آموزش منهای مهارت

مشکل اما به بی‌ سوادی دانش‌ آموزان محدود نمی‌شود. والدینی که نگاهی ‌عمیق‌تر به تربیت فرزندان‌شان دارند، از این گلایه می‌کنند که کودکان‌شان در مدارس ‌مهارت‌های لازم را برای ورود به جامعه فرا نمی‌گیرند؛ به همین دلیل آنها از کودکانی‌ می‌گویند که قادر نیستند به تنهایی از عهده خرید تغذیه‌شان بر آیند. و نباید انتظار داشت چنین نسلی بتواند در آینده گرهی از کلاف جامعه باز کند؛ چراکه در نهایت با ندانم‌کاری‌ به مشکلات جامعه نیز دامن خواهدزد.‌

بی‌توجهی به فراگیری مهارت‌هایی مانند توانایی حل مساله، هوش هیجانی، همدلی و برقراری ارتباط موثر در نظام آموزشی کشور ‌سبب شده این روزها جامعه‌ با مشکلات زیادی روبه‌رو باشد. از آمار بالای طلاق و نزاع گرفته تا کاهش مدت گفت‌وگو بین اعضای خانواده و بی‌‌توجهی آنها به ارزش‌های جامعه، که در نهایت به بی‌هویتی می‌انجامد.

اگر شرایط مدارس کشور را زیر ذره‌بین ببریم، متوجه می‌شویم بیشتر مدارس کشور از آموزش مهارت‌های زندگی غافل شده‌اند؛ زیرا برای آنها فقط کسب رتبه‌های اول کنکور در اولویت است. به عبارت دیگر بیشتر مدیران مدارس تربیت نسل آینده کشور را قربانی اسم و رسم مدرسه و افزایش ثبت‌نام دانش‌آموز و به دنبال آن درآمد بیشتر می‌کنند. در واقع برای مدیران چنین مدارسی چاپ بنرهای بزرگ از تصاویر دانش‌آموزانی که در کنکور قبول شده‌اند، خوشایندتر است تا این‌که دانش‌آموزانی را تربیت کنند که قادر باشند فردای کشور را بسازند. این روند و خواسته مدیران سبب شده بسیاری از معلمان از دانش آموزان ماشین‌های تست‌زنی بسازند؛ ماشین‌هایی که قادرند در کمترین زمان ممکن پاسخ‌نامه‌های کنکور را علامت‌گذاری کنند و ستاره‌های پوشالی دنیا را بشناسند اما با بسیاری از چهره‌ها و دانشمندان کشورشان، بیگانه باشند.

در این بین، والدین نیز چاره‌ای ندارند جز همراه شدن با سیاست‌های مدارس؛ چراکه نظام آموزشی کشورمان گرفتار آفت تست‌زنی وحفظیات شده‌است و والدین به مدرسه‌ای که آموزش مهارت‌های زندگی را در اولویت خود قرار بدهد، دسترسی ندارند. به همین دلیل مدیران آموزش و پرورش باید برای رفع این نیاز تلاش کنند و اجرای سیاست‌هایی را که سال‌هاست برای این مهم تدارک دیده شده، در اولویت قرار دهند.

مهدی آیینی - دبیر سرویس جامعه روزنامه جام جم