جهش مشکلات با ویروس هندی

 اما همه اینها زمانی اهمیت پیدا می‌کند که می‌دانیم کشور ما نزدیکی نسبی با سرزمین هند دارد و به‌طور غیر‌مستقیم با این کشور در رفت و آمد هستیم. در واقع عبور و مرور مبتلایان هندی از محیط آلوده هند برای کشورهای اطرافش به‌طور مستقیم و برای کشورهایی مثل ما که با افغانستان و پاکستان هم‌مرز هستیم، به‌طور غیر‌مستقیم خطرناک خواهد بود.

در چنین شرایطی، مهم‌ترین اقدام برای حفاظت از کشور در برابر این ویروس جهش‌ یافته، سختگیری تردد به‌ویژه در مناطق شرقی کشور است. در واقع تنها راه چاره‌ای که در شرایط فعلی برای ما باقی مانده است، پایین آوردن امکان در معرض خطر بودن است که فقط با سختگیری در عبور و مرور امکان‌پذیر خواهد شد.

اگر ما با سختگیری و محدودیت‌های بسیار زیاد، بتوانیم بر مواردی که وارد کشور می‌شود اشراف کاملی پیدا کنیم، می‌توانیم تا حدودی با فراگیری این ویروس جهش‌یافته مقابله کنیم؛ ضمن این‌که باید قرنطینه سختگیرانه‌ای نسبت به مبادی ورودی بندری و شهرهای مرزی اعمال شود که راه ورود و گردش ویروس از این مناطق هم بسته شود.

اما فارغ از همه این محدودیت‌ها، تجربه سال‌های گذشته نشان داده کشور هند از نظر علمی، کشور پیشرفته‌ای است و امکانات و زیرساخت‌های علمی خیلی خوبی هم دارد بنابراین به نظر می‌رسد که اگر در این مورد خاص، تعاملی با متخصصان هندی و به صورت مجازی داشته باشیم، بتوانیم از پیشروی این ویروس در کشور جلوگیری کنیم.

چه بسا که با ارائه چنین پیشنهادی از طرف متخصصان کشور ما، متخصصان هندی هم از آن استقبال کنند و بتوانیم باعث شکل‌گیری نوعی از اتحادیه منطقه‌ای روی این موضوع بشویم و به کشورهای دیگر مانند افغانستان و پاکستان هم که درگیر این ماجرا شده‌اند، کمک کنیم.

به‌نظر می‌رسد به اشتراک گذاشتن اطلاعات درباره این ویروس بین متخصصان هندی و ایرانی منجر به راهکارهایی خواهد شد که به کنترل بیماری هم در ایران و هم در هند کمک چشمگیری خواهد کرد؛ در غیر این صورت و با نداشتن تدبیر و برنامه‌ای برای مقابله با این ویروس، ممکن است با تجربه‌ای تلخ‌تر از ویروس انگلیسی روبه‌رو شویم.‌

مهدی زارع - کارشناس مدیریت بحران / روزنامه جام جم