اما آیا از انواع آن و سایز های آن اطلاعات کامل دارید ؟ می دانید هر کدام از آن ها مخصوص چه نوع آتش سوزی ای است؟ درمورد تاریخچه آن چطور اطلاعی دارید ؟ نگران نباشید زیرا در این مقاله ما قصد داریم تا ابهامات ذهنی شما را در خصوص کپسول آتش نشانی برطرف کنیم و به سوالاتی که ذهن شما را مشغول کرده است، پاسخ دهیم. پس این مقاله را از دست ندهید و از صفحه خارج نشوید.
همانطور که می دانید
کپسول آتش نشانی یک نوع دستگاه خاموش کننده برای مقابله با آتش سوزی است. نحوه کار کپسول آتش نشانی به اینگونه است که گاز های مختلف مانند آب، پودر و گاز، گاز دی اکسید کرب با فشردن اهرم در بالا استدانه روی آتش پرتاب می شوند. بعضی از سایز های این کپسول ها قابل حمل بوده و یک انسان بالغ به راحتی می تواند آن را حمل کند اما سایز های دیگر آن باید با یک چرخ حمل شود که در ادامه بیشتر درمورد آن به شما توضیح خواهیم داد.
کپسول های آتش نشانی استوانه ای شکل بوده و جنس آن از فلز محکم است که آب یا یک نوع ماده خفه کننده مانند دی اکسید کربن داخل آن وجود دارد و در این کپسول ها یک لوله، مخزن تحت فشار را به قسمت بالای کپسول وصل می کند و با یک شیر فنری ارتباط میانه لوله با دهانه خروجی مسدود شده است. همچنین در قسمت بالایی سیلندر کوچکی نیز وجود دارد که با گاز های فشرده ای همچون دی اکسید کربن پر شده توسط یک شیر جلوی انتظار آن گرفته شده است.
چگونه از کپسول آتش نشانی استفاده کنیم ؟
هنگام استفاده از این کپسول ها باید ضامن آن را بکشید و اهرام آن را فشار دهید. هنگامی که اهرم را فشار می دهید، یک میله فشار داده می شود تا شیر فنر به پایین برود و مسیر خروجی را باز کند. این گاز توسط فشار رها شده و با قدرت از مخزن به دهانه خروج می رود و خارج می شود.
وزن خاموش کننده ها
همانطور که کمی پیش تر درمورد وزن کپسول ها صحبت کردیم، وزن آن ها از یک کیلوگرم تا دوازده کیلوگرم یا 12 لیتری وجود دارد که فرد بالغ به راحتی می تواند آن را حمل کند. وزن های بیشتر این وسیله با یک چرخ و گاهی اوقات نیز در یک جای مشخص نصب می شوند که دیگر به آن خاموش کننده دستی گفته نمی شود و کپسول های آتش نشانی چرخدار نام دارند.
فشار
در قدیم الایام برای خاموش کردن آتش از سطل شن یا قوطی های پودری استفاده می شد، به همین ترتیب هیچ عامل فشاری برای خروج این مواد وجود دارد و فرد مورد نظر به اجبار خودش این مواد را روی آتش می پاشید، اما اکنون مواد داخل کپسول های آتش نشانی با عامل فشاری که داخل سیلندر ها قرار دارد خارج می شوند که عامل فشار آن به شرح زیر است:
- فشار گاز بی اثر همچون N2 به داخل سیلندر
- فشار گاز CO2 که داخل کارتریج وجود دارد.
سیلندر های خاموش کننده ها چگونه عمل می کنند ؟
خاموش کننده ها به دو صورت عمل می کنند : مستقیم و واژگون. روش واژگون در کپسولهای آتش نشانی قدیم استفاده می شد که مواد آن سودا اسید یا فوم شیمیایی بود.
- روش واژگون
در روش واژگون برای خروج ماده اطفائیه از کپسول آتش نشانی، لازم است تا آن را به صورت سر و ته بگیرید و اگر اینکارو نکنید ماده اطفائیه از آن خارج نمی شود.
- روش دوم، روش مستقیم است که در این نوع خاموش کننده ها باید از دستگاه مستقیم استفاده شوند. لازم به ذکر است که اگر خاموش کننده ای به صورت مستقیم است را سر و ته کنید، عامل فشار آن از نازل خارج شده و اگر خاموش کننده واژگون را به صورت مستقیم استفاده کنید همین اتفاق می افتد.
قدرت پرتاب خاموش کننده ها
رعایت فاصله مناسب برای خاموش کردن آتش از اهمیت خاصی برخوردار است. به همین دلیل کپسول های آتش نشانی باید قدرت پرتاب داشته باشند که حداقل آن دو متر و حداکثر آن 7 متر است.
درصد تخلیه
درصد کپسول های آتش نشانی به دو یز یعنی شرایط عادی و شارژ کامل بستگی دارد. درصد برای کپسول های آب، کف، دی اکسید کربن و مواد هالوژنه 95 درصد و برای خاموش کننده های پودری 85 درصد است.
زمان تخلیه
زمان تخلیه در کپسول های آتش نشانی به مواد اتفاق حریق، وزن و حجم آن ها بستگی دارد. حداقل زمان تخلیه 8 ثانیه و حداکثر آن 1 دقیقه محاسبه شده است.
آزمایش فشار در کپسول های آتش نشانی
برای اینکه مطمئن شویم درون کپسول های آتش نشانی فشار وجود دارد آزمایش های زیر انجام می شود :
- وزن کردن
کارتیج کپسول آتش نشانی را جدا می کنند و وزن می کنند اگر بیشتر از 10 درصد وزن گار درون محتوا کسر ده باشد باید دوباره آن را شارژ کرد.
- فشارسنج
کپسول آتش نشانی هایی که با کمک هوای فشرده عمل می کند، فشار درون سیلندر توسط فشار سنجی که روی آن قرار داده شده، نشان داده می شود.
آزمایش محلول ها
خاموش کننده های گای که در اثر واکنش شیمیایی دو ماده هستند، سنجس گازی تولیدی به این صورت انجام می شود که کمی از مواد شیمایی که درون سیلندر وجود دارد را با هم ترکیب می کند و مقدار گاز تولید شده را حساب می کند.
محافظت از خورندگی بدنه سیلندر کپسول آتش نشانی : در خاموش کننده های خطر ضغیف شدن بدنه کارتیج به دلیل زنگ زدن و خورده شدن فلز داخل یا خارج آن وجود دارد. برای جلوگیری از این زنگ زدگی یا خوردندگی اقدامات زیر را انجام می دهند:
- استفاده از فلز ضدزنگ
- پوشاندن سطح داخل و خارج یک ماده ضدزنگ
- کشیدن روکش پلاستیک از داخل بدن یا سطح کارتیج