«برف آخر» را بهار به سینماها می‌آوریم

این فیلم با به‌تصویرکشیدن قاب‌های چشم‌نواز از جنگل و کوه‌های پوشیده از برف با روایت داستانی به محیط‌زیست و لزوم حمایت از آن می‌پردازد و در همان ایام جشنواره هم مورد استقبال مردم و منتقدان واقع شد.

این فیلم در ژانر درام و اجتماعی و کاملا در بخش خصوصی ساخته شده و ما با فیلمنامه پر‌فراز و نشیبی مواجه نیستیم؛ بنابراین به‌دلیل فرم سینمایی خاصی که دارد از سال گذشته تا به امسال منتظر زمان مناسبی برای اکران عمومی آن می‌گشتیم اما با توجه به مسائل اجتماعی که در نیمه دوم سال رخ داد، نشد که این کار را انجام دهیم. به‌شخصه چاره‌ای جز محافظت از فیلم نداشتم.

باید تمام توجه‌ام را معطوف به این مسأله می‌کردم که زمانی فیلم را اکران کنم که کمترین آسیب به آن وارد شود و حداقل اصل سرمایه‌مان برگردد.

به همین دلیل در‌نظر داریم فیلم‌مان را بهار سال آینده و زمان عید فطر یا پس از آن اکران عمومی کنیم. خوشبختانه حتی در همین ماه اسفند هم نسبت به مثلا پاییز وضعیت بهتری بر سینماها حاکم است و پیشبینی می‌کنم که سال آینده وضعیت سینماها پررونق‌تر از امسال باشد.

البته مانند سال‌های گذشته در سال جدید، قیمت بلیت سینماها افزایش پیدا می‌کند. این افزایش قیمت بدیهی است و فکر نمی‌کنم عامل بازدارنده‌ای جهت فروش فیلم‌ها باشد، چون قیمت همه چیز چند‌ برابر شده و اگر قرار باشد قیمت بلیت سینماها تغییر نکند سالن‌ها توان پرداخت هزینه‌های اولیه خود را هم ندارند. سینماگران با قیمت روز فیلمی را تولید می‌کنند اما زمانی که اثرشان را اکران عمومی می‌کنند قیمت‌ها نسبت به تورم در جامعه خیلی تغییر کرده.

با توجه به شرایط اقتصادی، خیلی از مردم سینما را از سبد فرهنگی‌شان حذف کرده‌اند و منتظر می‌مانند که فیلم‌ها را زمانی که به پلتفرم‌ها رسید، تماشا کنند. البته شرایط مردم قابل‌درک است؛ مثلا یک خانواده چهار نفره وقتی به سینما می‌آیند قطعا متحمل هزینه‌های جانبی مثل خرید تنقلات، شام، هزینه رفت و آمد و... هم می‌شوند اما بعضی از فیلم‌ها به‌دلیل ویژگی‌های بصری و هنری که دارند باید روی پرده عریض سینما دیده شوند و برف آخر از این‌گونه فیلم‌ها‌ست.

قرار است ما برف آخر را برای اکران عمومی کوتاه کنیم، چون نسخه‌ای که در جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد حدود دو ساعت بود و زمان دو ساعت در سئانس‌هایی که برای اکران عمومی در سینما در‌نظر گرفته شده طولانی است و سئانس‌ها را بر‌هم می‌زند. بنابراین در تدوین نهایی حداقل 10 دقیقه از فیلم را کوتاه کردیم که البته هیچ تاثیری روی روند قصه و داستان ندارد.

همچنین برای اکران عمومی در‌نظر داریم تبلیغات محیطی، مجازی و تلویزیونی روی فیلم انجام دهیم که البته نهادهای مربوط هم باید با ما همکاری کنند. تلویزیون رسانه‌ ملی است که گستردگی زیادی دارد و در شرایطی که چراغ سینما رو به خاموشی است، می‌تواند حامی قوی آن باشد.

متاسفانه بعضی مواقع دیده شده که تلویزیون صرفا از فیلم‌های دولتی حمایت می‌کند و فیلم‌هایی که صد‌درصد با سرمایه شخصی ساخته شده ‌را نادیده می‌گیرد! در صورتی‌که مثلا فیلم برف آخر که تلاش دارد داستانی از تقابل انسان و طبیعت داستانی بیان کند قطعا اگر از تیزرهای تلویزیونی برخوردار باشد، بهتر دیده می‌شود و می‌تواند به ترویج فرهنگ حفاظت از محیط‌زیست کمک کند.