درمان بیماری‌ های تنفسی با پروبیوتیک‌ ها!

به گزارش جام جم آنلاین از ایسنا، «میکروفلوراهای همسفره» (Commensal microflora) که «میکروبیوتا طبیعی» (indigenous microbiota) نیز نامیده می‌شوند، مجموعه پیچیده‌ای از باکتری‌ها و تک‌یاختگان هستند که در زیر لایه سطحی پوست و در قسمت بزرگی از سطح مخاط قرار دارند و با حضور یک مایع مخاطی پوشاننده مشخص می‌شوند.

این میکروبیوتا از بدو تولد وجود دارد و رابطه هم سفره خود را همیشه حفظ می‌کنند، به عنوان مثال همیشه یک همکاری ارگانیک مشخص بین دو موجود زنده وجود دارد.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که میکروبیوتای باکتریایی، مقاومت به کُلُنی‌سازی را در برابر عوامل بیماریزای باکتریایی ایجاد می‌کند.

کاملاً شناخته شده است که چگونه باکتری‌ های همسفره روده با عوامل بیماری زا مبارزه می‌کنند اما اینکه چگونه باکتری‌های ریه این کار را انجام می‌دهند، مشخص نیست.

گروهی از محققان دانشگاه ژنو (UNIGE) نقش میکروبیوتای ریه را در برابر کُلُنی‌سازی پنومونیه (Pneumococcus) بررسی کردند. کُلُنی‌سازی پنومونیه یک پاتوژن مهم انسانی است که مسئول بسیاری از عفونت‌های مشترک مرتبط با آنفلوآنزا است.

مطالعات گذشته نشان داده است که مقدار قابل توجهی از باکتری‌های «لاکتوباسیلوس» (Lactobacillus) که به عنوان عامل ضد میکروبی و تعدیل کننده سیستم ایمنی بدن عمل می‌کنند، در میکروبیوتای ریه موش‌های سالم وجود دارند.

در این مطالعه جدید، دانشمندان این باکتری‌ های هم سفره به نام «L.murinus» را شناسایی کردند. آنها با استفاده از توالی ژن و میکروسکوپ دریافتند که این باکتری‌ها ارتباط تنگاتنگی با بافت ریه موش دارند. دانشمندان در گام بعد باکتری «L.murinus» را در معرض باکتری پنومونیه قرار دادند.

دکتر «جوآاو پریرا بونیفاسیو لوپس» (João Pereira Bonifacio Lopes) یکی از محققان این مطالعه گفت: این فعالیت ضد باکتری محدود به پنومونیه نبود. این بیماری همچنین اورئوس (پاتوژنی که می‌تواند باعث عفونت جریان خون، استخوان و عفونت‌های مفصلی و همچنین ذات الریه شود) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با معالجه موش‌های دارای باکتری «L. murinus» مبتلا به عفونت آنفلوانزای A، دریافتیم که باکتری‌ها مانعی در برابر کلنی سازی پنومونیه در حیوانات ایجاد می‌کنند.

«میرکو اشملک» (Mirco Schmolke) استاد دانشکده میکروبیولوژی و پزشکی مولکولی دانشکده پزشکی دانشگاه ژنو گفت: این مطالعه نشان می‌دهد که همسفره‌های ساکن ریه می‌توانند به عنوان پروبیوتیکی برای خنثی کردن کلنی سازی ریه توسط باکتری‌های بیماری زا استفاده شوند. با این حال، قبل از اینکه این به عنوان یک درمان بالقوه در انسان مورد بررسی قرار گیرد، نیاز به مطالعات بیشتر است. اگر روزی موثر واقع شود، این روش می‌تواند نتایج بالینی بیمارانی را که مستعد ابتلا به عفونت دستگاه تنفسی هستند، بهبود بخشد.