گروگان گرفتن 20 هزار کودک در آمریکا

به گزارش گروه حوادث جام جم آنلاین از روزنامه جام جم، طبق آمار رسمی، اکنون بیش از ۲۰ هزار کودک مهاجر در پناهگاه‌ها و مراکز مخصوص در نقاط مختلف آمریکا در انتظارند تا تکلیف‌شان مشخص شود. این در حالی است که والدین این کودکان ماه‌هاست که از فرزندان خود بی‌خبر هستند. پس از عبور از مرز، ماموران کودکان را از والدین خود جدا کرده و آنها را به مراکزی مجزا منتقل کرده‌اند. در این میان والدین مهاجر در بی‌خبری مطلق از فرزندان خود به‌سر می‌برند و نمی‌دانند پس از عبور از مرز، برای فرزندان‌شان چه اتفاقی افتاده است.

«ماریا آنا مندز» یک دهه پیش هندوراس را ترک کرد تا بتواند در ایالات متحده کاری برای خود پیدا کند. آن زمان دخترش «سیندی» کودکی بیش نبود و هنوز با عروسکش بازی می‌کرد.

پس از چند سال تلاش و کار بی‌وقفه، خانم مندز توانست آپارتمانی برای سکونت خود در نیویورک فراهم کند. او بی‌صبرانه منتظر بود تا دخترش را پیش خود بیاورد تا بتوانند پس از سال‌ها دوری و سختی در کنار هم زندگی کنند، غافل از این‌که این رویا نمی‌توانست به‌راحتی تحقق یابد.

 از آنجا که پس از ۱۰ سال زندگی در ایالات متحده، خانم مندز هنوز نتوانسته بود مدارک قانونی لازم را دریافت کند و در نتیجه دخترش را که حالا ۱۶ سال داشت از طریق قانونی وارد کشور کند، مجبور شد تا ۸۰۰۰ دلار به فردی بپردازد تا سیندی را از هزاران مایل دورتر، به سمت مرز آمریکا بیاورد.

پس از سه هفته انتظار طاقت‌فرسا و پر از اضطراب، خانم مندز بالاخره توانست صدای دخترش را بشنود: سیندی را با قایق از ریو گراند عبور داده بودند و سپس ماموران آمریکایی او را دستگیر کرده و در یک اردوگاه مرزی موقت در ایالات متحده در دونا در تگزاس اسکان داده بودند. این در حالی بود که امکانات بهداشتی و رفاهی اردوگاه بسیار نامناسب و آزار‌دهنده بوده است. سیندی پس از سفر طولانی و پر از رنج و خطر خود، حالا به جای این‌که کنار مادرش باشد، مجبور بود روی زمین بخوابد و روزها منتظر بماند تا شاید بتواند حمام کند.

روزها و هفته‌ها گذشت و خانم مندز پس از آن صحبت تلفنی با دخترش، دیگر نتوانست صدای او را بشنود. او تلاش زیادی کرد تا از وضعیت سیندی باخبر شود، بارها با یک خط تلفن دولتی ایالات متحده تماس گرفت تا از محل زندگی دخترش مطلع شود، اما هیچ فایده‌ای نداشت و تمام تلاش‌هایش بی‌نتیجه بود.

 در ۳ آوریل، سیندی بالاخره توانست از بیمارستانی در سن‌دیه‌گو که در آن بستری بود با مادرش تماس بگیرد. او به‌سختی صحبت می‌کرد و بیمار بود. متاسفانه سیندی در اردوگاه به کووید ۱۹ مبتلا شده بود.

دیگر نمی‌توانم این وضعیت را تحمل کنم، این جمله خانم مندز بود. او به‌سرعت پروازی به سن‌دیه‌گو رزرو کرد تا بلکه بتواند برای مدتی هرچند کوتاه، دخترش را ببیند.

در پی افزایش مهاجرت غیرقانونی به ایالات متحده، حدود ۲۰ هزار کودک به اجبار از والدین خود جدا شده‌اند و در شرایطی نامناسب در اردوگاه‌های مرزی نگهداری می‌شوند. گفته می‌شود که این حجم از بازداشت کودکان در اردوگاه‌ها طی سال‌های اخیر بی‌سابقه است. در پی بازداشت این کودکان و پیگیری مقامات مهاجرت برای تعیین وضعیت آنان، آشفتگی بسیاری ایجاد شده است. از طرف دیگر والدین مهاجر در سراسر آمریکا که اغلب نمی‌دانند پس از عبور از مرز چه اتفاقی برای فرزندان‌شان افتاده، روزبه‌روز ناامیدتر می‌شوند.

براساس سیاست دولت رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده، مقامات فدرال کودکان و نوزادان را از والدین یا سرپرستی که با آنها وارد ایالات متحده شده بودند جدا کردند. بزرگسالان تحت تعقیب قرار گرفتند و به زندان‌های فدرال فرستاده شده یا از کشور اخراج شدند و کودکان تحت نظارت وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده و به دور از والدین خود قرار گرفتند.

پس از بر سر کار آمدن بایدن، والدین مهاجر و وکلای آنان امیدوار بودند که تغییری در این وضعیت ایجاد شود، این در حالی است که به گزارش یو.اس.ای.تودی، دولت بایدن همچنان فرزندان مهاجران را در مراکز اسکان موقت جای می‌دهد تا رابطه خویشاوندی آنان با همراه بزرگسال‌شان احراز شود که این خود پروسه‌ای زمانبر است. طبق گزارشی که اخیرا منتشر شده، دولت فدرال هنوز نتوانسته هیچ‌گونه اطلاعاتی از والدین ۵۴۵ کودک مهاجر به ایالات متحده به‌دست آورد که این خود وضعیت را مبهم‌تر می‌کند.

لی گلرنت، وکیل مدافع آمریکایی که در حمایت از کودکان مهاجر فعالیت می‌کند، در مصاحبه‌ای با واشنگتن پست تصریح کرد: «متأسفانه، برای یافتن این خانواده‌ها هنوز کار زیادی انجام نشده است این کار واقعا دشوار خواهد بود، اما ما متعهد به انجام آن هستیم... نه‌تنها هنوز به‌دنبال صدها خانواده هستیم، بلکه اگر شیوه در پیش گرفته شده توسط دولت ترامپ (به همان شدت) ادامه می‌یافت، هرگز نمی‌توانستیم در مورد خانواده‌های کودکانی که از والدین خود جدا شده‌اند، کمترین اطلاعاتی به دست آوریم.»

بر اساس ارزیابی منتشر شده توسط گروه پزشکان حقوق بشر (PHR) از ۲۶ کودک و بزرگسال مکزیکی مهاجر، صدمه‌ای که دولت دونالد ترامپ به کودکان و والدین خردسال جدا شده در مرز ایالات متحده و مکزیک ایجاد کرده است، شکنجه محسوب می‌شود.

پیش از این کارشناسان حقوقی اعلام کرده بودند که جدایی کودکان از خانواده مساوی با اعمال شکنجه است، اما این اولین‌باری است که یک گروه پزشکی بر چنین نتیجه‌ای رسما و به شکل علمی صحه می‌گذارد و از این جهت حائز اهمیت است.

ذیل سیاست رسمی اعلام شده توسط ترامپ، بیش از ۲۰ هزار کودک از خانواده‌های خود جدا شدند. با وجود این که اعتراض عمومی دولت را مجبور به تغییر سیاست کرد، بسیاری از این خانواده‌ها هنوز نتوانسته‌اند از فرزندان خود اطلاعی به‌دست آورند.

مهدیه غفاری - حوادث