نمونهاش همه هموطنانی که در کار صنعت چوب بودند و بعد از کاهش چوب تولیدی در کشور و واردات این محصول با چالشهای زیادی مواجه شدند و کار و شغل برخی از آنها دچار رکود یا ورشکستگی شد. گروهی از این هموطنان را درودگران قمی تشکیل میدهند که از راه نجاری و صنعت چوب معیشت و درآمدزایی میکردند و حالا یا کاروکسبشان کسادشده یا به تعطیلی کشیده شده است.
۳۵درصد از صنایعچوبی کشور در استان قم تولید میشود و افراد بسیاری از این حرفه معیشت و درآمدزایی میکنند. حالا مدتی است که شرایط موجود برای تهیه مواداولیه آنها را دچار چالشهای جدی کرده و برخی از کارگاهها را به تعطیلی کشانده است.
بازار صنایعچوبی کشور فقط در یکی دو سال اخیر افزایش دو برابری قیمت محصولات نهایی را به خود دیده که دلیلش هم نه افزایش طمع و زیادهخواهی تولیدکنندگان بلکه افزایش بیرویه و چند برابری قیمت مواداولیه یعنی چوب، رنگ، پارچه، فوم و ملزومات موردنیاز تولیدات این صنعت است.
قاسم گائینی، یکی از نجاران استان قم با اشاره به دشواری تولید در شرایط کنونی به جامجم میگوید: مهمترین دغدغه امروز ما تأمین چوب است و تنها روش تهیه آن هم با توجه به طرح تنفس جنگلها، تکیه بر واردات است. متاسفانه تحریمها موجب افزایش قیمت مواد وارداتیشده و وقتی قیمت تمامشده محصول بالا میرود بالطبع باید از مشتری نیز پول بیشتری گرفته شود اما افزایش قیمتها به کاهش تقاضای مشتریان و ضرر تولیدکنندگان منجر میشود.
گائینی که ده سال است در این حرفه مشغول به فعالیت است، میافزاید: قیمتها بهقدری افزایشیافته که تولیدات محدود و منوط به سفارش مشتری شده است. از طرفی قیمت بازار هرروز درحال تغییر است و نمیتوان برای کارها قیمتی مشخصی تعیین کرد. این نجار بخش تولید را نیازمند حمایت دولتمردان میداند و همکاری مسوولان برای رونق دوباره این صنعت را خواستار میشود.
وجود ۴۷۰۰کارگاه چوب در قم
حسین معماریان، رئیس اتحادیه درودگران قم در گفتوگو با جامجم به افزایش قیمت چوبهای وارداتی طی سالهای اخیر اشاره و عنوان میکند: چوبی که سال۹۳ هر مترمربع آن با قیمت حدود ۴۰۰هزار تومان خریداری میشد اکنون باید با قیمتی بین ۱۰تا ۱۴میلیون تومان خریداری شود که هزینههای بالایی را به تولیدکنندگان تحمیل میکند.
معماریان میافزاید: از ابتدای سال۹۹ قیمت مواداولیه همچون رنگ، پارچه و فوم تا چندبرابر افزایش یافته و به تبع آن قیمت مبلمان نیز دو برابر شده است و از آنجا که درآمد مردم کاهش یافته، مردم سراغ کالاهای اساسیتر میروند و رغبتی برای خرید مبلمان ندارند.
وی درباره وضعیت صنعت چوب در استان قم میگوید: این استان در صنعتچوب و مبلمان یکی از استانهای برجسته و تاثیرگذار کشور است و درودگری یکی از بزرگترین صنفهای تولیدی قم است، طوری که با ۴۰۰۰ واحد صنفی دارای مجوز و حدود ۷۰۰ واحد بدون مجوز اشتغالزایی خوبی در استان ایجاد کرده است.
کاهش ۵۰درصدی تقاضا
رئیس اتحادیه درودگران قم با بیان اینکه حدود ۳۵درصد صنایعچوبی کشور نیز در استان قم تولید میشود، یادآور میشود که امسال نسبت به مدت مشابه سالگذشته حدود ۵۰درصد کاهش تقاضا برای تولیدات این صنف وجود داشته و بعضی از کارگاههای ما اکنون بهدلیل کاهش شدید تقاضای مردم تعطیل شدهاند.
معماریان یکی از مشکلات این صنف را مربوط به بحث واردات مواداولیه و افزایش قیمت مربوط به آن دانسته و با اشاره به اینکه باید تمهیداتی از سوی دولت برای این مشکل اندیشیده شود، میگوید: کمبود سرمایه جهت انتقال به شهرک ثامن یکی دیگر از مشکلات درودگران قمی است. افراد بسیاری قصد انتقال کارگاه خود به این شهرک را دارند اما مشکل تامین زمین و ایجاد کارگاه تولیدی با توجه به افزایش قیمتها مانع از انتقال این کارگاهها شده است. برای حل این مشکل هم نیازمند حمایت بانکها و اعطای تسهیلاتی با اقساط بلندمدت هستیم.
وی تاکید میکند که مسوولان دولتی اگر خواهان اشتغالزایی و ادامه فعالیت این واحدها هستند باید راهکارهای عملیاتی ارائه کنند و برای حل این مشکل حمایت بانکها و اعطای تسهیلاتی با اقساط بلندمدت به فعالان این عرصه نیاز است تا زمینه انتقال کارگاهها به این شهرک مهیا شود.
همه رنجی که از اجرانشدن طرح آمایش سرزمین میبریم
طرح تنفس جنگل طبق قانون برنامهششم توسعه به مدت پنج سال عملیاتی و قرار شد در صورت نیاز در برنامههفتم توسعه نیز تمدید شود. این طرح اواخر سال۹۵ به اجرا گذاشته و براساس آن قرار شد در پایان سالسوم اجرا، یعنی از سال۹۸ به بعد هرگونه بهرهبرداری تجاری و صنعتی از چوب جنگلهای کشور ممنوع شود؛ البته در مقابل اراضی ملی و سایر عرصههای غیرملی زیرکشت زراعت چوب برای مصارف لازم برود.
تیرماه سالگذشته بود که عباسعلی نوبخت، معاون امور جنگل سازمان جنگلها گفت: طرح تنفس تا زمان بهبود وضعیت جنگلها ادامه خواهد یافت. سالانه ۵۵۰هزار مترمکعب چوب از جنگلهای شمال تا قبل از اجرای طرح تنفس برداشت میشد. خب با این شرایط به نظر میرسد که اجرای طرح تنفس جنگلها نه خوب، بلکه بسیار ضروری بوده است اما پرسش مهم این که چرا باید صنایعچوب در نقاطی مستقر باشد که نه تنها جنگلی نیستند بلکه در مناطق نیمهبیابانی کشور قرار گرفتهاند و حتی زراعت چوب هم در آنها چندان میسر نیست؟ متاسفانه مهمترین مشکل کشور ما بحث آمایش سرزمین و بیتوجهی به این مهم است؛ بیتوجهی به مقوله مهم آمایش سرزمین یعنی توسعه براساس استعدادها و ظرفیتهای آب و خاک و اقلیم هر منطقه باعث میشود صنایع بسیار آببر را به استانهای کویری اصفهان و یزد ببریم و صنایعچوب را به جای استانهای شمالی و پرجنگل به استانهای خشک و نیمهخشکی چون قم. این اشتباه بزرگ در بحث توسعه باعث میشود زمانی که طرح مهمی هم درخصوص حفظ محیطزیست اجرا میشود به جای تماشای حال خوب کشورمان، شاهد ورشکستگی بخشی دیگر و تعطیلی صنایع و مشاغل مختلفی باشیم که نان سفره بسیاری از هموطنان را تامین میکنند اما جایی که نباید ایجاد میشدند، ایجاد شدهاند.
مریم یقینی - جام جم قم
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد