عاقبت وطن فروشان بدتر از آخرت یزید

تشكیلاتی از جنس نفاق

به گزارش جام جم آنلاین در بین گروههای سازمان یافته‌ای كه علیه جمهوری اسلامی ایران دست به اقدامات تروریسی زدند، نام سازمان مجاهدین خلق (منافقین) بیش از سایر جریان‌های تروریستی در بین ملت ایران منفور تر است. كارنامه سیاه این جریان فرقه‌ای كه چرخش‌های 180 درجه‌ای آن به لحاظ عقیده‌ای نشان داد كه اساسا فاقد هر گونه ایدئولوژی است، بستر مناسبی را برای اعضای این تشكل فراهم كرد كه به عنوان عوامل اجاره‌ای در خدمت طرح‌ها و برنامه‌های كشورهای سلطه گر درآیند.

منافقین از همان ابتدا با هیاهو وارد عرصه سیاسی شدند و با تبلیغات دروغین خود توانستند پیش از انقلاب ذهن برخی از جوانان را به خود مشغول كنند. این گروهك با ادعاهای پرطمطراق خود را قبل از پیروزی نهضت سعی در القای این موضوع در اذهان عمومی داشتند كه در جریان مواجهه به رژیم شاهنشاهی بیشتر بار مبارزه روی دوش آنها است. این در حالی است كه اگرچه این جریان چند اقدام محدودی تروریستی انجام داد اما با ضربه‌ای كه از ساواك در شهریور 1350 خورد زمام امور این تشكل به دست حكومت پیشین افتاد.

مزدوران سهم نداشته خود را از انقلاب طلب می‌كردند

نهضت مردمی و اسلامی ایران كه به پیروزی رسید برخی از گروه‌ها كه نه تكاپوهای سیاسی شان و نه تیر و ترقه‌ای كه در كردند نقشی در پیشبرد انقلاب نداشت در فردای پیروزی نهضت به میدان آمدند و سهم خود را طلب كردند. منافقین یكی از همین گروه‌ها بودند كه به گمان این‌كه اكنون زمان حضور آنها در سطوح قدرت است گوشه و كنار به انقلابیون پیام دادند كه اكنون زمان گرفتن مسوولیت‌ها رسیده است و سر ما نباید بی‌كلاه بماند. چند صباحی صبر كردند و وقتی دیدند خبری نشد و كسی به حرف‌های آنها اعتنایی نكردند در رسانه‌های خود ناله و افغان كردند كه سلطنت رفت اما ایران با خطر بزرگی به اسم ارتجاع مواجه است. البته منافقین به شكایت و اعتراض بسنده نكردند بلكه تلاش داشتند كه حداقل در یك رقابت انتخاباتی و فرستادن نامزدهای خود نمایش قدرتی براه بیندازند. به همین منظور مسعود رجوی سركرده تشكیلات منافقین در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام كرد اما چون به قانون اساسی رای نداد برای كاندیداتوری منع قانونی پیدا كرد. انتخابات اولین دوره مجلس عرصه دیگری بود كه جریان نفاق به گمان سوءاستفاده از فرصت برای فریب مردم سعی می‌كرد از آن بهره ببرد.

اولین زمینه بهانه جویی سازمان منافقین زمانی فراهم شد كه در پی مصوبه شورای انقلاب، نمایندگی كه حایز اكثریت مطلق آرا بودند شایستگی حضور در مجلس را پیدا می‌كردند. این تصمیم اصلا به مذاق مركزیت سازمان خوش نیامد و نسبت به این قضیه اعتراض كرد. بهانه طرح بحث یك مرحله‌ای یا دو مرحله‌ای شدن انتخابات بود كه باعث اختلاف جدی شد و البته منافقین و برخی از نیروهای ملی گرا به مخالفت با آن پرداختند و در میتینگ‌های انتخاباتی كه منافقین در تهران و شهرستانها برگزار می‌كردند از طرح دو مرحله‌ای‌كردن انتخابات به شدت انتقاد می‌شد و حتی در برخی از شهرها كار به درگیری و زدوخورد خیابانی رسید. ابوالحسن بنی‌صدر رئیس‌جمهور هم به صورت تلویحی از یك مرحله‌ای‌كردن انتخابات حمایت می‌كرد و همین مساله بهانه‌ای مناسب برای منافقین بود تا بر موضع خود پافشاری كنند.

در آستانه برگزاری انتخابات آمار نامزدهای نمایندگی به 2000 نفر رسید. از همان ابتدا مشخص بود كه رقابت اصلی میان حزب جمهوری اسلامی و گروههای همسو، دفتر هماهنگی رئیس جهمور با مردم، نهضت آزادی، سازمان مجاهدین خلق(منافقین) و فداییان خلق خواهد بود.

منافقین با توجه به برگزاری راهپیمایی‌ و سخنرانی‌ و میتینگ‌های سیاسی پر تعداد در پایتخت و دیگر شهرستانها امید زیادی به انتخاب نامزدهای خود در مجلس داشتند و از داوطلبی مسعود رجوی، مهدی ابریشمچی، اشرف ربیعی، مریم قجر عضدانلو، محمد ملكی و علی گلزاده غفوری حمایت می‌كردند و البته با توجه به این‌كه با روند انقلاب مخالف بودند از همان ابتدا بنا را بر ناسازگاری گذاشتند و از آنچه قانون‌شكنی در آستانه انتخابات می‌نامیدند گله می‌كردند و حتی در همان مقطع در خصوص مسائل انتخاباتی و طرح شبهه تقلبهای انتخاباتی، سازمام منافقین در جریان رای‌گیری اعلامیه‌ای منتشر كرد كه از تلویزیون پخش شد اما مشخص بود كه اینگونه اظهارنظر‌ها برای تاثیرگذاری بر روند انتخابات است چرا كه بسیاری از گروههای سیاسی، فضای حاكم بر كشور را آرام توصیف ‌كرده و از سلامت انتخابات ابراز اطمینان می‌كردند.

پیوند نامبارك بنی صدر و رجوی

ابوالحسن بنی صدر كه بعد از پیروزی در انتخابات با توجه به میزان آرایی كه كسب كرده بود گمان می‌كرد به همین پشتوانه می‌تواند در برابر رقبای سیاسی خود قد علم كند و كشور را آنگونه كه می‌خواهد اداره كند. از همین رو، حتی در برابر تصمیمات مجلس كه به گفته امام خمینی در راس امور قرار داشت ایستادگی كرد و تصمیمات قانونی پارلمان را نپذیرفت و به نوعی با همه مجموعه‌های نظام لجبازی كرد. انتخاب نخست وزیر، مخالفت با مصوبات قانونی، ناتوانی در مدیریت اجرایی كشور، بهانه جویی در خصوص فعالیت گروه‌های سیاسی مخالف، ضعف مدیریت میدان در صحنه جنگ و... كشور را با بحران مواجه كرده بود. برغم همه این مشكلات و معضلات اما بنی صدر كوتاه نمی‌آمد و مخالفان خود را خشك سر می‌نامید. او و هوادارانش در تشكیلات دفتر هماهنگی‌های رئیس جمهور علاوه بر این‌كه همچنان به رای یازده میلیونی مردم در انتخابات ریاست جمهوری می‌بالیدند نسبت به حمایت‌های سیاسی سازمان منافقین هم دلخوش بودند و همین مساله زمینه ارتباط بیشتر بنی صدر با رجوی را فراهم كرد. این پیوند نامبارك باعث توهم جریان نفاق شد و چون از حمایت‌های اولین رئیس جمهور برخوردار بود از این رو به صورت تشكیلاتی در پی نفوذ در اركان و دستگاه‌های دولتی برآمد. علاوه بر این منافقین چون در جریان پیروزی انقلاب و تسخیر مراكز نظامی مرتبط با رژیم پهلوی توانسته بودند به سلاح دست پیدا كنند میلیشیایی به تبعیت از نیروهای ویتنامی در جنگ با آمریكا براه انداختند و عملا به صورت یك نیروی شبه نظامی درآمدند. مضاف بر این‌كه از نظر رسانه‌ای و اجتماعی هم بازی الفاظ براه انداختند و در نشریات خود از تدوام مبارزه با امپریالیسم و مقابله با ارتجاع سخن گفتند. با تشدید بحران در كشور و همچنین بروز برخی از ناآرامی‌ها در برخی از شهرها براساس حكم دادستان كل همه گروه‌هایی كه اسلحه داشتند باید سلاح‌ها خود را تحویل می‌دادند اما منافقین زیر بار نرفتند. در همین اوان چالش میان بنی صدر با محمدعلی رجایی نخست وزیر و كابینه و همچین مجلس بیشتر شد و در ماجرای 14 اسفند 59 در دانشگاه تهران به اوج خود رسید. در این روز، مراسمی به مناسبت سالگرد درگذشت محمد مصدق برگزار شد و رئیس جمهور به عنوان سخنران در این جلسه حاضر شد. محتوای صحبت او و همچنین زد و خورد میان نیروهای منافقین با جریان‌های دانشجویی و برخی از شركت كنندگان این مراسم بلوایی در كشور ایجاد كرد كه امام مجبور به دخالت شد. هیاتی كه برای تحقیق انتخاب شد بعد از بررسی‌های بسیار رئیس جمهور را مقصر اعلام كرد. كمی بعد امام خمینی با توجه به سوءمدیریت بنی صدر در اداره جنگ فرمان عزل او را از فرماندهی كل قوا صادر كرد و از این تاریخ به بعد رئیس جمهور دیگر سر كار خود نیامد و پنهان شد. وقوع این رخدادها زنگ خطر را برای منافقین به صدا درآورند و مركزیت سازمان با توجه به این‌كه پشتوانه خود را از دست داده بود در اطلاعیه در 30 خرداد علیه نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران اعلام جنگ مسلحانه كرد.

راه اندازی جوخه‌های ترور

اقدامات تروریستی این جریان بعد از حوادث خرداد سال 60 ماهیت آشكارتری گرفت و از این پس بود كه هر جا سخن از اقدمات خرابكارانه، بمب گذاری، تخریب اموال عمومی، ایجاد رعب و وحشت و... بود نام منافقین به عنوان مجریان اصلی برده می‌شد. در كنار شهادت بسیاری از مردم در كوچه و بازار با شلیك اسلحه با بمب‌گذاری در معابر عمومی، این گروهك برای وارد كردن ضربه اصلی به پیكر نظام تازه شكل گرفت، حذف فیزیكی بسیاری از كارگزاران نظام را به عنوان یك هدف اصلی پیگیری كرد. وقوع انفجار در دفتر نخست وزیر و به شهادت رساندن رئیس جمهور و نخست وزیر ایران، بمب‌گذاری در دفتر حزب جمهوری اسلامی و شهادت برخی از نمایندگان مجلس و ایت الله دكتر بهشتی، در سال‌های اول انقلاب تا ترور سپهبد صیاد شیرازی و ... در دهه هفتاد سیاهه‌ای از كارنامه ننگین این گروهك است.

10 سال خدمت به دیکتاتور عراق

بعد از اقدامات قاطع مجموعه‌های انتظامی و امنیتی ایران، این گروهك نتوانست مثل گذشته به اقدامات خرابكارانه خود ادامه دهد و از این رو در حركتی رسوا به دامان حاكمیت بعث عراق پناه آورد. منافقین بعد از خروج از ایران مدتها تحت حمایت صدام حسین رئیس جمهور عراق در پادگان اشرف جا خوش كردند و اقدمات وطن فروشانه‌ای را در طول دوران جنگ تحمیلی با جاسوسی و اقدامات نظامی همراه نیروهای بعثی انجام دادند. سازمان منافقین از خرداد سال 1365 كه به طور كامل در عراق مستقر شد، حمایتهای متعدد و مختلفی از رژیم صدام دریافت می‌كرد. این حمایتها كه تا سقوط صدام در اسفند 81 ادامه داشت، ابعاد متنوعی داشت و دامنه‌‌اش از دریافت تسلیحات و مهمات در حجم گسترده و مكان پایگاه‌ها تا حمایتهای مالی و اطلاعاتی مختلف را شامل می‌شد. نماینده‌های سازمان نیز بطور مرتب با نماینده‌های دستگاه اطلاعاتی رژیم بعث در تعامل و رابطه بودند و دستورات مربوط به پشتیبانی سازمان، از راس سیستم اطلاعاتی و حتی ساختار اداری‌ و نظامی كشور پیگیری می‌شد. حتی در اواخر جنگ و با پذیرش قطعنامه 598 از سوی ایران، منافقین سودای فتح تهران در سر پروراندند و با حمایت صدام حسین دیكتاتور عراق، به مرزهای كشور ورود پیدا كردند اما خیال خام این تجاوز كه «فروغ جاویدان» نامیده شده مثل دیگر دروغ‌های سازمان منافقین در حافظه تاریخ ماندنی شد.

تا سال‌های پس از دوران دفاع مقدس اقامتگاه اشرف در عراق همواره به عنوان یكی از نقاط فتنه انگیز برای ایجاد آشوب و تحریكات ایذایی علیه ایران مطرح بود اما با سقوط صدام و روی كارآمدن جریان شیعی بر روند اجرایی عراق كه در بسیاری از موارد با سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران همسوئی داشت كار برای این كروهك تروریستی برای ادامه فعالیت‌های خرابكارانه‌ دشوار شد و در نهایت با فشار دولت قانونی عراق، منافقین به پایگاه لیبرتی منتقل شدند.

اروپا پناهگاهی برای تروریست ها

فتنه منافقین با حمایت‌های برخی دولت‌های غربی همچنان ادامه پیدا كرد. فرانسه یكی از كشورهایی بود كه به صورت پناهگاهی برای منافقین درآمد. هیات حاكمه فرانسه كه همواره سعی در معرفی كشور خود به عنوان مهد آزادی و دموكراسی دارند نه تنها در طول این سال‌ها به سازمانی اجازه فعالیت و برگزاری تجمعات ضد ایرانی می‌دهند كه فعالیت تروریستی آشكاری را در داخل و خارج ایران رقم زده است اما دولت فرانسه همواره از حقوق بشر و مبارزه با تروریسم دم می‌زند.

در تجمعات مذكور برخی از مقامات سابق فراسوی هم شركت می‌كنند و نكته قابل تامل این‌كه بسیاری از حاضرین در این تجمعات، عمدتا افراد اجازه‌ای هستند كه در پی دریافت مبلغی پس از حضور و غیاب و دریافت وجه خود محل تجمع را ترك می‌كنند. براساس افشاگری ژورژ مالبرونوت دیپلمات فرانسوی این گروه در جشن‌هایش كه در نزدیكی شهر پاریس برگزار می‌شد به هر سخنران آمریكایی ۲۵ هزار دلار و به سخنرانان فرانسوی ۱۲ هزار و پانصد دلار پرداخت می‌كرد.

نقش منافقین در چالش هسته‌ای

چالش هسته‌ای ایران با غرب از 23 مرداد 81 همزمان با كنفرانس مطبوعاتی یكی از اعضای گروهك منافقین در هتل ویلارد واشنگتن با حمایت‌های پشت پرده رژیم صهیونیستی آغاز و این ادعا مطرح شد كه ایران در سه مجمتع اصفهان،‌نطنز و اراك فعالیت مخفیانه اتمی با گرایش نظامی دارد و به پنهانی در حال دستیابی به بمب اتم است. از این پس بود كه غرب كه همواره در پی بهانه‌های تازه برای اعمال محدودیت علیه ایران بود تلاش مضاعفی را برای اعمال فشار علیه كشورمان در پیش گرفت.

تروریست‌های مجازی

منافقین اروپا نشین در فرانسه، آمریكا و آلبانی وقتی دیدند كه اقدامات آنها در عزم ملت ایران تاثیری ندارد در نحوه مقابله خود با جمهوری اسلامی تغییراتی دادند و فاز تكاپوهای دیپلماتیك گرفتند و با این‌كه دستشان تا مرفق آلوده به خون بیگاهنان است دم از حقوق بشر زدند و تحت حمایت سرویس‌های اطلاعاتی آمریكا و رژیم صهیونیستی با اندیشكده‌های مختلف و برخی از مراكز بین‌المللی ارتباط برقرار كردند و از حقوق پایمال شده ایرانیان گفتند. هدف اصلی آنها البته پیاده سازی پروژه جنگ نرم علیه ایران است. منافقین به عنوان عوامل اجاره‌ای غرب طی سال‌های اخیر در گسیل جاسوس برای شناسایی برخی از مراكز حساس كشور، انجام خرابكارانه و سهم بودن در ترور برخی از دانشمندان هسته‌ای و دیگر شخصیت‌ها با هدایت دستگاه‌های اطلاعاتی صهیونیستی غیر قابل انكار است. همچنین رد پای این گروهك را در همه ناآرامی‌هایی كه در كشور رخ داد بویژه در جریان آشوب‌های پاییز سال گذشته بخوبی قابل مشاهده است. این تلاش‌ها در جریان برخی پروژه اغتشاشات طی دو سال اخیر تشدید شده و عوامل اجرایی این پروژه‌ها هم عناصر مرتبط با منافقین،‌ سلطنت‌طلبان و افراد هرهری مذهب و مسلكی است كه اقدام به انتشار اظهارنظرهای تفرقه برانگیز و نفرت پراكن می‌كنند. آنها پیشگامان شایعه سازی و نشر اخبار ناامید كننده در واتساپ، اینستا، تلگرام و فیسبوك هستند. نكته جالب اینجا است كه عمدتا فعالیت این گروه در سایت و شبكه ضد انقلابی مثل من و تو و تلویزیون ایران اینترنشال و هچنین رسانه‌های ضد ایرانی بازتاب گسترده پیدا می‌كند. چندی پیش الجزیره انگلیسی گزارشی از پشت پرده فشارهای رسانه‌ای آن هم از مسیر شبكه‌های اجتماعی بر افكار عمومی ایرانیان را منتشر و در این گزارش به ربات‌هایی اشاره كرد كه در فضای مجازی حملات آنلاین علیه جمهوری اسلامی ایران ترتیب می‌دهند. در این گزارش آمده بود ربات‌های مجازی از تیرانا پایتخت جمهوری آلبانی و از اردوگاهی كه محل اقامت گروهك منافقین است هدایت می‌شود. گزارشگر الجزیزه در ادامه نوشتار خود فاش كرد كه 8200 نفر از اعضای منافقین با دریافت دستمزد از آمریكا و رژیم صهیونیستی پست‌هایی با موضوعاتی چون گرانی، فقر و بیكاری ایرانیان منتشر كردند.

تداوم این تحركات كه ماهیتی كاملا ضد بشری و تروریستی داشت كم كم مقامات آلبانی را به سطوح درآورد و كار به جایی رسید كه وزیر كشور آلبانی اعلام كرد مطابق توافق میان ما و اعضای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در سال ۲۰۱۴، اعضای این سازمان صرفا به دلایل انسان دوستانه در كشور ما پناهنده شده بودند اما آنها با انجام اقدامات تروریستی و سایبری این توافق را نقض كرده‌اند.

با این موضعگیری پلیس آلبانی با حكم دادگاه این كشور به دلیل عدم رعایت توافق میان تیرانا و گروهك منافقین به مقر این گروهك حمله كرد و البته با مقامت تروریست‌های منافق روبرو شد.

براساس حكم دادگاه مذكور عملیات دیروز در راستای اجرای قانون ویژه پیگرد علیه فساد و جنایت سازمان یافته بود. حسب خبرهایی كه اعلام شد حدود 1000 نفر از اعضای این گروه در محوطه كمپ محل استقرار منافقین علیه نظام سیاسی آلبانی شعار دادند در نهایت بعد از درگیری كه بوجود آمد حدود 70 نفر از اعضای این گروهك بازداشت شدند. پلیس آلبانی اعلام كرد كه در درگیری‌ها بوجود آمد حدود 15 پلیس هم زخمی شدند. رفتار تروریست‌ها نشان داد كه آنها حتی اگر در جایی میهمان هم باشند حرمت میزبان را رعایت نمی‌كنند. رویه‌ای كه كاملا با ماهیت ضدانسانی این فرقه مطابقت دارد و انتظاری غیر از این از افرادی كه سال‌های به مردم خود خیانت كردند و با امرار معاششان با وطن فروشی همراه بود نیست.