به گزارش
جامجم آنلاین به نقل از ساینس الرت، آب مروارید نواحی ابری است که با افزایش سن در عدسی چشم ایجاد میشود و باعث محو شدن رنگها و تاری بیشتر دید میشود. در جراحی آب مروارید این عدسی کدر را با یک عدسی مصنوعی جایگزین میشود تا بینایی دوباره بهبود یابد.
در نگاه اول، ممکن است عجیب به نظر برسد که این جراحی میتواند ارتباطی با خطر ابتلا به زوال عقل داشته باشد، اما میدانیم که اختلال حسی و به ویژه از دست دادن بینایی میتواند بر عملکرد شناختی در افراد مسن تأثیر بگذارد.
بنابراین، تیم تحقیقاتی این پژوهش، به رهبری سیسیلیا لی، چشمپزشک از دانشگاه واشنگتن، این فرضیه را مطرح کردند که «افراد مسن مبتلا به آب مروارید که تحت عمل جراحی آب مروارید قرار میگیرند، در مقایسه با افرادی که چنین جراحی را دریافت نمیکنند، ممکن است کمتر در معرض ابتلا به زوال عقل باشند.»
محققان برای آزمایش فرضیه خود، دادههای جمعآوریشده را بهعنوان بخشی از مطالعه مداوم تغییرات فکری بزرگسالان، یک مطالعه گروهی آیندهنگر بلندمدت، که در سال ۱۹۹۴ برای مطالعه توسعه زوال عقل آغاز شد، تجزیه و تحلیل کردند.
مجموعه دادههای این پژوهش شامل ۳۰۳۸ شرکتکننده بدون زوال عقل بالای ۶۵ سال بود که تشخیص آب مروارید یا آبسیاه داشتند. از میان این شرکت کنندگان، ۸۵۳ نفر به زوال عقل مبتلا شدند که ۷۰۹ مورد از این موارد بیماری آلزایمر بود.
کسانی که تحت عمل جراحی آب مروارید قرار گرفتند، تقریباً ۳۰ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل در ۱۰ سال آینده بودند، با کاهش مشابهی در خطر در مورد بیماری آلزایمر.
با این حال، هیچ تغییری در خطر ابتلا به زوال عقل در بین افرادی که در همان دوره تحت عمل جراحی گلوکوم قرار گرفتند یا انجام ندادند، وجود نداشت – جراحیای که میتواند به توقف پیشروی بیشتر اختلال بینایی کمک کند، اما روش آن با روش اثرگذاری جراحی آبمروارید کاملا متفاوت است.
اریک لارسون، یکی از نویسندگان این مطالعه، محقق ارشد در موسسه تحقیقات بهداشت کیسر پرمننته واشنگتن میگوید: «این نتایج با این تصور که ورودی حسی به مغز برای سلامت مغز مهم است، مطابقت دارد.»
نتایج این پژوهش با انواع عوامل مرتبط با سلامتی، از جمله عادات سیگار کشیدن، دیابت، سابقه بیماری قلبی و فشار خون بالا نیز بررسی شد، اما ارتباط قوی بین جراحی آب مروارید و کاهش خطر ابتلا به زوال عقل همچنان به عنوان قویترین ارتباط باقی ماند.
مجموعهای از دلایل بالقوه وجود دارد که علت این ارتباط را توضیح دهد. این تیم معتقد است که مواجهه با اختلال بینایی در سنین بالا ممکن است منجر به مشکلات در روابط اجتماعی، گوشهگیری و دور شدن فرد از جمعها شود. از طرف دیگر فعالیت و ورزش فرد نیز کمتر شود که همه اینها با زوال شناختی همراه است.»
از طرف دیگر، روشی که آب مروارید بینایی را مختل میکند، میتواند منجر به تغییرات خاصی در مغز شود؛ برخی از مکانیسمهایی را که باعث میشود نورونها کمبازده کار کنند و موجب افزایش مشکلات شناختی در سنین بالا میشود، سرعت بخشد.
علاوه بر این، تیم تحقیقاتی همچنین این فرضیه را مطرح میکند که ممکن است این پدیده به دلیل ارسال ورودی حسی با کیفیت بهتر ایجاد شود که پس از انجام جراحی از چشم به مغز ارسال میشود.
لی میگوید: «برخی سلولهای ویژه در شبکیه چشم با شناخت مرتبط هستند و چرخههای خواب را تنظیم میکنند و این سلولها به خوبی به نور آبی پاسخ میدهند. آب مروارید به طور خاص نور آبی را مسدود میکند و جراحی آب مروارید میتواند این سلولها را دوباره فعال کند.»
در حالی که ارتباط بین بینایی ضعیف و افزایش خطر زوال عقل در حال حاضر در مسیر تحقیقات است، این اولین مطالعه برای ارزیابی خطر زوال عقل در حالی است که جراحی آب مروارید را با یک روش جراحی دیگر چشم مقایسه میکند.
با توجه به اینکه زوال عقل حدود ۵۰ میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است، و هیچ درمان موثری برای آن در دسترس نیست، هر چه که بتوانیم در مورد پیشگیری از آن بیاموزیم، یک مسیر واقعاً ارزشمند برای بررسی است.
محققان امیدوارند که کار آنها بتواند تحقیقات بیشتری را در مورد ارتباط بین اختلال بینایی در سنین بالا و خطر زوال عقل ایجاد کند.
لی میگوید: «این واقعا هیجانانگیز است، زیرا هیچ مداخله پزشکی دیگری چنین ارتباط قوی با کاهش خطر زوال عقل در افراد مسن نشان نداده است.»
نتایج این تحقیق در نشریه JAMA Internal Medicine منتشر شده است.