یک توقف امیدوار کننده

به این ترتیب‌‌ این پرسش مطرح می‌شود که آیا توقف واردات واکسن در شرایط فعلی‌ اقدام درستی است؟ موضوعی که با توجه به شرایط می‌توان گفت منطقی و عاقلانه به‌نظر می‌رسد.

واقعیت این است که جمعیت بالای ۱۲ سال که واکسن‌ های قابل‌ استفاده برای آن مشخص شده، عددی حدود ۶۷ میلیون نفر برآورد شده‌ است؛ با این حساب، ۱۲۵ میلیون دوز واکسن، کفاف این جمعیت را خواهد داد.

از طرف دیگر، طبیعی است که در حال حاضر، برای جمعیت زیر ۱۲سال که هنوز مشخص نیست چه واکسن‌هایی برایش قابل استفاده است، خریدی صورت نگیرد.

اتفاقی که دلایل متعددی دارد و یکی از علل آن این است که دانش جهان در حال ارتقاست و به مرور زمان، اطلاعات جدیدی به دست می‌آید؛ اطلاعاتی که می‌تواند چشم خرید متولیان خرید یا تولید واکسن را بازتر کند و واکسن مناسبی برای جمعیت زیر ۱۲ سال انتخاب شود.

با وجود این، خیلی از صاحب‌نظران مطرح دنیا پیش‌بینی می‌کنند که برای مقابله با ویروس کووید ۱۹ هم مانند خیلی از بیماری‌هایی که به صورت دوره‌ای واکسینه می‌شویم، نیاز به تزریق واکسن داشته باشیم اما این‌که آیا این دوره به صورت سالانه خواهد بود یا سالی چند بار، در آینده روشن خواهد شد.

پس با توجه به این‌که جمعیت کشورهای سازنده واکسن واکسینه شده‌اند، تهدیدی برای کاستی منابع واکسن خارجی چه برای دوره سنی زیر ۱۲ سال و چه دوز یادآور وجود ندارد و به نظر می‌رسد توقف خرید و واردات واکسن در موقعیت فعلی، تصمیمی منطقی به نظر می‌رسد.

ضمن این‌که به موازات این جریان، مطالعات بالینی واکسن‌ سازهای داخلی بسیار خوب پیش رفته و در چند ماه آینده که احتمالا به معنای واقعی به دوزهای یادآور نیاز پیدا خواهیم کرد، با نتیجه خوبی از واکسن‌های داخلی روبه‌رو خواهیم شد.

در واقع دست نگه‌داشتن واردات واکسن تا زمان نیاز به دوز یادآور، برای ارتقای دانش‌مان هم در زمینه واکسن‌ های خارجی و هم واکسن‌ های داخلی، به سود همه ما خواهد بود.

بدیهی است که مطالبه همه ما این است که با ارتقای دانش مورد نیاز در این‌باره، مناسب‌ترین واکسن -چه واکسن‌ های تولید داخل و چه واکسن‌های وارداتی- برای دوز یادآور انتخاب شود.

در نهایت و فارغ از همه مسائل، دو نکته مهم را باید بپذیریم؛ اول این‌که بدون شک، استاندارد زندگی‌مان بعد از واکسیناسیون، قدری متفاوت از دوران قبل از واکسن خواهد بود البته قرار نیست محدودیت‌های پیش از واکسیناسیون را اجرایی کنیم اما طبیعتا در نظرگرفتن تغییراتی در آداب و معاشرت‌ها‌یمان، اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.

مسعود یونسیان - اپیدمیولوژیست / روزنامه جام جم