به گزارش جام جم آنلاین به نقل از همشهری، سارین که پرسنل نظامی آن را GB هم مینامند، در سال 1938 به عنوان آفتکش در آلمان تولید شد، اما از هنگام به بعد بوسیله بسیاری از دولتها به عنوان یک سلاح شیمیایی عصبی (گاز اعصاب) شناخته میشود.
گازهای اعصاب سمیترین و سریعالاثرترین سلاحهای شیمایی موجود در جهان هستند.
سارین مانند بسیاری از آفتکش های ارگانوفسفاتی که ساختار مولکولی شبیه آن دارند، مانع از به اصطلاح "خاموش شدن" غدد و عضلات بدن میشود، به عبارت دیگر این بخشهای بدن به طور مداوم در حالت تحریکشده باقی میمانند. حتی یک قطره کوچک سارین روی پوست فرد باعث تشنج عضلانی و تعریق شدید در او میشود.
افرادی که در معرض مقادیر زیادی سارین قرار گرفتهاند، اگر به فوریت درمان نشوند، به سرعت کنترلشان بر کارکردهای بدنیشان را از دست میدهند، و ممکن است به حالت اغما بروند و دچار نارسایی تنفسی شوند.
گاز سارین میتواند استنشاق شود یا از طریق پوست یا چشمها جذب شود. شکل مایع سارین به آسانی با آب مخلوط میشود و در صورت خورده شدن میتواند مرگبار باشد.
سارین هم از طریق تنفس و هم از راه پوست جذب بدن میشود. استنشاق بخار سارین در عرض چند دقیقه موجب ایجاد تلفات میشود. دوز متوسط کشنده سارین برای افرادی که مشغول کار عادی هستند ۷۰ میلیگرم در یک متر مکعب در دقیقه است. این مقدار برای کسانی که فعالیت بیشتری دارند و در نتیجه سریعتر تنفس میکنند کمتر است و به ۲۰ میلیگرم در یک متر مکعب هوا در دقیقه کاهش مییابد. علائم از دست دادن قابلیت رزمی بر اثر استنشاق سارین شامل به هم خوردگی معده، تهوع، اسهال و اشکال در بینایی و بلافاصله بعد از آن انقباض عضلانی و تشنج و احیاناً حالت فلج است. آن مقدار از سارین که کمتر از دوز لازم برای از بین بردن قابلیت رزمی باشد باعث کم شدن کارایی، سستی، گیجی، تندمزاجی، سردرد شدید، فقدان هماهنگی در اعضای بدن و تار دیدن اشیاء به علت ایجاد سوزش در حدقه چشم میشود.
جذب مقدار کافی از مایع سارین از راه پوست میتواند قابلیت رزمی را کاهش داده یا مرگ ایجاد کند. مقدار جذب بستگی به مقدار عامل شیمیایی، مقدار سطحی از پوست که در معرض عامل قرار گرفته، زمان در معرض قرار گرفتن، مقدار و نوع لباس، سرعت رفع آلودگی بدن، تجهیزات و محیط دارد. درمان مسمومیت با گاز سارین همانند درمان مسمومیت با سایر عوامل عصبی است.
علی رغم خطرات سارین، مواد شیمیایی سازنده این ترکیب مرگبار در برخی از کشورها به طور تجاری در دسترس هستند. فرآیند تولید سارین پیچیده و بسیار خطرناک است، اما این وضعیت مانع از آن نشده است که گروههای تروریستی به ساختن و استفاده از آن اقدام نکنند.
- موارد قابل توجه استفاده از این عامل عبارتند از:
- در ۱۶ مارس ۱۹۸۸ میلادی (۲۵ اسفند ۱۳۶۶ خورشیدی) هواپیماهای جنگی عراق شهر کردنشین حلبچه واقع در نزدیکی مرزهای این کشور با ایران را با بمبهای شیمیایی مورد هدف قرار دادند که منجر به مرگ ۵۰۰۰ نفر و مصدومیت ۷۰۰۰ نفر دیگر شد. ارتش عراق در این حمله از عوامل شیمیایی مختلفی شاملوی ایکس، تابون، سارین، و خردل استفاده کرد.
- در ۲۷ ژوئن ۱۹۹۴ فرقه مذهبی اوم شینریکیو مقداری سارین غیر خالص را در ماتسوموتوی ژاپن رها کرد که به مرگ هفت نفر و مسمومیت چندصد نفر دیگر انجامید.
- در ۲۰ مارس ۱۹۹۵ فرقه مذهبی اومشینریکیو با پخش مقداری سارین غیر خالص در متروی توکیو باعث مرگ 13 نفر و مسمومیت افراد زیادی شد.


گوشه ای از جنایت ارتش بعث در حلبچه