شهریار بحرانی کارگردان و نویسنده:کرونا، یک بیدارباش بزرگ است

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه جام جم، سید بارها با این هشدار: «پرسش‌های شخصی رو جواب نمی‌دم اگه درباره خودم بگم تکبر و غروره» همچنین با این اشاره: «من زورم نمی‌رسه در یه جمله بگم باید یه جوون غبراق سرحال باشه که مسلط باشه، من اونقدری خودم رو...نمی‌بینم» از کل پرسش‌ها جاخالی داد و این‌که چی شد چنین چهره کم‌مصاحبه‌ای پذیرفت همراهی‌مون کنه همون شد که همکار راستکارم علی رستگار پیش‌بینی کرد و شهریاربحرانی به زبون‌آورد: شما ما رو گیرانداختین! و با این رخصتِ سید: اجازه بدین درباره سینمای ایران جواب بدم و این تذکرش: بهتره احتیاط کنیم و سعی کنیم به ارزش‌های دیگراقشار نگاه بکنیم؛ به‌جای پرسش‌پاسخ درگشودیم به فضای مکالمه. فضای کرونایی همه‌مون رو مرگ‌اندیش کرده. مرگ سایه‌مون شده و همسایه‌مون، اینه که این مجلس خیلی با اون چیزی که انتظار دارین فاصله داره، بخونین دست‌تون میاد!

 

 

فیلم آماده شده ان‌شاءا... امیدواریم در جشنواره فجر امسال به نمایش دربیاد.

 

 

درباره شهید حسن طهرانی‌مقدم و شماری از بچه‌های سپاهه که در شرایط جنگی تونستن موشک‌هایی رو آماده بکنن که به عنوان بازدارنده صدام در جنگ شهرها عمل‌کرد.

 

 

ازسویی متاسفانه تعداد زیادی هنرمند دچار این بیماری شدند و از دنیا رفتند؛ پس می‌بینیم تولید به صورتی که قبلا بوده به‌هیچ عنوان نمی‌تونه ادامه پیداکنه.البته کل این ماجرا از یه منظر بسیار مفیده.

 

 

درسته، هرچند این کرونا پر از درد و داغ از دست‌دادن عزیزانه، ولی اون چیزی که هسته و یاخته اصلی وجود هنری هست که هنرمندها باید داشته باشن و رفته‌رفته ازش غافل شدیم و توی دنیا گیر کردیم و ازش فاصله گرفتیم، دوباره احیاشده و برگشته.

 

 

 چیزی نیست جز یاد خدا که وجودمون ازوست و قرآن هم که سعی می‌کنه به اصل و اساس زندگی راستین به حیات واقعی متوجه‌مون بکنه.

 

 و دنیای امروز دنیای رسانه و اطلاعات و صدا و هجمه است تمام فکر و ذکر ما رو معطوف به‌خودش کرده از ملکوت دورشدیم.

 

 هنرمندها فکر حساس و اثرپذیر دارن و باید هم اینچنین باشن تا اون حقایق هستی رو که دریافت می‌کنن بتونن به صورت متعالی و با ارزشی ارائه بکنن.

 

 

 چه بسا خدای نکرده هنرمندها بیشتر از سایر اقشار به غفلت کشیده بشن؛ یعنی درگیر موضوعاتی دنیایی میشن که کاملا ذهن و فکرشون رو مادی می‌کنه و به این خاطره که فیلم‌ها همه به دور از ایده‌آل‌ها و ارزش‌ها میشن و تنها آسیب‌ها و زشتی‌ها و پلشتی‌های جامعه رو نشون میدن.

 

 

و سینما از اون هنری که باید انسان رو به تعالی برسونه دور میشه یعنی اون تعریف که خود امام راحل داشتن: هنر یعنی دمیدن روح تعهد در انسان‌ها خدانکرده از دست‌مون میره و می‌بینیم که هنرمندها دارن در این زمینه از همه جلو می‌زنن.

 

 

ما هنرمندها مشغول موضوعاتی شده‌ایم که از مسیر اصلی دورمون کرده، غافل شدیم. خود من احساس می‌کنم به این شوک کرونا نیاز بوده.

 

 

ما شاهد صحنه‌های فداکاری و ایثارهای عجیب‌غریبی میون دکترها، پرستارها، جهادگرها و اقشار مختلف هستیم...

 

 

اینه که خیلی‌ها رو بیدار کرده از جمله ما هنرمندها رو ان‌شاءا... که من واقعا از خواب غفلت بیدار شده‌باشم. اون حدیث معروف هست مردم خوابن وقتی بمیرن بیدار میشن ان‌شاءا... که ما جزو اونها نباشیم.

 

 

ان‌شاءا... خدا ما رو با این آزمون سختی که پیش رومون گذاشته به خودمون بیاره و یه مقداری بیدار بشیم.

 

 

 دوباره برگردیم به اون ذات اصلی و فطرت پاک که یه‌موقعی در وجودمون بود تا بتونیم یه هنر خوب و والا و باارزشی رو تقدیم ملت بکنیم.

 

 

هرکسی می‌تونه از دیدگاه خودش چیزی بگه به‌جای این برداشت‌های ضعیفِ شخصی، بهتره ببینیم قرآن که کتاب وحی الهیه و تحریف نشده چه تعریفی از زندگی داره. ببینین! خدا در آیاتی زندگی رو برخلاف اونچه ما معمولا می‌بینیم تعریف کرده.

 

 

درباره کسانی که در راه خدا کوشیدن و جنگیدن... می‌فرماید اینها رو مرده نپندارین بلکه زندگانن.

 

 

اینها رو خدا مثل مرده می‌بینه؛ آیه‌ای داریم که فرمانبر خدا و رسولش باشین تا شما رو زنده کنن.
 

 

 یعنی روحش از ابعاد والای انسانی از فطرت خالی‌شده از پویایی افتاده دیگه وصل به نظام الهی نیست. از صبح بلند میشه میره سر کار... ولی عین خوابگردها مثل مرده‌های متحرک.

 

 خدا کمک‌مون کنه:

 

 راهش هم که مشخصه آقا! شما از ولایت نبُر از هدایت نبُر! لجبازی نکن این رودخونه راه‌افتاده داره جلو میره و به سمت خدا راه می‌سپره خودتون رو بسپارین به رود.

 

 امام راحل (ره) خطاب به ضدانقلاب همین اصطلاح رو داشتن: در مقابل این رودخونه نایستین میزنه دست‌وپاتون رو می‌شکنه‌ها!

 

انسان باید خودش رو بسپره به جریان الهی که در عالم جاریه باهاش همراهی بکنه کسانی که خدای‌نکرده خوابن رو همراهش جلو ببره.

 

 بهترین دوست آدم در این زندگی واقعا کیه زندگی کوتاهه پس انسان باید بهترین دوست رو انتخاب بکنه.
توجه‌تون رو جلب می‌کنم به سخن امام رضا(ع): امام بهترین دوسته؛ اگه در زندگی‌مون دنبال هدایت و ولایت و رستگاری و تزکیه‌شدنیم تابه لقاءا... برسیم که بهترین جایگاه‌هاست. بهترین دوستمون امامه دست ما رو می‌گیره با مهربانی و زیبایی جلومی‌بره از مادر دلسوزتر از پدر مهربان‌تره روزی‌مون رو میده کارهامون رو بسامان می‌کنه چرا دنبال دوست دیگه‌ای باشیم.

 

 

هنر اونی نیست که با زبان و تبلیغ صرف مطرح بشه و اثربگذاره کلام معصومه که حق رو بگین نه با زبون‌تون با اخلاق و رفتارتون، در یک‌کلام با ادب و هنرتون به این معنا که دور از بیان خشن و خشک. پیامبر زیباترین رفتار رو داشتن. مردم جذب زیبایی، کمال و خوبی‌ها میشن. باید این ویژگی‌ها رو داشته باشه.

 

 

اینه که من رعایت نمی‌کنم هنرمند به معنای واقعی نیستم ظاهرم هنرمندانه است دارم شعار میدم وانمود می‌کنم خیلی متوقعم همش دارم گله می‌کنم به دیگران می‌توپم چرا شأن مرا حفظ نکردن احترام نمی‌ذارین جایزه ندادین...

 

 

 اصلا وارد این حیطه‌ها نمیشه هنرمند واقعی، کلام و شعر و نقاشیش گوهر نابه متکی به بیرون نیست به پول این و اون به بخشنامه و دستورالعمل و محیط و... خودش محیط رو تغییر میده یا این‌که اونقدر آزاده است که کاری به محیط و... نداره
 برخی هنرها گروهی هستن وابسته به فناوری و امکانات هست.

 

حتی توی اینجور هنرها مثل سینما که موثرترین هنره، باز همین قانون حاکمه یعنی هنر واقعی هنری نیست که بخواد با ضرب زور و تبلیغ و پول و ظواهر مادی دنیا پیش بره و اثرکنه نه! هنر واقعی اونه که با فطرت آدم‌ها ارتباط بگیره و روح آدم‌ها رو متعالی بکنه ما دنبال اون هنر هستیم.

 

 اون هنر هم که ساده به دست نمیاد به‌خصوص توی این زمونه که هنر با فناوری عجین شده و فریبنده‌است.
ابزارهای فناورانه ، جلوه‌های دیداری، ترفندهای ویژه و انواع داستان‌های پرهیجان کاری کرده‌اند که آنها هنر به نظر می‌آید! درحالی‌که اون‌طور نیست هنر هرچه هم از نظر فنی و جذابیت در اوج باشه بایدبتونه روح مخاطب رو متعالی کنه.
 

 

صلاح نیست آدم مصادیق رو بگه چون که اختلاف نظرهست و...

 

 

تفکر زیربنای ساخت دیدگاه و جهان‌بینی انسانه. تفکر سالم و درست درباره نظام جهان در آموزه‌های دینی ما محکم بیان شده(محکمات) این تفکرات سالم به قلب وارد میشه و تبدیل میشه به ایمان و بر اساس اونه که آدم زندگیش میشه عبادت و عبد خدابودن و ذائقه‌اش پالایش میشه خدایی میشه.

 متاسفانه توی این 40سال به هر دلیل به این وجه کمتر پرداختیم.

این همون وجهیه که حضرت آقا مدام بهش تاکید دارن کرسی‌های آزاداندیشی نهضت نرم‌افزاری راه بیندازین مدام میگن تهاجم فرهنگیه خودتون و فکرتون رو قوی بکنین.

 

 

متاسفانه از زمان نهضت ترجمه و ورود آرای غربی ناخالصی‌هایی وارد بنیان‌های فکری ما شد که تا هنوز گریبان ما رو گرفته. به‌نظر میاد از نو باید برگردیم به بنیان‌های درست و اصیل اهل‌بیتی، دومرتبه صحیفه و اصول کافی و نهج‌البلاغه و کتاب‌های اصیل‌مون رو کشف کنیم. دوباره احیاکنیم اون چیزهایی رو که ازدست دادیم.
 توی دانشگاه و حوزه اصلا کاری به مبانی شیعی نداریم.
پس ما غافلیم ما گنج‌های بزرگی داریم که در دسترسه ولی نمی‌بینیم تا استفاده کنیم. الان فریاد اساتید و دلسوزان انقلاب دراومده که چرا فقط داریم تفکرات غربی رو نشخوار می‌کنیم.
 حضرت آقا مدام میگن با قرآن مانوس باشین.
قرآن اقیانوسیه که ته نداره می‌تونین برداشت کنین و لایه‌های مختلف معنا رو کشف کنین و تموم نشه ما کوچیکیم و چندقطره به اندازه خودمون برمی‌داریم.

 

 

من می‌پرسم آیا همیشه میشه شیعه موند؟ آیا میشه آدم همیشه با قرآن باشه؟!

 

 

بله انقلاب رود بزرگیه که کشور رو متحول کرده و جهان رو داره به سمت آخرزمان و ظهور سوق میده و مسیر بشریت رو عوض کرده. ما چون درگیر نابسامانی‌های خودمونیم این‌طور نمی‌بینیم.

 

 

 متوجه بزرگی این انفجار نور می‌شیم که دنیا داره به دست ولی‌امر ما جلو میره و خدا داره به سمت برنامه‌ریزی‌شده‌ای سوقش میده. امام عصر شب‌های قدر برنامه سالانه جهان رو امضا می‌کنن. خودشون دارن اداره‌اش می‌کنن سرنوشت ما رو خدا به دست ایشون پیش می‌بره. پس ان‌شاءا... همیشه انقلابی می‌مونیم و همیشه شیعه هستیم.

 

 

زندگی‌مون رو بذاریم برای امام زمان هدفمون جلب رضایت ایشون و رضایت مادر مهربان هستی باشه. اینها برامون می‌مونه اینها انقلابه. اینها چیزاییه که هم ما رو نجات میده هم می‌تونیم باهاش از دیگران دستگیری کنیم.

 

 

چون خدانکرده ممکنه آدم شروع بکنه از خودش تعریف بکنه بذارین یه طور دیگه بگم یه محب اهل‌بیت اگه بهش بگن با مرگ چگونه‌ای میگه وقتی این کالبد رو میذارم میرم و نخستین کسی رو که می‌بینم مولام علی است که خلیفه خداست. دیدارش دیدار خداست وقتی توی چهره‌شون نگاه می‌کنم تمام زیبایی‌ها محبت‌ها عشق و دلسوزی صفا صمیمیت هست دیگه چیزی به نظرت نمیاد هیچی از اون لحظه ارزنده‌تر نیست به‌خصوص بهت بگن تو محب و دوستدار ما بودی.

 

 

یعنی من تشنه‌ام تشنه مرگ و شهادت؛ اما نمی‌خوام صحنه رو خالی کنم، مگر اون دمی که آقا بگن زودتر ازون نمی‌خوام برم. می‌خوام تلاش کنم تا دم آخر مفید باشم.