میوه یا آبمیوه؛ کدام بهتر است؟

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از خبرگزاری صدا وسیما؛ میوه‌ها و سبزی‌ها برای بدن خوب هستند. بعضی از آن‌ها حتی به مبارزه با بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی و سرطان کمک می‌کنند. در سال‌های اخیر هم گرفتن آب میوه‌های مختلف بسیار باب شده است. گرفتن آب میوه‌ها شامل بیرون کشیدن عصاره از میوه‌ها و سبزی‌های تازه می‌باشد. بسیاری از افراد این کار را به منظور سم زدایی و پاکسازی گوارش انجام داده و بخشی از رژیم غذایی شان می‌کنند. طرفداران این شیوه معتقدند گرفتن آب میوه‌ها می‌تواند جذب مواد مغذی آن را راحت‌تر کند در حالی که دیگران می‌گویند این کار باعث محرومیت از مواد مغذی مهمی، چون فیبر می‌شود.

گرفتن آب میوه‌ها فرآیندی است که عصاره میوه‌ها و سبزی‌ها را بیرون می‌کشد و این کار معمولاً باعث می‌شود بیشتر مواد جامد آن که شامل هسته‌ها و پالپ می‌باشد از این عصاره جدا شود. مایع حاصل حاوی بیشتر ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان هاست که به طور طبیعی در خود میوه یا سبزی موجود هستند.

شیوه‌های آب گیری

شیوه‌های مختلفی برای آب گیری وجود دارد، از فشردن میوه در دست گرفته تا استفاده از دستگاه‌های آب میوه گیری.
به طور معمول دو نوع دستگاه آب میوه گیری وجود دارد.

- آب میوه گیری‌های مرکز گریز: این آب میوه گیری‌ها میوه و سبزی را خرد کرده و با عملکرد چرخشی سریع، آن‌ها را به پالپ تبدیل می‌کنند.

- آب میوه گیری‌های فشاری سرد: به این انواع، خرد کن میوه هم می‌گویند، این دستگاه‌ها میوه‌ها و سبزی‌ها را بسیار آهسته‌تر له می‌کنند تا بیشترین عصاره ممکن را از آن بگیرند. آب میوه گیری‌های فشاری سرد، گرمایی تولید نمی‌کنند بنابراین موجب از بین رفتن آنزیم‌های مفید و مواد مغذی نمی‌شوند، اما این اتفاق در آب میوه گیری‌ها گریزنده از مرکز می‌افتد.

هدف از گرفتن آب میوه‌ها و سبزی‌ها

معمولاً دو هدف وجود دارد؛

• برای پاکسازی یا سم زدایی: در این هدف، غذای جامد حذف شده و تنها آب میوه و سبزی مورد استفاده است تا بدن از سموم پاکسازی شود. این شیوه‌های سم زدایی ممکن است سه روز یا چند هفته طول بکشند.

• برای تکمیل رژیم غذایی عادی: آب میوه تازه را می‌توان به عنوان مکملی در دسترس در رژیم غذایی روزانه گنجاند، با این کار می‌توانید دریافت مواد مغذی میوه‌ها و سبزی‌ها را که احتمالاً جور دیگری به بدنتان نمی‌رسد، افزایش دهید.

بسیاری از افراد مواد مغذی مورد نیازشان را به تنهایی از تغذیه‌ای که دارند دریافت نمی‌کنند. میزان مواد مغذی در غذا‌هایی که می‌خوریم بسیار کمتر از آنی است که باید باشد. دلیلش هم متد‌های فرآوری و فاصله زمانی طولانی بین تولید تا فروش می‌باشد. محیط آلوده و میزان بالای استرس هم می‌تواند نیاز ما به مواد مغذی خاص را افزایش دهد. میوه‌ها و سبزی‌ها سرشار از ویتامین، مواد معدنی، آنتی اکسیدان و ترکیبات گیاهی هستند که می‌توانند از بروز بیماری‌ها جلوگیری کنند.

ریسک آلزایمر نیز با مصرف آب میوه‌ها و سبزی‌ها پایین می‌آید. دلیلش هم میزان بالای پلی فنول‌ها در آب میوه است. پلی فنول‌ها آنتی اکسیدان‌هایی هستند که در غذا‌های گیاهی یافته شده و از سلول‌های مغزی محافظت می‌کنند

شواهد زیادی وجود دارد که مصرف میوه‌های کامل را به کاهش ریسک بیماری‌ها مربوط می‌داند، اما شواهدی که همین رابطه را بین آب میوه و کاهش خطر بیماری‌ها نشان دهد، وجود ندارد. فواید میوه و سبزی برای سلامتی می‌تواند بیشتر به خاطر آنتی اکسیدان‌ها باشد تا فیبر، و اگر چنین چیزی درست باشد، پس آب میوه نیز می‌تواند فوایدی مشابه میوه کامل داشته باشد. اما شواهد ضعیفی وجود دارند که نشان می‌دهند آب میوه‌ها و سبزی‌ها می‌توانند به مقابله با سرطان کمک نمایند. اطلاعات انسانی در این مورد کم بوده و سایر یافته‌ها نیز ثبات چندانی ندارند.

طرفداران آب میوه اغلب ادعا می‌کنند نوشیدن آب میوه بهتر از خوردن خود آن است. آن‌ها ادعایشان را با این نکته ثابت می‌کنند که با حذف فیبر، مواد مغذی راحت‌تر جذب بدن می‌شوند. با این حال این ادعا پشتوانه علمی ندارد. در واقع ما به فیبر میوه‌ها و سبزی‌ها نیاز داریم تا از تمام فواید آن‌ها بهره‌مند شویم. مثلاً آنتی اکسیدان‌های مهمی که به طور طبیعی در فیبر‌های گیاهی موجودند، در فرآیند آب گیری از دست می‌روند.

 

بیشتر از ۹۰ درصد فیبر حین فرآیند آب گیری از بین می‌رود. برخی از فیبر‌های محلول باقی می‌مانند، اما اکثر فیبر‌های نامحلول از بین می‌روند.

ضمناً مطالعات نشان داده افزایش مصرف فیبر محلول می‌تواند میزان قند خون و کلسترول را بالا ببرد. همچنین معلوم شده فرایند مخلوط کردن بهتر است، زیرا در این تکنیک فیبر‌های بیشتری باقی می‌مانند.