ماجرای مفقودشدن ده‌ها کودک پناهجوی مهاجر در انگلیس و بی‌اطلاعی نهادهای دولتی و امنیتی این کشور از وضعیت آنها، پرده دیگری از مانور آزادانه قاچاقچیان انسان در این کشور پرادعای اروپایی و بی‌مسئولیتی مطلق نهادهای غربی در قبال این مسأله است. مقامات انگلیسی به‌سادگی از کنار این فاجعه ضدبشری گذشته‌اند و سازمان ملل‌ متحد نیز به‌جای بازخواست از دولت ریشی سوناک بابت این وقاحت و جنایت، ترجیح داده است مزاحمتی دربرابر لندن ایجاد نکند.
کد خبر: ۱۳۹۶۶۲۱
نویسنده محمد علیزاده - گروه بین‌الملل

دولت انگلیس اعلام کرده است که «۲۰۰ مهاجر خردسال بدون همراه» که توسط دولت انگلیس در هتلی اسکان داده شده بودند ناپدید شده‌اند. یک حزب مخالف، دولت را متهم به «رهاکردن» این کودکان کرده است. دولت انگلیس سه‌شنبه ۲۴ ژانویه اعلام کرد که این کودکان «مفقود» شده‌اند و بدون این‌که کوچک‌ترین اثری از خود به‌جای بگذارند، محل اقامت خود را ترک کرده‌اند. رابرت جنریک، وزیر مشاور در امور مهاجرت توضیح داد که این افراد زیر سن قانونی در هتل محل اقامت‌شان بازداشت نبوده و آزاد بودند که این محل را ترک کنند. به گفته رابرت جنریک، ۴۴۰ مورد ناپدیدشدن کودکان گزارش شده که در این میان ۲۰۰کودک همچنان مفقود هستند. ۱۳ نفر آنها زیر ۱۶ سال هستند و فقط یکی از آنها دختر است. ۸۸ درصد از این ناپدیدشدگان آلبانیایی و بقیه از افغانستان، مصر، هند، ویتنام، پاکستان و ترکیه هستند.

وزارت کشور انگلیس، مقصر است

کارولین لوکاس، نماینده حزب سبز که موضوع را در پارلمان مطرح کرده این اتفاق را «وحشتناک» توصیف نموده و مدعی شده است که این کودکان آسیب‌دیده توسط وزارت کشور انگلیس رها شده‌اند. به گفته تیم لافتون، نماینده حزب محافظه‌کار هیچ گزارشی به پلیس ساسکس (جنوب انگلیس) مبنی بر ربوده شدن کودکان توسط باندهای تبهکار وجود ندارد. یک روزنامه روز ۲۲ ژانویه گزارشی درباره ربوده‌شدن کودکان ساکن هتلی متعلق به وزارت کشور انگلیس در شهر ساحلی برایتون منتشر کرد. در این گزارش یک افشاگر گفته است که کودکان از خیابان ربوده و به‌زور سوار ماشین شده‌اند. برخی دیگر از گزارش‌ها به این موضوع اشاره دارد که پلیس قبلا زنگ خطر را برای وزارت کشور به‌صدا درآورده بود که شبکه‌های تبهکار احتمالا کودکان مهاجری که به‌تنهایی وارد این کشور شده‌اند را هدف قرار داده‌ است. از ژوئیه ۲۰۲۱ تاکنون تقریبا ۴۶۰۰ کودک بدون همراه در این اقامتگاه اسکان داده شده‌اند. درعین‌حال رکورد عبور از کانال مانش با قایق‌های کوچک (۴۵هزار نفر در سال ۲۰۲۲) سیستم پناهندگی انگلیس را تحت فشار شدید قرار داده است. وزارت کشور انگلیس و شوراهای محلی یکدیگر را مقصر می‌دانند و هرکدام می‌گویند که مسئولیت نهایی حفاظت از این کودکان بر عهده دیگری است. یک موسسه خیریه افشا کرده است که وزارت کشور انگلیس درخواست آنها مبنی بر قرار دادن کودکان در خانه‌های امن و تحت مراقبت را نادیده گرفته است.

کابوس کودکان مهاجر در انگلیس

بسیاری از کودکانی که از مسیر مرکزی مدیترانه به اروپا و انگلیس می‌گریزند با کابوس شکنجه، تجاوز و بردگی مواجه می‌شوند. پناهجویان و مهاجران هر روز به شکلی ثابت می‌کنند که حاضرند برای رسیدن به اروپا هر خطری را به جان بخرند اما سندی بلانشه، مدیر صندوق کودکان سازمان ملل، یونیسف‌ در بروکسل، تصریح می‌کند که در جریان این سفر، کودکان و نوجوانان را خطر استثمار، سوءرفتار و بردگی تهدید می‌کند. یونیسف برای گزارش جدید خود به همراه «سازمان بین‌المللی مهاجرت»، در مجموع ۱۱هزار کودک‌ونوجوان را مورد پرسش قرار داده است. بلانشه می‌گوید: «تصویری که این کودکان ارائه می‌دهند هولناک است. هیچ کودکی نباید به چنین وضعی دچار شود.» و ادامه می‌دهد: «کودکان در توضیحات خود از مفاهیمی مثل شکنجه، به ضرب گلوله کشته‌شدن، کشتن، تجاوز و بردگی استفاده می‌کنند.»

برده‌داری کودکان در اروپا

نه‌تنها در انگلیس، بلکه در دیگر کشورهای اروپایی نیز قاچاق انسان‌ها به موضوعی هولناک و البته مستمر تبدیل شده است. شور‌اهای اتحادیه اروپا بالغ بر ۲۰هزار نفر قربانی قاچاق را در بازه زمانی ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ ثبت کرده‌اند. کودکان قربانی قاچاق ۲۲درصد از قربانیان ثبت‌شده را تشکیل می‌دهند. بااین‌حال، با توجه به عدم وجود داده‌های سازگار و قابل مقایسه، رقم واقعی می‌تواند بسیار بیشتر باشد؛ علاوه‌براین، بیش از نیمی از قربانیان ثبت‌شده برای بهره‌کشی جنسی قاچاق می‌شوند.

فناوری‌های جدید، جریان‌های مهاجرت و بحران ناشی از همه‌گیری کووید ــ ۱۹، خطرات و چالش‌های جدیدی را برای جامعه بین‌المللی به‌عنوان یک کل در مبارزه با این شکل جدید برده‌داری که قرار است در سراسر جهان ریشه‌کن شود، ایجاد می‌کند اما اتحادیه اروپا و انگلیس هردو به کانون‌های برده‌داری نوین در دنیا تبدیل شده‌اند. انفعال عامدانه دولت‌ها و نهادهای امنیتی غرب دربرابر شکل‌گیری برده‌داری نوین و قاچاق سیستماتیک انسان‌ها، به‌وضوح نشان می‌دهد که چه بازیگرانی پشت‌پرده این صحنه‌آرایی خطرناک و غیرانسانی قرار گرفته‌اند. همان بازیگرانی که تدریس ظواهر و مبانی حقوق بشر و حقوق کودکان و زنان در محافل آکادمیک و موضع‌گیری رسمی دولت‌های خود را نماد آزادی در کشورهای‌شان قلمداد می‌کنند.

روزنامه جام جم 

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها