«یک افسانه» متفاوت بوسنیایی

تماشاگران سینمای مستقل و غیرمتعارف با «یک افسانه» خانم آیدا بگیک بوسنیایی با داستان و حال و هوای تازه‌ای آشنا و همراه می‌شوند که تا قبل از این نه در سینمای این کشور جنگ‌زده اروپایی تجربه شده و نه در مجموعه فیلم‌های خود فیلمساز. در حالی‌که عموم تولیدات سینمایی کشور بوسنی اختصاص به جنگ ویرانگر چند دهه گذشته آن و قتل‌عام مردم بی‌گناه و مسلمان این کشور داشته است، یک افسانه سراغ زندگی و سرزندگی اهالی بوسنی رفته تا با رها کردن شخصیت محوری داستان فیلمش، عشق فراوان خود به سینما را بیان کند. با وجود این، یک افسانه در کنار مفرح بودن خود نسبت به موضوعات اجتماعی که مردم بوسنی با آن رودررو هستند بی‌تفاوت و غافل نبوده است.

داستان این کمدی درام مفرح اجتماعی درباره مری زن جوانی است که پس از سال‌ها به خانه پدری و محل سکونت دوران کودکی‌اش برمی‌گردد. او که تازه از همسرش حسن جدا شده، امیدوار است آرامش را در خانه پدری پیدا کند. با آن‌که کنار آمدن با مادری پرحرف چندان ساده نیست، مری راهی برای آینده بهتر پیدا می‌کند. او تصمیم می‌گیرد در امتحان بازیگری شرکت کرده و بخت خودش را در بازی در فیلمی محلی امتحان کند.

بگیک درباره فیلمش می‌گوید: «هر سه فیلم قبلی‌ام درباره عواقب جنگ بوسنی و مشکلاتی بود که برای مردم در این رابطه به‌وجود آمده بود. باورم این بود که باید در رابطه با مصائب جنگ صحبت کنم و بازگوکننده درد و رنجی باشم که بر هموطنانم رفته است. بعد از موفقیت این فیلم‌ها و استقبالی که مردم و منتقدان از آن‌ها کردند، تصمیم گرفتم کار تازه و متفاوتی انجام دهم و تماشاگران را با جنبه‌های دیگری از زندگی مردم بوسنی و وضعیت آن‌ها آشنا کنم. عقیده دارم برای تماشاچی کنجکاو کمی سخت و ناراحت‌کننده است که به‌صورتی پی‌در‌پی و بی‌وقفه، روی پرده سینما تماشاچی داستان‌های بسیار جدی و تلخ باشد و این احتمال وجود دارد که بعد از مدتی پس بزند و دیگر علاقه‌ای برای همراهی با چنین داستان‌ها و موضوعاتی را نداشته باشد. این نکته حتی به ضرر همان درام‌های جدی و سنگینی تمام می‌شود که می‌خواهند درد و رنج مردم را به اطلاع مردم برسانند.»

این فیلمساز با اشاره به این‌که در بوسنی دیدگاهی وجود دارد و بر این باور استوار شده که مردم باید روی پرده سینما تماشاگر اتفاقاتی باشند که در زندگی روزمره‌شان رخ می‌دهد، می‌گوید، این اتفاقات الزاما تلخ و رنج‌آور نیستند و می‌توانند خنده‌دار و سرگرم‌کننده هم باشند و در ادامه اضافه می‌کند: «از این منظر، یک افسانه کاری فان و بانمک و به‌شدت سرگرم‌کننده است. شخصیت زن فیلم آدمی قوی و بااراده است که مثل بقیه مردم بوسنی با اصرار به سمتی حرکت می‌کند که بتواند به خواسته‌هایش برسد. افتخار می‌کنم که این فیلم را ساخته‌ام.»