حاشیه امن برای شاهزاده قاتل

تاکنون پروندههای جنابات انگلیس در کشورهای افغانستان، عراق، یمن و دیگر کشورهای مسلمان بهدلیل عضویت دائم این کشور در شورای امنیت سازمان ملل و حمایت خاص آمریکا از لندن در محافل به اصطلاح بینالمللی مفتوح نشده است. روندی که قطعا دیگر نمیتواند ادامه پیدا کند. شاهزاده انگلیسی هری، دوک ساسکس در خاطرات خود که قراراست هفته آینده منتشر شود، کشتن ۲۵نفر را در افغانستان مانند حذف مهرههای شطرنج از تخته، توصیف میکند. ریچارد کمپ، سرهنگ(دگروال) سابق ارتش بریتانیا به بیبیسی گفت اظهارات هری در مورد این کشتهها قضاوت ضعیف بوده است.او افزود این اظهارات ممکن است امنیت او را به مخاطره بیندازد و کسانی را به انتقامگیری برانگیزد .شاهزاده هری در کتاب خاطرات خود بهعنوان اسپیر(اضافی) جزئیاتی را در مورد زمانی که خلبان بالگرد در افغانستان بوده است نیز ارائه میکند که بیبیسی نیز پس از عرضه اولیه آن در اسپانیا نسخهای از این کتاب را به دست آورده است. او برای اولین بار فاش کرده که ۲۵جنگجوی دشمن را کشته است.اصلا به انسانها در افغانستان فکر نمیکردم هری بدون اینکه اساسا در خصوص ماهیت افرادی که آنها را هدف قرار داده و کشته، اظهار نظری کند و از هویت آنها کمترین اطمینانی داشته باشد در این خصوص مینویسد: «این آماری نبود که به آن احساس افتخار کنم یا از آن شرمنده باشم. وقتی در گرما و سردرگمی جنگ غوطهور شدم به آن ۲۵نفر بهعنوان انسان فکر نمیکردم. آنها مهرههای شطرنج بودند که از روی تخته حذف شدند.»برخورد ملایم با یک قاتل سرهنگ کمپ که سال ۲۰۰۳ به کابل فرستاده شد تا در آن سال فرماندهی نیروهای بریتانیایی را در افغانستان بهعهده بگیرد، گفت« با افشای شمار کشتهشدگان شاهزاده هری مشکلی ندارد اما روشی که هری مطرح کرده، انگار شورشیان طالبان توسط ارتش بریتانیا، افراد دون شأن انسان و مانند مهرههای شطرنج هستند که باید برچیده شوند». همان گونه که مشاهده میشود، سرهنگ ارشد ارتش انگلیس اساسا مشکلی با اصل ماجرا ( کشتن بیحساب و کتاب افغانها در جریان اشغالگری انگلیس در افغانستان) ندارد. او فقط از شاهزاده هری خواسته است تا نوع ادبیات و بیان خود را در قبال کسانی که کشته، اصلاح کند. برخی سران ارتش انگلیس یک گام فراتر گذاشتهاند. آنها مدعی هستند که هری باید به خاطر «تاثیر بجا گذاشته» شمار کشتههایش بر مبارزه و شجاعت او در عمل و نحوه دفاع از سربازان مجروح، مفتخر باشد. آدام هالووی، نماینده حزب محافظهکار که در عراق برای ارتش بریتانیا جنگیده است در وبسایت اسپکتیتو نوشته است بسیاری از سربازان فکر نمیکنند اعلام شمار افرادی که [در جنگ] کشتند، کار درستی باشد.سخنگوی وزارت دفاع در پاسخ به سوالی درباره تعداد افراد کشته شده توسط شاهزاده هری گفت: «ما به دلایل امنیتی در مورد جزئیات عملیاتی اظهار نظر نمیکنیم.»پروندههایی که تا ابد مفتوح خواهد ماند اظهارات هری، شاهزاده قاتل و جنایتکار انگلیسی یکی از نقاط آشکارساز جنایات دلالت بیحد و حصر نیروهای اشغالگر این کشور در افغانستان محسوب میشود. در تیرماه امسال (جولای۲۰۲۲)، برخی اسناد منتشر شده از کشتار غیرنظامیان غیرمسلح حکایت داشت و براساس آن فقط یک واحد نظامی ارتش انگلیس ۵۴نفر را در یک دوره ششماهه کشته است. مدارک منتشرشده مربوط به دهها عملیات نیروهای ویژه انگلیس در ولایت هلمند در سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ است اما همزمان در گزارش با استناد به منابعی در پلیس سلطنتی نظامی گفته شده قتلهای مشکوک بسیار گستردهتر بودهاند. افرادی که در این واحد خدمت کردهاند، گفتهاند شاهد کشتهشدن افراد غیرنظامی غیرمسلح بهدست نیروهای انگلیسی در عملیات شبانه بودهاند و برخی نظامیان بین خودشان بر سر اینکه چهکسی میتواند بیشتر آدم بکشد، رقابت میکردهاند. واحد نظامی اس.ای.اس که در این گزارش بهعنوان واحد نظامی متهم شده، همچنین در دوران حضور خود در افغانستان تلاش کرده تا رکورد تعداد کشتار افراد را بشکند. براساس این گزارش، نظامیان انگلیسی افراد غیرنظامی در افغانستان را به رگبار میبستند و سپس برای توجیه اقدام خود مدعی میشدند این افراد سلاح جاسازی کرده بودند. این شیوه توجیه قتل غیرنظامیان در بیشتر گزارشهای ارتش انگلیس دیده میشود اما گزارشگری که برای تحقیق درباره این قتلها به افغانستان سفر کرده در گفتوگو با بازماندگان این جنایت پیبرده که هیچکدام از قربانیان مسلح نبوده و گزارش نیروهای ویژه ارتش انگلیس با واقعیتها متناقض است. افتخار به جنایت با وجود افشای اسناد متعددی که بر جنایات متعدد انگلیسیها در افغانستان دلالت دارد، وزارت دفاع انگلیس گفته که نیروهای این کشور با شجاعت و حرفهایگری در افغانستان خدمت کردهاند و عملیات این نیروها از بالاترین استانداردها برخوردار بوده است. آنچه در این میان بیش از پیش منجر به تنفر افکار عمومی جهان شده، موضع منفعلانه دبیرکل سازمان ملل متحد و سازمانهایی مانند عفو بینالملل است؛ مجامعی که حقوق بشر و احترام به آزادی را فقط در صورتی میپسندند که تامین کننده رضایت و منافع آمریکا و کشورهایی مانند انگلیس و فرانسه باشد. روزنامه جام جم