسانههای تاریخی اشتباه بگیرند. ما نباید بگذاریم این حماسهها رنگ تحریف به خود بگیرد.