جزئیات «زیر خاکی۲» از زبان گیتی قاسمی

 

 

چطور شد که وارد سریال «زیر خاکی» شدید و از نظر شما این مجموعه چه جذابیت هایی برای مردم داشت که سازندگانش تصمیم به ساخت سری دوم آن گرفتند؟
من فصل اول این سریال را تقریبا دیدم و از جذابیت های آن می توانم به حس نوستالژیکی که برای مردم بوجود می آورد، اشاره کنم. از خیلی ها شنیدم که با تماشای این سریال خاطرات دهه ۵۰ و ۶۰ برایشان زنده شد و حتی کسانیکه در آن دهه ها اصلا به دنیا هم نیامده بودند با تماشای این سریال درکی از فضا و شکل و شمایل زندگی در آن ایام پیدا کردند. نگاه جذاب و طنازانه آقای جلیل سامان و ساختاری که برای بیان  برخی مسائل تاریخی در یک مقطع چهل ساله ترسیم می کند هر کسی را به فکر وادار می دارد. همین فیلمنامه و کارگردانی خوب به علاوه بازی های درجه یک بازیگران این مجموعه باعث شد بازی در این سریال را علی رغم اینکه میل چندانی به حضور در تلویزیون نداشتم، بپذیرم.
وقتی فیلم‌نامه این سریال را برای اولین بار خواندید، کاراکترتان را چگونه شخصیتی دیدید؟
از آنجا که سریال هنوز به مرحله پخش نرسیده چندان نمی توانم راجع به نقش ام و کلیت مجموعه توضیح بدهم، اما نقشم در این سریال جذاب است. ضمن اینکه در این کار همبازی هایی حرفه ای دارم و اصلا بودن کنار ژاله صامتی عزیز برایم حس خوشایندی دارد. به نظرم من و ژاله در نوع بازی با هم اشتراکاتی داریم و همین مسئله برایم بسیار لذت بخش است.
از این نظر می گویید که هر دو انگار با نقش هایتان زندگی می کنید و به نوعی با مخاطب احساس صمیمیت و راحتی دارید؟
بله، احساس می کنم بازی همدیگر را می فهمیم. نوع بازی ژاله صامتی به دلم می نشیند و وقتی خوب دقت می کنم، خودم هم مثل ایشان به کاراکترهایی که بازی می کنم نگاه می کنم.
ظاهرا چندوقت پیش هم در فیلم سینمایی «حکم تجدیدنظر» با هم همبازی بودید؟
بله، ماه گذشته فیلمبرداری این فیلم به کارگردانی محمدامین کریم پور در تهران به پایان رسید که در آنجا هم با خانم صامتی همبازی بودم و مثل همیشه لذت بردم.
اشاره کردید که همبازی هایتان در «زیر خاکی۲» همگی حرفه ای هستند. فکر می کنید این بازیگران چقدر روی بازی شما در این سریال تاثیرگذار هستند؟
بازی همگی جذاب است و از تمام دوستان تاثیر مثبتی می گیرم، اما بیشترین تلاشم را می کنم که بازی خودم روی آنها تاثیر بگذارد.
قرار است فصل دوم این سریال ادامه ای بر فصل اول آن باشد؟
بله، ادامه فصل اول است.
به نظر شما بازی در نقش های کمدی برای زنان با توجه به محدودیت های موجود، چقدر مشکل است؟
خیلی مشکل است. به دلیل خط قرمزهای موجود زنان در ایفای نقش کمدی خیلی از کارها را نمی توانند انجام دهند که به خنداندن مخاطب کمک کند. خنداندن آدم ها به خودی خود بسیار مشکل تر از گریاندن آنهاست و زنانی که در نقش های کمدی بازی می کنند باید هوشمندی ویژه ای به خرج دهند. چاره ای نیست، باید محدودیت ها را پذیرفت و با هوشمندی دنبال راه چاره ای برای بهره گیری از ابزار موجود جهت خنداندن مردم کرد. مهمترین نکته برای بازیگر خانمی که کمدی کار می کند این است که در ابتدا خودش کاراکتری که می خواهد بازی کند را بپذیرد. ویژگی های شخصیتی کاراکتر را (مثلا سادگی، بی شیله پیله گی یا هر خصیصه دیگری که ممکن است خصوصیت بارز یک کاراکتر باشد) باور کند و به همان میزانی که باور کرده آن را اجرا کند و در واقع خودش کاراکتر را خلق کند. تنها در این صورت است که نقش اش تبدیل به تیپ نمی شود و مخاطب می تواند آن را باور کند.  
نقش شما در سریال «زیر خاکی ۲» کمدی است؟
فکر می کنم در این سریال هیچ کاراکتری کمدی نیست و همه واقعی هستند. این موقعیت است که کمدی را می سازد. موقعیت است که باعث می شود یک کاراکتر جدی در شرایطی قرار بگیرد یا بلایی سرش بیاید که باعث خنده تماشاگر شود.
از بحث این سریال کمی فاصله بگیریم و به سینما بپردازیم، سال گذشته در جشنواره فیلم فجر فیلم شاخص و مهمی داشتید که بعدا با انتشار پستی در صفحه مجازی خود از بازی در آن ابراز پشیمانی کردید. پس از انتشار آن پست عوامل فیلم از شما دلجویی کردند؟
خیر، توقع دلجویی هم نداشتم. همان زمان هم این را گفتم که واکنش من در شبکه‌های مجازی و صفحه رسمی خودم به این دلیل است که همیشه اعتقاد دارم به عنوان یک بازیگر باید صداقتم را حفظ کنم. آن زمان گلایه کردم به این خاطر که می خواستم ناراحتی ام را بیان کنم. من از هر آنچه حرمت یک بازیگر را بشکند، در هر زمان و هر فیلمی که باشد دلخور می شوم. طرف صحبت ام هم با هیچ شخصی خاصی نیست، این یک اصل است و برای یک بازیگر مهم است که زحماتش دیده شود.  
در این روزهای کرونایی چه می کنید؟
عاشق تئاتر هستم و این روزها که کرونا چراغ سالن های تئاتر را خاموش کرده، کمبودش در زندگیم بسیار ملموس است. به شدت دلم می خواهد روی صحنه بروم، اما تئاتر بدون تماشاگر اصلا معنایی ندارد. راستش را بخواهید من چندوقت پیش کرونا گرفتم و خوشبختانه بهبود پیدا کردم، اما باز هم ضرورت ایجاب می کند که حتما ماسک بزنم و نکات بهداشتی را رعایت کنم. کار کردن با ماسک و الکل هم سخت است، اما چاره ای نیست. همانطور که گفتم به تازگی فیلمبرداری فیلم «حکم تجدیدنظر» را به پایان رساندم و سریال «سیاوش» به کارگردانی سروش محمدزاده را آماده پخش از شبکه نمایش خانگی دارم که پخش آن تا چندوقت دیگر آغاز می شود. چند پیشنهاد دیگر هم دارم، اما ترجیح می دهم فعلا تمرکزم را روی سریال «زیرخاکی۲» بگذارم.  
 
ساناز قنبری/ گروه فرهنگ و هنر