صنعت پوشاک و تغییر اقلیم

این درحالی است که الگوی نادرست تغذیه سبب صرف شدن حجم بالایی از آب برای موادغذایی و متعاقب آن انتشار مقدار قابلتوجهی کربن میشود. صنعت نساجی مسئول ۴تا۱۰درصد انتشار گازهای گلخانهای است. از نظر برخی صاحبنظران، این صنعت سومین بازیگر صاحب نقش در صدور گازهای گلخانهای است. تولید گازهای گلخانهای در آن از حملونقل هوایی و کشتیرانی بیشتر است. بهعلاوه در تهیه پوشاک حجم بالایی از آب مصرف میشود و تولید فاضلاب قابلتوجهی دارد و البته در بهترین حالت در شرایط کنونی کمتر از یک درصد از دورریزهای صنعت نساجی بازیافت میشوند. مبتنی بر دادههای ارائه شده در بخش پوشاک، سالانه ۷۹تریلیون لیتر آب مصرف و ۹۲میلیون تن زباله تولید میشود. توجه به این نکته ضروری است که سرعت فرآیند تولید زباله در قیاس با سرعت تجزیه آنها بهشدت بالاست و سبب میشود آهنگ تأثیر اقدامات انسانی و نظامهای طبیعی با هم هماهنگ نباشند و این به معنای بروز مشکلات بیشتر است. از طرفی، الیاف مصنوعی بهکاررفته در پوشاک هنگام شستوشو، مقادیر زیادی از فیبرها را به آبهای آزاد روانه میکند و این مسأله سبب افزایش مضرات ناشی از ریزپلاستیکها میشود.صاحبان و افراد دخیل در صنعت مد، رسانهها و اشخاص مشهور با بیتوجهی به محیطزیست و نیازهای نسل آینده و بهویژه تغییر اقلیم نقش قابلتوجهی در تقاضای بیشتر مردم جهان برای صرف هزینههای گزاف پوشاک داشتهاند. تأکید برخی رسانهها بر گزارشهایی از زندگی خصوصی افراد مشهور با محتواهایی نظیر فقط یکبار پوشیدن لباس و ارزشآفرینی برای توجه به پوشاک، سبب بروز فاجعه مانند مد سریع شده است. مد سریع بر تولید ارزان و استفاده کوتاهمدت از پوشاک با تقلید از روندهای کنونی تجملاتی تأکید دارد و سبب تولید چند برابری و ترغیب مردم به مصرفگرایی در مدتهای اخیر شده است. در مد سریع بهعنوان تجسم واقعی ناپایداری و مصرفگرایی بهسرعت سبکهای جدید جایگزین موارد قبلی شده و به تولید پسماند بیشتر منجر میشود. البته صنعت پوشاک علاوه بر آسیب به محیطزیست، سالیان طولانی با نقض حقوق حیوانات از پوست، پر، خز و... برای تهیه پوشاک بهره میبرد. انتقادات فراوان از صنعت مد سبب شد بازیگران اصلی آن در سال ۱۳۹۷/ ۲۰۱۸ گرد هم آمدند تا کربنزدایی را از حوزه فعالیت خود آغاز کنند. هرچند برخی به سبزشویی و وجهه مثبت بخشیدن به روند عادی فعالیت خودبسنده کردند. به هر روی باتوجهبه وضعیت کنونی جهان، نیاز مبرمی به تغییرات اساسی در کسبوکارهای مرتبط با تولید پوشاک مشاهده میشود. کاهش سرعت تولید، ارائه شیوههای پایدار در سراسر زنجیره تأمین، معرفی الگوهای صحیح رفتار مصرفکنندگان و ارزشزدایی از توجه وافر به پوشش و تولید پوشاک باکیفیت و طول عمر بیشتر، آموزش روشهای نگهداری صحیح و ترمیم و اهدای البسه از جمله مواردی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند.