خانواده اصلیترین بنیان هر جامعهای است و هر آسیبی که به این نهاد وارد شود، کل جامعه را تحتتاثیر قرار خواهد داد. از همینروست که در سبک زندگی ایرانی ــ اسلامی به مسأله خانواده تاکید شده و خانواده مقدسترین نهاد اجتماعی بهشمار میآید. این در حالی است که هماکنون در جامعه ما بهواسطه برخی بحرانها بهخصوص تعویق در ورود فرهنگ استفاده از فضای مجازی به نسبت خود این تکنولوژی موجب شده تا نهاد خانواده با چالشهایی مواجه شود و ما با افزایش آمار طلاق و جدایی مواجه باشیم.
نکته قابلتامل اینکه چیزی حدود ۷۰ درصد از این طلاقها در پنج سال نخست زندگی مشترک رخ میدهد و این یعنی هنوز این زوج در آغاز راه قرار دارند، اما به خواسته خودشان و برخی عواملی که این خواسته را تشدید میکند، ادامه راه زندگی مشترک را با طلاق و جدایی بر خود مسدود میکنند. این در حالی است که بیتردید بسیاری از زندگیهایی که بهسادگی و با یک طلاق توافقی از هم میپاشد، میتواند ادامه داشته باشد و عمق بسیاری از این اتفاقات آنچنان زیاد نیست که زوجین نتوانند بهجای توافق بر سر طلاق، برای ادامه زندگیشان با هم توافق کنند.
برای این توافق در زندگی مشترک، اما گاهی وقتها لازم است تا بزرگترهای خانواده و فامیل وارد شوند و ماجرا را با ریشسفیدی حل و فصل کنند؛ اتفاقی که در گذشتهای نهچندان دور معمول بود و داور و حکم میان زوجین معتمد خانواده یا محله بود و زندگیهای مشترک با همین ریشسفیدی و وساطت بزرگترها دوامی طولانی داشت.
زوجهایی که وقتی با لباس سفید به خانه بخت میرفتند تنها مرگ میتوانست آنها را از هم جدا کند و حکایت همان ضربالمثل معروف باشد که «با لباس سفیدی به خانه بخت رفتی فقط با لباس سفید باید بیرون بیایی» و زندگیهایی که شیرینیهایش هم مانند دوامش از زندگیهای امروزی بیشتر بود.