چه؟

کجا؟ نویسنده سریال «حکایت‌های کمال»
چی گفت؟ در گفت‌و‌گو با باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: نگارش «حکایت‌های کمال» حدود شش ماه طول کشید و ما به عنوان نویسندگان این مجموعه تلاش کردیم کاری جذاب و شیرین برای مخاطبان تلویزیون خلق کنیم. من به شخصه به ایجاد حال خوب و دادن امید به مخاطب معتقد هستم و از آنجا که خودم سال‌ها در حوزه ادبیات مکتوب کار کرده‌ام به اقتباس از آثار مکتوب هم علاقه‌مند هستم. حتی فیلمنامه‌نویسی را با اقتباس از نخستین کتاب خودم آغاز کردم و سال‌ها پیش مجموعه‌ پویانمایی 52 قسمتی بر اساس این کتاب در مرکز صبا مصوب شد و فیلمنامه‌هایش نیز توسط خود من نگارش و آماده شد. متاسفانه آن کار به خاطر شرایط مالی تهیه‌کننده و هزینه‌های بالا تا امروز به تولید نرسیده، اما زمینه‌ای شد که به شکل جدی و حرفه‌ای به فیلمنامه‌نویسی ورود کنم.
دیگه چی گفت؟ ما به عنوان نویسندگان فیلمنامه، ساعت‌ها با هم جلسه می‌گذاشتیم و درباره طرح‌ها و فیلمنامه‌ها گفت‌و‌گو می‌کردیم. کار ابتدا قرار بود برای مخاطب کودک و نوجوان ساخته شود و بعد از نگارش، فیلمنامه‌ها به قدری روی کاغذ جذاب و بانمک از کار در آمده بود که تصمیم گرفته شد خانواده نیز در کار دخیل شود تا علاوه بر کودک و نوجوان، آنها نیز به تماشای سریال بنشینند. خوشبختانه این اتفاق افتاد و آن‌طور که از مخاطبان بازخورد گرفته‌ام، این کار از هر سن‌وسالی مخاطب دارد. دلیل آن هم روشن است. اول این‌که این فضا و دیدن حوض‌های قدیمی، مرغ و خروس در حیاط خانه و بازی‌های قدیمی کودکانه برای کودک آپارتمان‌نشین امروز که مدام با لپ‌تاپ و تبلت بازی می‌کند و سروکار دارد، غریب و کنجکاو‌برانگیز است و از آنجا که کودکان کنجکاو هستند تا در مورد ناشناخته‌ها و نادیده‌ها بیشتر ببینند و بدانند جذب فضای سریال شده‌اند و بزرگسالان نیز به خاطر این‌که فضای سریال را زندگی کرده‌اند و آن را دیده‌اند، حس نوستالژیک آن را دوست دارند.