« لیش تاخر عباس» از جمله نوحه های عربی است که در ایران بسیار محبوب شده است. این نوحه را باسم کربلایی اجرا کرده است و ترجیع بند آن لیش تأخر عباس به معنای «چرا عباس دیر کرد» حال و هوای حرم حسینی در روز عاشورا را بیان می کند. ترجمه بند اول این نوجه چنین است: وای از دست جدایی ای حسین! من از غمت در کودکی موی سرم سفید شد. انتظار کشیدم و فریاد برآوردم چرا عباس دیر کرد. کاش می ماند و غمم را برطرف می کرد. عمویم کجاست. ای حسین ای سرپناه من! من سکینه دردانه تو هستم، پدرم عذزخواهی مرا بپذیر چرا که من از شدت عطش و آتشی که در دلم شعله می کشید از عمویم آب تقاضا کردم.و چنین بود که عمویم رفت و من به انتظار او ماندم.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد