راه اندازی سامانه ی نمايش فيلم مستند، يك نياز انكارناپذير!

شنيدن اين خبر خوش كه قرار است به زودی در «مركز گسترش سينمای مستند و تجربی»، سامانه ی نمايش فيلم هاي مستند و تجربي كوتاه  و بلند – در قالب هاي مختلف: زنده، پويانمايی و... به صورت برخط (online) راه اندازی شود، به راستي برايم دلشاد كننده بود و اطمينان دارم كه بيش از همه، فيلمسازان حوزه ی فيلم مستند و تجربی خوشحال خواهند شد و به طور عمده، اين خبر، مايه ی شادمانی فيلمسازان جوانی است كه جز در فضای محدود برخي جشنواره ها، از جمله جشنواره ی بين المللی فيلم مستند ايران (سينما حقيقت) و يا سينما هنر و تجربه و... اميدی برای ديده شدن كارهايشان ندارند.

متاسفانه در اين يكی دو سال گذشته، سينمای جهان، در جريان همه گيری ويروس كرونا، آسيب فراوانی ديده است و مناسبات اقتصادی مربوط به توليد فيلم در همه جای جهان به نحو آشكاری دچار اختلال شده است. اين آسيب ها در بخش سينمای مستند و كوتاه، بی ترديد افزون تر بوده است. فيلمسازان حاضر در اين بخش، به طور معمول بدون استفاده از تهيه كنندگان رسمی و نام آشنا يا بدون برخورداری از پشتيبانی های مالی بخش دولتی و يا برخی نهادهای فرهنگی، تنها باهزينه ی شخصی فيلم می سازند و به همين روی، در شرايط همه گيری ويروس كرونا، بيش از ديگر فيلمسازان آسيب می بينند.

 

با استفاده ی از تجربه ی نمايش فيلم در جشنواره ی سال گذشته ی «سينما حقيقت»، نمايش منظم و پايدار فيلم های حوزه ی سينمای مستند و تجربی، به شيوه ی نمايش «برخط» (online) در صورتی كه با برنامه ريزی دقيق و سنجيده ای همراه باشد، تا حدود زيادی می تواند جای خالی نمايش های همگانی در برخی فضاهای فرهنگی هنری، مثل فرهنگسراها و پرديس های سينمايی و... را پر كند و به تقويت و پشتيبانی از فيلمسازان سينمای مستند منجر شود. در اين شرايط دشوار كه سينمای ما حتی در بخش توليدات سينمايي و به اصطلاح توليدات حرفه ای خود، بيش ترين زيان ها و خسارت های اقتصادی را ديده است و ركورد كاری دست اندركاران توليد فيلم در همه ی بخش های فنی، فرهنگی و خدماتی اين هنر صنعت، به اهالی سينما  آسيب های جدی زده است، با چنين تمهيداتی، يعنی نمايش بر خط و برنامه ريزی شده ی فيلم ها (چنان كه شنيده شد، برای مثال نمايش 4 فيلم، از گونه ها و قالب های مختلف در كنار هم، به مدت يك ماه و فروش بليت به شيوه های معمول در فضای مجازی) می توان به حمايت از سينمای مستند و فيلمسازان اين حوزه پرداخت و اندكی از دغدغه های هميشگی شان كم كرد.

در همين راستا، پيشنهاد می شود كه برای تماشای فيلم از سوی مستندسازان، دانشجويان هنر، منتقدان، مدرسان سينما و به طور كلی اعضای خانه ی سينما، با استفاده از روشی ساده و معقول، تخفيف مناسبی برای خريد بليت، در نظر گرفته شود. به نظر می رسد كه استفاده از اين روش نمايش، با توجه به شرايط نامناسب كرونايی، برای حفظ ايمنی و تندرستی سينما دوستان و فيلمسازان، به دليل رعايت فاصله گذاری اجتماعی، می تواند بسيار مفيد و ثمربخش باشد. هرچند، تماشای فيلم در تالارهای نمايش و بر روی پرده ی سينما، همواره دارای حلاوت و شيرينی خاصی است، با اين همه، در اين شرايط ويژه كه همه گيری ويروس  كرونا، به همه ی آدم ها، از اقشار مختلف اجتماعی، آسيب های جدی مادی و روحی و معنوی وارد كرده است، انديشيدن چنين راه حل های مناسبی، شايد بتواند بخشی از تنش های ناشی از اوج گيری ويروس كرونا را در ميان فيلمسازان و سينما دوستان كم كند. صد البته، بايد اميدوار بود كه با فروكش كردن اين موج های مهلك پی در پی كرونايی، روزگاری نه چندان دور، دوباره شاهد آن باشيم كه تماشاگرانی به سينماها كشانده شوند تا در كنار اين همه گرانی و تورم و بالا رفتن بی حساب و كتاب قيمت ها در بازار، سينما دوستان باز هم بتوانند از سينما به عنوان مناسب ترين و ارزان ترين سرگرمی سالم خانوادگی استفاده كنند.